Po traumatycznym doświadczeniu większość ludzi wraca do normalnego funkcjonowania bez żadnych incydentów, ale u niektórych osób - od 2 do 10 proc. - rozwija się zespół stresu pourazowego (posttraumatic stress disorder, PTSD), stan, który może powodować wyniszczające objawy lęku z powodu emocjonalnego rozregulowania.
Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) niedawno wyodrębniła nowe zaburzenie związane z zespołem stresu pourazowego (post-traumatic stress disorder, PTSD) - złożony zespół stresu pourazowego (CPTSD). Międzynarodowy zespół z udziałem Uniwersytetu w Zurychu wymienił objawy diagnozy takiej choroby i wydał wytyczne dotyczące leczenia.
Kobiety, które doświadczyły co najmniej sześciu objawów zespołu stresu pourazowego (post-traumatic stress disorder, PTSD) w pewnym momencie życia, cechują dwukrotnie wyższym ryzykiem zachorowania na raka jajnika w porównaniu z paniami, które nie doświadczyły PTSD.
Kolejne badania dowodzą związku pomiędzy florą bakteryjną jelit i zaburzeniami psychicznymi. Eksperci sądzą, że poprawa składu mikrobiomu może mieć wpływ na poziom intensywności problemów psychicznych. Poza tym jego analiza pozwala skuteczeniej walczyć z problemami układu trawiennego.
Stres odczuwany w dzieciństwie może zmienić gospodarkę hormonalną w wieku dorosłym. Naukowcy z University of Minnesota w Minneapolis odkryli, że napięcia emocjonalne doświadczane w pierwszych latach życia mogą negatywnie wpływać na sposób reagowania na stres po kilku dekadach.
Utrata kogoś bliskiego, w tym zwierzęcia, z którym się zżyło, może prowadzić nie tylko do silnej traumy i problemów psychicznych, ale i wiązać się z chorobami ciała – zespół takotsubo, czyli kardiomiopatia stresowa, czy też „zespół złamanego serca" diagnozuje się, gdy ostra niewydolność serca wydarza się z powodu jakichś trudnych doświadczeń.
Nerwica, inaczej neuroza, to zespół zaburzeń psychicznych ujawniających się poprzez różnorodne symptomy. Neurozy nie są jednolite i obejmują zaburzenia o rozmaitym podłożu i objawach. Odróżnia się je od zaburzeń psychotycznych, ponieważ przy tych ostatnich pacjenci nie są świadomi doświadczanej dolegliwości. Nerwice natomiast, chociaż znacznie obniżają jakość życia, są dostrzegane przez pacjentów i rozumiane jako odstępstwa od normy.
Wyniki nowych badań amerykańskich wskazują, że pacjenci mogą obniżyć ryzyko zespołu stresu pourazowego (PTSD) - jaki może nastąpić po potencjalnie traumatycznym zdarzeniu - albo jego ostrość, jeżeli uda im się przerwać ponowne roztrząsanie i wzmacnianie traumatycznych wspomnień. Przerwanie jest procesem nazywanym przez ekspertów rekonsolidacją wspomnień. Odkrycia zostały zaprezentowane w czasopiśmie Biological Psychiatry.
Czy łatwo zapomnieć o lęku po przeżyciu traumatycznego zdarzenia? Naukowcy z Niemiec odkryli, że to mało prawdopodobne. W toku nowych badań, których wyniki opublikowało czasopismo The Journal of Neuroscience, naukowcy z uczelni w Bonn i Berlinie, Niemcy, zidentyfikowali mechanizm powstrzymujący proces zapominania o lęku w następstwie stresującego zdarzenia. Odczucie lęku nie ulega osłabieniu, jeżeli do mózgu uwolniona zostanie niewystarczająca ilość dynorfiny - twierdzą badacze. Ich odkrycia mogą przyczynić się do opracowania nowych terapii dla pacjentów urazowych.
Trauma z dzieciństwa jest powszechnie notowana wśród ludzi przechodzących leczenie alkoholizmu i może być czynnikiem w rozwoju choroby, wskazują nowe badania.
Nowe amerykańskie badania, których wyniki opublikowano w magazynie „Biological Psychiatry", wykazały, że silne negatywne emocje u osób zdrowych fizycznie i psychicznie przyczyniają się do intensyfikacji procesu kurczenia się mózgu.
Sen może pomóc mózgowi radzić sobie z bolesnymi wspomnieniami. Jeśli ktoś doznał poważnej emocjonalnej traumy, prawdopodobnie będzie o tym pamiętać kładąc się do łóżka - intensywność analizy i odczuwania tego, co złe, ma miejsce w ramach przetwarzania czy przepracowania bólu.
Nowe badania sugerują, że uporanie się z traumą z przeszłości może pomóc niektórym pacjentom z zespołem jelita drażliwego (Irritable Bowel Syndrome, w skrócie IBS).
„To, jak zdrowy/a czujesz się w seniorskich latach, może być zdeterminowane przez psychologiczną traumę, której doświadczyłeś/aś w dzieciństwie lub latach wczesnej młodości. W swojej praktyce zawodowej wielokrotnie obserwowałam, jak różne rodzaje traumy - od wypadków samochodowych po fizyczne znęcanie się - oddziałują na poczucie własnej wartości i możliwość budowania zdrowych relacji z innymi. Doświadczenie traumy może mieć jednak także wpływ na zdrowie fizyczne, czyni seniorów bardziej podatnymi na choroby", mówi terapeuta i doradca Sharon O'Brien z seniorlivingabout.com.
Opieka nad osoba nieuleczalnie chorą jest jednym z najcięższych doświadczeń, z jakimi stykamy się w dorosłym życiu – tym cięższym, że zazwyczaj owym chorym jest osoba nam najbliższa: ojciec, matka, dziadkowie, czasem współmałżonek. Trwająca nawet kilka czy kilkanaście lat choroba wycieńcza nie tylko samego chorego, ale i jego opiekunów: skutkuje chorobami kręgosłupa, problemami z narażonymi na zbyt duże obciążenia stawami, czasem także dolegliwościami psychicznymi – aż do wystąpienia głębokiej depresji włącznie.