Endoxan proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań 1 g pokaż opinie (0)

Kiedy nie stosować leku Endoxan
- jeśli pacjent ma uczulenie na lek Endoxan (cyklofosfamid). Reakcję uczuleniową można rozpoznać po takich objawach jak: duszność, świszczący oddech, wysypka, swędzenie lub obrzęk twarzy i warg;
- jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności szpiku kostnego (zwłaszcza u pacjentów wcześniej poddanych chemioterapii lub radioterapii). Lekarz zleci badania krwi pozwalające ocenić czynność szpiku;
- jeśli u pacjenta występuje zakażenie dróg moczowych, objawiające się bólem podczas oddawania moczu (zapalenie pęcherza moczowego);
- jeśli pacjent ma trudności z oddawaniem moczu (zapalenie pęcherza moczowego);
- jeśli u pacjenta występuje zakażenie;
- jeśli u pacjenta kiedykolwiek występowały problemy z nerkami lub pęcherzem moczowym na skutek wcześniejszej chemioterapii lub radioterapii;
- jeśli pacjent ma ograniczoną zdolność oddawania moczu (utrudnienie odpływu moczu).

Endoxan jest bardzo silnym lekiem przeciwnowotworowym.
Jeśli wystąpią jakiekolwiek z poniższych ciężkich działań niepożądanych, należy niezwłocznie poinformować lekarza:
- reakcje alergiczne, których objawami są duszność, świszczący oddech, wysypka, swędzenie lub obrzęk twarzy i warg;
- pojawianie się siniaków powstających bez uderzenia lub krwawienie z dziąseł. Może to być objaw wskazujący na zbyt niską liczbę płytek krwi;
- zmniejszenie liczby białych krwinek, lekarz będzie to kontrolował w trakcie leczenia. Nie spowoduje to wystąpienia żadnych widocznych objawów, ale pacjent będzie bardziej podatny na zakażenia. W przypadku podejrzenia zakażenia (wysoka temperatura, uczucie zimna i dreszcze lub uczucie gorąca i poty lub jakikolwiek objaw zakażenia taki jak kaszel lub piekący ból podczas oddawania moczu) pacjent może wymagać podania antybiotyków do zwalczenia zakażenia, ponieważ liczba krwinek jest mniejsza niż zwykle;
- wyraźna bladość, ospałość, zmęczenie. Mogą to być oznaki małej ilości czerwonych krwinek
(niedokrwistości). Zazwyczaj nie jest wymagane żadne leczenie, organizm w końcu wytworzy ponownie czerwone krwinki. Jeśli niedokrwistość będzie poważna, może być potrzebne przetoczenie krwi;
- krew w moczu, ból lub mniejsza ilość wydalanego moczu.

Inne możliwe działania niepożądane, które mogą wystąpić:
Układ immunologiczny
- reakcje alergiczne, których objawami są duszność, świszczący oddech, wysypka, swędzenie lub obrzęk twarzy i warg.

Układ pokarmowy
- nudności i wymioty. Mogą utrzymywać się przez około 24 godziny po przyjęciu cyklofosfamidu. Pacjent może wymagać podania leków hamujących nudności i wymioty. Należy zapytać o to lekarza;
- zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, włączając owrzodzenia;
- silny ból brzucha i pleców (zapalenie trzustki).

Skóra i włosy
- utrata włosów. Pacjent może zauważyć podczas czesania lub mycia nieznacznie zwiększone wypadanie włosów, może też utracić większość lub wszystkie włosy. Stopień utraty włosów zależy od dawki cyklofosfamidu, gęstości włosów oraz jednoczesnego stosowania innych leków przeciwnowotworowych. W przypadku stosowania cyklofosfamidu w skojarzeniu z innymi lekami przeciwnowotworowymi prawdopodobieństwo utraty włosów znacznie wzrasta w stosunku do stosowania samego cyklofosfamidu;
- zażółcenie skóry lub białek oczu (żółtaczka), spowodowane problemami z wątrobą;
- bladość (niedokrwistość), spowodowana niską liczbą czerwonych krwinek. Lekarz będzie monitorował to w trakcie leczenia;
- wzmożona skłonność do powstawania siniaków, spowodowana powolnym krzepnięciem krwi;
- zmiany koloru paznokci i skóry.

Układ moczowy
- uczucie pieczenia lub ból podczas oddawania moczu;
- blizny i obkurczenie pęcherza moczowego (ból i częsta potrzeba oddawania moczu);
- nowotwór krwi (białaczka);
- problemy z nerkami, włączając niewydolność.

Klatka piersiowa
- duszność;
- zapalenie płuc, powodujące duszność, kaszel i podwyższoną temperaturę;
- bliznowacenie płuc, powodujące duszność.

Serce i układ krążenia
- przyspieszenie bicia serca, zawał serca;
- zmiany w rytmie i czynności serca przy zastosowaniu wyższych dawek, będą one widoczne dla lekarza w badaniu EKG (na elektrokardiogramie).

Układ rozrodczy
- brak plemników w nasieniu (w niektórych przypadkach nieodwracalnie);
- nasilenie krwawienia miesiączkowego u kobiet;
- brak miesiączki (w niektórych przypadkach nieodwracalnie).

Ogólne
- osłabienie;
- utrata apetytu;
- wtórne nowotwory (czasem w obrębie pęcherza moczowego);
- wzdęcia i obrzęki (zatrzymanie wody w organizmie);
- wysokie stężenie cukru we krwi (pragnienie, łatwe męczenie się, podenerwowanie);
- niskie stężenie cukru we krwi (splątanie, wzmożone pocenie się);
- powiększone krwinki czerwone.

Mogą również wystąpić zmiany w wynikach niektórych badań laboratoryjnych krwi:
- zwiększone stężenie pewnych substancji chemicznych zwanych enzymami;
- niskie stężenie sodu we krwi.