Epirubicin-EBEWE koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji 2 mg/ml pokaż opinie (0)

Kiedy nie stosować leku Epirubicin Kabi:
jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwość) na epirubicynę lub którykolwiek z pozostałych składników leku Epirubicin Kabi lub na inny podobny lek [z grupy leków zwanych antracyklinami (np. doksorubicyna i daunorubicyna) lub antracenediony],
w przypadku zmniejszenia poniżej normy liczby komórek krwi, spowodowanej wcześniejszym leczeniem innymi lekami przeciwnowotworowymi lub zastosowaniem radioterapii. Lekarz to sprawdzi,
w przypadku leczenia z zastosowaniem maksymalnej dawki innego leku przeciwnowotworowego, w tym doksorubicyny i daunorubicyny, które należą do tej samej grupy leków co epirubicyna
(antracykliny). Te leki mają podobne działania niepożądane (z wpływem na serce włącznie),
jeśli występowały lub obecnie występują problemy z sercem,
jeśli występuje ostre, ciężkie zakażenie,
jeśli występują poważne problemy z wątrobą, w przypadku karmienia piersią.
W przypadku podawania dopęcherzowego (bezpośrednio do pęcherza) nie należy stosować leku Epirubicin Kabi:
jeśli nowotwór przenika ścianę pęcherza,
w przypadku zakażenia dróg moczowych,
w przypadku bólu pęcherza moczowego lub gdy występuje zapalenie pęcherza moczowego,
jeśli po opróżnieniu pęcherza moczowego w dalszym ciągu zalega w nim bardzo duża ilość moczu, jeśli pęcherz jest obkurczony,
jeśli mocz zawiera krew,
w przypadku problemów z założeniem cewnika do pęcherza.

ból brzucha,
uderzenia gorąca,
zapalenie błony śluzowej jamy ustnej z bolesnymi nadżerkami, owrzodzenie i krwawienia
(zapalenie jamy ustnej), zapalenie błony śluzowej (zapalenie śluzówki),
zaczerwienienie wokół żyły, do której podano lek, miejscowe zapalenie żył,
zgrubienie ścian żyły (stwardnienie ścian żyły),
zapalenie pęcherza z bólem w trakcie oddawania moczu (chemiczne zapalenie pęcherza), czasem z krwią w moczu (krwotoczne), występujące po podaniu dopęcherzowym,
ból głowy, zawroty głowy (dezorientacja), uszkodzenie nerwów obwodowych, charakteryzujące się uczuciem mrowienia, drętwieniem i (lub) bólem w dłoniach i (lub) stopach (neuropatia obwodowa),
jeśli epirubicyna wycieknie poza żyłę (wynaczynienie) może to doprowadzić do poważnego zapalenia podskórnej tkanki łącznej (cellulitis), tworzenia się pęcherzy i miejscowej martwicy tkanek.
Niezbyt często:
zmniejszona liczba płytek (małopłytkowość),
wrażliwość na światło lub nadwrażliwość w przypadku radioterapii,
zapalenie żył związane z zakrzepem krwi (zakrzepowe zapalenie żył),
zwiększona pigmentacja (hiperpigmentacja) skóry i paznokci, zaczerwienienie skóry, ból głowy.
Rzadko:
ciężka nadwrażliwość (anafilaksja) z lub bez wstrząsu łącznie z wysypką skórną, świądem (swędzenie), gorączką i dreszczami,
zmiany w zapisie EKG,
szybkie bicie serca (tachykardia),
wolne bicie serca (bradykardia)
szczególne rodzaje zaburzeń pracy serca (blok przedsionkowo-komorowy i blok odnogi pęczka przedsionkowo-komorowego),
występowanie trzeciego tonu serca (rytm cwałowy),
choroba mięśnia sercowego (kardiomiopatia),
trudności z oddychaniem (duszność),
zatrzymanie płynów (obrzęk),
powiększenie wątroby,
zbieranie się płynu w jamie brzusznej (puchlina brzuszna),
obrzęk płuc,
zbieranie się płynu w przestrzeni pomiędzy klatką piersiową, a płucami (wysięk opłucnowy),
pokrzywka lub silne swędzenie skóry (świąd), zaczerwienienie wokół żyły, do której podano lek,
dreszcze,
zawroty głowy,
bardzo wysoka temperatura ciała (hipertermia),
uczucie dyskomfortu (złe samopoczucie),
osłabienie,
brak miesiączki (amenorrhea),
brak plemników w nasieniu (azoospermia),
zwiększona aktywność enzymów wątrobowych (transaminaz),
zwiększone stężenie kwasu moczowego we krwi (hiperurykemia) jako rezultat szybkiego rozpadu komórek nowotworowych,
nowotwór złośliwy tkanek krwiotwórczych (wtórna ostra białaczka szpiku kostnego); podczas podawania w skojarzeniu z innymi lekami przeciwnowotworowymi,
zapalenie błony śluzowej przełyku (zapalenie przełyku), przebarwienia w jamie ustnej.
Częstość nieznana:
gorączka, zakażenia, zapalenie płuc, zakażenie krwi (sepsa) lub wstrząs wywołany zakażeniem krwi (wstrząs septyczny),
niedrożność naczyń krwionośnych spowodowana zakrzepami krwi łącznie z niedrożnością naczyń krwionośnych w płucach (zator tętnicy płucnej - w pojedynczych przypadkach prowadzący do zgonu),
mocz staje się mętny (białkomocz),
zaburzenia nerwów (neuropatia obwodowa), ból głowy.