Doxorubicin medac roztwór do infuzji 2 mg/ml pokaż opinie (0)

Kiedy nie stosować leku Doxorubicin medac. Należy powiedzieć lekarzowi
- jeśli pacjent ma uczulenie na doksorubicynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
lub inne antracykliny;
- jeśli u pacjenta rozpoznano rozrzedzenie krwi (zaburzenie czynności szpiku kostnego);
- jeśli pacjent choruje lub chorował na jakiekolwiek choroby serca;
- jeśli pacjent otrzymywał doksorubicynę, inne antracykliny, inne leki przeciwnowotworowe lub immunosupresyjne;
- jeśli pacjent ma skłonności do krwawień;
- jeśli u pacjenta występuje jakiekolwiek zakażenie;
- jeśli pacjent choruje na owrzodzenia jamy ustnej;
- jeśli u pacjenta występuje zaburzenie czynności wątroby;
- jeśli u pacjenta występuje zakażenie pęcherza moczowego lub krew w moczu (jeśli planuje się podawanie leku bezpośrednio do pęcherza); - jeśli pacjentka karmi piersią.

Należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpi którekolwiek z poniższych ciężkich działań niepożądanych.
W pierwszej kolejności przedstawiono najcięższe objawy.
- Może wystąpić pokrzywka, gorączka, dreszcze lub ciężkie reakcje z nadwrażliwości. Tego rodzaju reakcje alergiczne mogą zagrażać życiu.
- Zaburzenia serca: może wystąpić na przykład zbyt szybkie bicie serca powodujące przyspieszenie tętna. Jeśli wystąpią zaburzenia serca, na ogół wykonuje się badanie EKG. Jeśli w przeszłości (również odległej) pacjent cierpiał na zaburzenia serca, przed zastosowaniem leku Doxorubicin medac należy poinformować lekarza.
- Zmiany składu krwi: może wystąpić na przykład zwiększenie podatności na zakażenia, nieprawidłowe krwawienia i objawy niedokrwistości (osłabienie, uczucie zmęczenia, trudności w oddychaniu, uczucie niepokoju).
Może wystąpić czerwone zabarwienie moczu, zwłaszcza pierwszego po każdym wstrzyknięciu leku Doxorubicin medac. Nie ma powodów do obaw, mocz w krótkim czasie odzyska prawidłowe zabarwienie.
Często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 osób):
- zmniejszona aktywność szpiku kostnego prowadzi do zmniejszenia liczby krwinek;
- kardiomiopatia (osłabienie serca, podczas którego mięsień sercowy nie działa prawidłowo);
- zmiany w EKG (w tym nieregularne bicie serca);
- niedobór komórek krwi wywołujący zakażenie;
- nudności i (lub) wymioty;
- zapalenie błon śluzowych przewodu pokarmowego, rozpoczyna się pieczeniem w jamie ustnej lub w gardle);
- jadłowstręt (anoreksja, zaburzenie jedzenia);
- biegunka może prowadzić do odwodnienia;
- zapalenie pęcherza moczowego, niekiedy z bólem podczas oddawania moczu, potrzebą częstszego oddawania moczu lub oddawania moczu w nocy bądź obecność krwi w moczu (po podaniu do pęcherza moczowego);
- łysienie (wypadanie włosów);
- posocznica (ciężkie zakażenie całego organizmu); - posocznica (bakteryjne zakażenie krwi).
Niezbyt często (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 osób):
- odwodnienie;
- zapalenie żył;
- miejscowa reakcja nadwrażliwości napromieniowanego obszaru;
- krwawienie z żołądka lub jelit;
- ból brzucha;
- owrzodzenie i martwica (śmierć komórek w obrębie tkanki) przewodu pokarmowego; - zapalenie krtani i gardła.
Rzadko (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1 000 osób):
- wtórna białaczka (nowotwór krwi wskutek skojarzonego leczenia z innym lekiem przeciwnowotworowym);
- zespół rozpadu guza (powikłania po chemioterapii);
- ciężkie reakcje alergiczne w tym wysypki skórne, swędzenie, gorączka, dreszcze i trudności w oddychaniu;
- nadmierne zmniejszenie ilości białych krwinek podczas stosowania z innymi lekami przeciwnowotworowymi;
- zapalenie spojówek (zazwyczaj powoduje zaczerwienienie, łzawienie oczu);
- pokrzywka;
- wysypka;
- rumień (objaw podobny do wysypki) wzdłuż żyły, do której wstrzyknięto lek;
- skóra i paznokcie mogą być ciemniejsze niż zwykle;
- oddzielenie płytki paznokciowej;
- dreszcze;
- gorączka;
- zawroty głowy.
Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
- znaczne zmniejszenie liczby krwinek czerwonych może powodować samoistne krwawienia lub niedokrwistość;
- uderzenia gorąca;
- ciężka niewydolność serca (utrata funkcji serca);
- zapalenie żył;
- tworzenie zakrzepów w naczyniu krwionośnym;
- nieregularna praca serca;
- skurcz oskrzeli (kaszel lub trudności w oddychaniu);
- zapalenie płuc po napromienianiu;
- zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych;
- zespół dłoniowo- podeszwowy;
- miejscowa martwica tkanki (śmierć komórek w miejscu podania);
- zaburzenie czynności nerek może prowadzić do niewydolności nerek;
- wysokie stężenie kwasu moczowego we krwi; - brak miesiączki;
- bezpłodność u mężczyzn (mała objętość nasienia lub brak nasienia).
Może pojawić się pieczenie, zaczerwienienie i obrzęk w miejscu podania. Jeśli te objawy wystąpią podczas infuzji, należy poinformować lekarza lub personel pielęgniarski, ponieważ należy wówczas natychmiast przerwać wstrzyknięcie i podać w innym miejscu.