Cyclaid kapsułki miękkie 100 mg pokaż opinie (0)

Kiedy nie stosować leku Cyclaid:
- jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwość) na cyklosporynę lub którykolwiek z pozostałych składników leku Cyclaid;
- jeśli pacjent stosuje Cyclaid w leczeniu łuszczycy, innej ciężkiej choroby skóry lub reumatoidalnego zapalenia stawów i występują u niego zaburzenia czynności nerek. Jeśli pacjent stosuje lek z powodu zespołu nerczycowego, powinien go przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. Podczas stosowania leku lekarz będzie kontrolował czynność nerek;
- jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności nerek inne niż zespół nerczycowy;
- jeśli z powodu łuszczycy pacjent jest leczony promieniowaniem ultrafioletowym (UVB), fotochemioterapią (PUVA), preparatami ze smoły drzewnej (dziegciu) lub innymi lekami immunosupresyjnymi;
- jeśli u pacjenta występuje niewyrównane wysokie ciśnienie tętnicze krwi;
- jeśli u pacjenta występują zakażenia oporne na leki;
- jeśli u pacjenta występuje jakikolwiek rodzaj nowotworu;
- jeśli pacjent stosuje produkty ziołowe, które zawierają ziele dziurawca (Hypericum perforatum);
- jeśli pacjent z reumatoidalnym zapaleniem stawów nie ukończył 18 lat;
- jeśli pacjent stosuje lek zawierający takrolimus.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując lek Cyclaid:
Jeśli którakolwiek z sytuacji opisanych poniżej dotyczy pacjenta, należy powiedzieć o tym lekarzowi:
- jeśli pacjent jest leczony innym lekiem immunosupresyjnym (np. metotreksatem);
- jeśli pacjent stosuje dietę bogatą w potas lub otrzymuje lek zawierający potas (należy zapytać o to lekarza);
- jeśli u pacjenta występują objawy niedoboru magnezu;
- jeśli u pacjenta występuje nadmiernie wysokie stężenie kwasu moczowego (np. jeśli pacjent ma chorobę nerek lub pewien typ zapalenia stawów - dnę moczanową);
- jeśli u pacjenta występuje nadmiernie wysokie stężenie lipidów we krwi;
- jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności nerek i (lub) wątroby;
- jeśli pacjent ma wysokie ciśnienie tętnicze krwi lub przyjmuje leki stosowane w nadciśnieniu tętniczym krwi, takie jak antagoniści wapnia (np. lerkanidypina), inhibitory reniny (np. aliskiren), leki moczopędne oszczędzające potas (np. amiloryd), inhibitory konwertazy angiotensyny (np. lizynopryl, enalapryl, ramipryl), antagoniści receptora angiotensyny II (np. irbesartan, losartan, olmesartan).

Cyclaid powinien być przepisywany jedynie przez lekarzy z doświadczeniem w przeszczepianiu narządów, dermatologii (choroby skóry), nefrologii (choroby nerek) lub reumatologii.

Pacjent stosujący lek Cyclaid powinien unikać nadmiernego narażenia na światło słoneczne, szczególnie w leczeniu łuszczycy lub atopowego zapalenia skóry.
W trakcie stosowania leku Cyclaid lekarz będzie kontrolował u pacjenta ciśnienie tętnicze krwi oraz czynność nerek. Należy regularnie monitorować stężenie cyklosporyny i lipidów we krwi oraz czynność wątroby.
Stężenie cyklosporyny we krwi należy także kontrolować, jeśli pacjent stosuje niektóre inne leki lub jeśli takie leki zostały odstawione.
Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent ma objawy ostrego zakażenia (infekcji) nieleczonego żadnymi lekami.
Zaleca się regularną kontrolę dentystyczną

Podobnie jak inne leki osłabiające działanie układu odpornościowego, cyklosporyna może powodować guzy lub inne nowotwory, szczególnie skóry. Stosowanie leku może nasilać także wystąpienie zakażeń, których przebieg może być ciężki.

Jeśli pacjent zauważy jedno z następujących ciężkich działań niepożądanych należy zaprzestać przyjmowania leku Cyclaid i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem prowadzącym lub zgłosić się do szpitalnego oddziału ratunkowego:

Reakcje nadwrażliwości: obrzęk powiek, twarzy, warg, jamy ustnej lub języka, świąd skóry, pojawienie się wysypki lub trudności w połykaniu lub oddychaniu.

Objawy zakażenia: ból gardła, jakiekolwiek zakażenie, ból brzucha, gorączka lub ogólnie złe samopoczucie.

Zaburzenia widzenia, utrata koordynacji, niezborność, utrata pamięci, trudności w mówieniu lub rozumieniu innych osób lub osłabienie mięśniowe, gdyż mogą to być objawy zakażenia mózgu, tzw. postępującej leukoencefalopatii wieloogniskowej.

Inne działania niepożądane:

Bardzo często (występują częściej niż u 1 na 10 osób):
Zwiększenie stężenia lipidów (np. cholesterolu) we krwi, drżenie, ból głowy, migrena, wysokie ciśnienie tętnicze krwi, zaburzenia czynności nerek.

Często (występują częściej niż u 1 na 100 osób, ale rzadziej niż u 1 na 10 osób):
Zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi, zwiększenie stężenia potasu we krwi, zmniejszenie stężenia magnezu we krwi, świąd, kłucie, drętwienie (parestezje), utrata apetytu, mdłości, wymioty, bóle brzucha, biegunka, opuchnięcie dziąseł, zaburzenia czynności wątroby, nadmierne owłosienie, kurcze lub ból mięśni, zmęczenie.

Niezbyt często (występują częściej niż u 1 na 1000 osób, ale rzadziej niż u 1 na 100 osób): Anemia (niedokrwistość), zbyt mała liczba płytek krwi, objawy zaburzeń neurologicznych (np. drgawki, dezorientacja, splątanie, zmniejszona reaktywność, pobudzenie, bezsenność, niewyraźne widzenie, ślepota, częściowy niedowład mięśni, zaburzenia koordynacji ruchowej, śpiączka), wysypka, obrzęki, zwiększenie masy ciała, rozwój nowotworów złośliwych.

Rzadko (występują częściej niż u 1 na 10 000 osób, ale rzadziej niż u 1 na 1000 osób): Zaburzenia krążenia w małych naczyniach krwionośnych, ciężkie zaburzenia czynności nerek i anemia (zespół hemolityczno-mocznicowy), zaburzenia miesiączkowania, powiększenie piersi u mężczyzn (ginekomastia), zwiększenie stężenia glukozy we krwi, postępujące osłabienie mięśni, zapalenie trzustki, osłabienie mięśni, sztywność lub kurcz mięśni.

Bardzo rzadko (występują rzadziej niż u 1 na 10 000 osób, w tym pojedyncze przypadki):
Obrzęk tarczy nerwu wzrokowego z możliwością wystąpienia zaburzeń widzenia w wyniku łagodnego nadciśnienia wewnątrzczaszkowego (zwiększenie ciśnienia w mózgu).