08-12-2011
zmień rozmiar tekstu
A+ A-
Sen może pomóc mózgowi radzić sobie z bolesnymi wspomnieniami. Jeśli ktoś doznał poważnej emocjonalnej traumy, prawdopodobnie będzie o tym pamiętać kładąc się do łóżka - intensywność analizy i odczuwania tego, co złe, ma miejsce w ramach przetwarzania czy przepracowania bólu.
Według badań uczonych z University of California, sen to dobry sposób na pozbycie się urazu - rzeczywiście pomaga leczyć rany.
W badaniu wzięło udział trzydzieści pięć zdrowych osób dorosłych. Uczestników podzielono na dwie grupy. Wszystkie osoby obejrzały emocjonalne obrazy przy dwóch okazjach w odstępie 12 godzin. Użyto skanów MRI do monitorowania aktywności mózgu uczestników.
Jedna grupa oglądała traumatyczne zdjęcia rano i wieczorem i nie spała między jedną a drugą sesją, druga grupa oglądała fotografie w godzinach wieczornych, następnie układała się do snu, a rano ponownie przyglądała się zdjęciom. U tych, którzy spali pomiędzy sesjami, odnotowano znaczny spadek reakcji emocjonalnych - skany MRI tych uczestników wykazały zmniejszoną aktywność w jądrze migdałowatym, części mózgu związanej z przetwarzaniem emocji. Gdy aktywność tego obszaru jest ograniczona, racjonalna część mózgu - kora przedczołowa - przejmuje „kierownictwo". Naukowcy odkryli również, że podczas snu poziomy pewnych aktywności zmniejszyły się powodując odczuwanie mniejszego stresu u osób, które spały między oglądaniem traumatycznych zdjęć.
Jak wskazują uczeni, to ważne odkrycie dla osób cierpiących na stres pourazowy. Naukowcy postanowili zbadać związek pomiędzy snem i traumatycznymi przeżyciami emocjonalnymi z powodu informacji od weteranów wojennych, którzy przyjmowali określone leki i twierdzili, że dzięki medykamentom lepiej sypiali. Leki odpowiadające za regulację ciśnienia krwi zmniejszały poziom noradrenaliny substancji odpowiedzialnej za stres umożliwiając śpiącym przejść przez fazę REM (faza snu, w której występują szybkie ruchy gałek ocznych) bez powtarzających się koszmarów. To z kolei pomogło weteranom szybciej przezwyciężyć ich traumatyczne doświadczenia.