Doxorubicin-Ebewe koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji 2 mg/ml pokaż opinie (0)

Kiedy nie stosować leku Doxorubicin- Ebewe
- u osób ze stwierdzoną nadwrażliwością na doksorubicynę, leki o podobnej budowie chemicznej lub na którąkolwiek substancję pomocniczą;
- u osób z wyraźnym zahamowaniem czynności szpiku kostnego (np. w następstwie stosowanego wcześniej leczenia przeciwnowotworowego);
- u osób z istniejącą wcześniej lub ciężką niewydolnością serca albo u pacjentów, którzy otrzymali uprzednio maksymalną dawkę skumulowaną doksorubicyny albo daunorubicyny;
- u pacjentów z owrzodzeniem błony śluzowej policzków (objaw ten może być poprzedzony uczuciem palenia błony śluzowej policzków); - w ciąży lub okresie karmienia piersią;
- u pacjentów ze zwężeniem cewki moczowej, u których nie można wprowadzić cewnika oraz u pacjentów z inwazyjnymi guzami, które naciekają ścianę pęcherza moczowego, z zakażeniem dróg moczowych albo stanami zapalnymi pęcherza moczowego, w przypadku podania do pęcherza moczowego.

Działania niepożądane występują bardzo często (częściej niż u 1 na 10 osób). Działanie toksyczne, które stanowi o ograniczeniu dawkowania, to upośledzenie czynności szpiku kostnego oraz działanie kardiotoksyczne. Działania te mogą wystąpić bardzo często (częściej niż u 1 na 10 osób) i często (u 1 do 10 na 100 osób).

Bardzo częste działania niepożądane (mogą występować częściej niż u 1 na 10 osób)
Upośledzenie czynności szpiku kostnego (leukopenia, niedokrwistość i małopłytkowość). Nudności, wymioty, zapalenie błon śluzowych (zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zapalenie odbytnicy) oraz biegunka mogą wystąpić po 5 - 10 dniach od podania leku. Uszkodzenie przewodu pokarmowego może prowadzić do owrzodzenia, krwotoku lub perforacji.
Zapalenie błony śluzowej rozpoczyna się od uczucia palenia w jamie ustnej i gardle po 5 - 10 dniach od zastosowania leku i może postępować w kierunku owrzodzenia z ryzykiem zakażenia wtórnego.
Zapalenie błony śluzowej może dotyczyć pochwy, odbytnicy i przełyku.
Odwracalne wyłysienie u większości pacjentów, hiperpigmentacja łożysk paznokci, tworzenie się bruzd na skórze, oddzielanie się paznokci od łożyska.
Bardzo silne działanie drażniące doksorubicyny, podczas wynaczynienia w miejscu podania wlewu, może spowodować miejscowy ból, podrażnienie, zapalenie, zakrzepowe zapalenie żył, a nawet ciężkie owrzodzenie i martwicę skóry.
Reakcje nadwrażliwości, takie jak reakcje skórne (wysypka, świąd, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, gorączka i reakcja anafilaktyczna).
Zwiększenie reakcji tkanek na napromienianie. Po podaniu doksorubicyny po pewnym czasie od zakończenia napromieniania mogą wystąpić reakcje wtórne (reakcje przypomnienia).

Częste działania niepożądane (mogą występować u 1 do 10 na 100 osób)
Działanie kardiotoksyczne może wystąpić jako zaburzenia rytmu serca bezpośrednio po podaniu leku (zmiany w elektrokardiogramie mogą trwać do dwóch tygodni po podaniu leku).
Działanie kardiotoksyczne może być opóźnione o kilka tygodni, miesięcy, a nawet lat po zakończeniu terapii doksorubicyną. Ryzyko rozwoju niewydolności serca u pacjentów z nowotworami złośliwymi, którzy byli leczeni doksorubicyną, utrzymuje się przez całe życie.
Niewielkie, przejściowe zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych. Jednoczesne napromienianie wątroby może spowodować poważne działanie uszkadzające wątrobę, niekiedy prowadzące do marskości wątroby.
Po podaniu dopęcherzowym mogą wystąpić następujące rodzaje działań niepożądanych: krwiomocz, podrażnienie pęcherza moczowego i cewki moczowej, bolesne oddawanie moczu kroplami i częstomocz. Reakcje te zwykle mają umiarkowane nasilenie i trwają krótko. Podanie dopęcherzowe doksorubicyny może niekiedy powodować krwotoczne zapalenie pęcherza moczowego. Może to prowadzić do zmniejszenia pojemności pęcherza. Doksorubicyna powoduje czerwone zabarwienie moczu.

Rzadkie działania niepożądane (mogą występować u 1 do 10 na 10 000 osób)
Podczas jednoczesnego stosowania z innymi chemioterapeutykami wtórna ostra białaczka szpikowa z fazą lub bez fazy przedbiałaczkowej; również przypadki z krótkim okresem latencji (1 - 3 lata).
Zapalenie spojówek, łzawienie.
W przypadku zbyt szybkiego podawania leku we wstrzyknięciu może wystąpić zaczerwienienie twarzy.
Opisywano zakrzepowe zapalenie żył i zapalenie spojówek.