Mercaptopurinum VIS tabletki 50 mg pokaż opinie (0)

Kiedy nie stosować leku MERCAPTOPURINUM VIS:

- jeśli pacjent ma uczulenie na 6-merkaptopurynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
- ciąża
- ciężka leukopenia (liczba krwinek białych jest mniejsza niż 1500/mikrolitrze, liczba neutrofilów jest mniejsza niż 200/mikrolitrze)
- ciężka trombocytopenia (liczba płytek jest mniejsza niż 75 000/mikrolitrze)
- zahamowanie czynności szpiku
- ciężka niewydolność nerek
- ciężka niewydolność wątroby
Lekarz podejmuje decyzję czy lek może być zastosowany zależnie od stanu pacjenta.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Należy zachować szczególną ostrożność u osób w podeszłym wieku, dzieci oraz u pacjentów z zaburzoną czynnością wątroby lub nerek. W takim przypadku lekarz ustali odpowiednią dawkę leku, która będzie zależna od stanu pacjenta.
Leczenie merkaptopuryną może spowodować zahamowanie czynności szpiku prowadzące do leukopenii (mniejsza od normy liczba leukocytów), trombocytopenii (mniejsza od normy liczba płytek krwi) i rzadziej do niedokrwistości (mniejsza od normy ilość hemoglobiny). W czasie leczenia lekarz będzie monitorował parametry krwi z częstotliwością zależną od stanu pacjenta i w przypadku nadmiernego zmniejszenia ilości leukocytów i płytek krwi podejmie decyzję o dalszym leczeniu. Zahamowanie czynności szpiku. jest odwracalne. Po odstawieniu merkaptopuryny czynność szpiku wraca do normy.
Działanie leku może powodować zwiększone narażenie na infekcje, opóźnienie gojenia i krwawienie z dziąseł. Pacjent powinien przestrzegać prawidłowej higieny jamy ustnej i zakończyć zabiegi stomatologiczne przed rozpoczęciem terapii 6-merkaptopuryną. Ze względu na zwiększone ryzyko infekcji w czasie stosowania 6-merkoptopuryny, lekarz w uzasadnionym przypadku może zastosować zapobiegawczo terapię antybiotykiem.
Pacjenci z wrodzonym niedoborem enzymu - metylotransferazy tiopurynowej (TPMT) mogą być bardzo wrażliwi na działanie 6-merkaptopuryny i może u nich wystąpić, wywołane przez ten lek, gwałtowne zahamowanie czynności szpiku.
Merkaptopuryna uszkadza wątrobę i dlatego należy monitorować parametry czynności wątroby, tzn. AspAT, AlAT i bilirubinę zwłaszcza u tych pacjentów, u których wcześniej zdiagnozowano chorobę wątroby lub którym podawano inne leki mogące uszkadzać czynność wątroby. W czasie leczenia istnieje ryzyko nadmiernego zwiększenia stężenia kwasu moczowego we krwi i (lub) nadmiernego wydalania kwasu moczowego oraz wystąpienia nefropatii moczanowej (choroba nerek). Lekarz będzie monitorował powyższe parametry.
W przypadku wystąpienia objawów żółtaczki: zażółcenia skóry, błon śluzowych i białkówek oczu pacjent powinien natychmiast skontaktować się z lekarzem. Lekarz podejmie decyzję o ewentualnym przerwaniu leczenia.

Działania niepożądane wymieniono poniżej, według klasyfikacji układów i narządów MedDra, a w każdej grupie - według częstości występowania, od najczęstszych do najrzadziej występujących:
- bardzo często: występują częściej niż u 1 na 10 pacjentów;
- często: występują u 1 do 10 na 100 pacjentów;
- niezbyt często: występują u 1 do 10 na 1000 pacjentów;
- rzadko: występują u 1 do 10 na 10 000 pacjentów;
- bardzo rzadko: występują rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów;
- częstość nieznana: nie może być określona na podstawie dostępnych danych.

Zaburzenia krwi i układu chłonnego:

W czasie leczenia 6-merkaptopuryną często występuje leukopenia (mniejsza od normy liczba leukocytów) i trombocytopenia (mniejsza od normy liczba płytek krwi), rzadko: niedokrwistość megaloblastyczna (obecność we krwi i szpiku dużych niedojrzałych krwinek czerwonych) i makrocytarna (krwinki czerwone są większe niż prawidłowe), bardzo rzadko: niewydolność szpiku, z częstością nie znaną: ostra białaczka mieloblastyczna (nadmierny przyrost mieloblastów czyli niedojrzałych krwinek białych) - związek z terapią 6-merkaptopuryną wymaga potwierdzenia.
Zaburzenia te mogą pojawić się po wielu tygodniach, a nawet miesiącach od chwili zakończenia terapii 6-merkaptopuryną. Zahamowanie czynności szpiku jest podstawowym objawem toksycznego działania 6-merkaptopuryny. Może utrzymywać się dość długo po odstawieniu leku i ma często związek z aktywnością enzymu metylotransferazy tiopurynowej (TPMT).

Zaburzenia nerek i dróg moczowych;
W czasie leczenia 6-merkaptopuryną często występuje hyperurykemia - zwiększone stężenie kwasu moczowego we krwi i (lub) hyperurykozuria - zwiększone wydalanie kwasu moczowego z moczem oraz napad dny moczanowej. Nagromadzenie kwasu moczowego jest wynikiem niszczenia komórek i uwolnienia z nich substancji zwanych purynami. Lekarz zastosuje odpowiednie leczenie. Rzadko obserwowano krystalurię (obecność kryształów w moczu)i hematurię (krew w moczu) oraz bardzo rzadko niewydolność nerek zwłaszcza po stosowaniu dużych dawek

Zaburzenia układu metabolizmu i odżywiania:
Często obserwowano nudności (zwłaszcza w początkowym okresie leczenia), wymioty, utratę apetytu. Rzadko występują zapalenie błon śluzowych przewodu pokarmowego i jamy ustnej, biegunki, owrzodzenia jamy ustnej, zwiększenie stężenia amylazy w wynikach badania krwi, ostre zapalenie trzustki.

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych:
Często obserwowano żółtaczkę (zażółcenie skóry i białkówek oczu), a także zwiększenie stężenia: bilirubiny związanej, transaminaz i fosfatazy alkalicznej. Zaburzenia czynności wątroby i żółtaczka cholestatyczna (wywołana przeszkodą w odpływie żółci) zwykle szybko ustępują po przerwaniu leczenia. Rzadko występuje zapalenie wątroby, bardzo rzadko niewydolność wątroby (w tym martwica komórek) i nadciśnienie wrotne (zwiększenie ciśnienia w żyle wrotnej dochodzącej do wątroby).

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania:
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej w czasie stosowania 6-merkaptopuryny pojawiają się rzadko. Rzadko obserwowanymi zmianami skórnymi było zaczerwienienie skóry, zmiany grudkowe, zmiany o typie liszaja oraz syndrom Sweet'a. Bardzo rzadko występuje wyłysienie, rumień na dłoniach i stopach, przebarwienie.
Obserwowano również rzadko: zmniejszoną odporność na infekcje; bardzo rzadko: uczulenie na światło, zmęczenie, hipoglikemię wczesnoporanną, gorączkę polekową; z częstością nie znaną: zapalenie płuc, półpasiec, zapalenie żył oraz reakcje z nadwrażliwości.
Odnotowano bardzo rzadko niepłodność męską, która ustaje po zaprzestaniu leczenia.