Dobutamin Sandoz proszek do sporządzania roztworu do infuzji 250 mg pokaż opinie (0)

Kiedy nie stosować leku Dobutamin Sandoz - jeśli pacjent ma:
- nadwrażliwość na dobutaminę lub na mannitol;
- zaburzenia napływu i (lub) odpływu krwi z lewej komory serca z przyczyn mechanicznych
(tamponada osierdzia, zaciskające zapalenie osierdzia, kardiomiopatia ze zwężeniem drogi odpływu, istotne zwężenie ujścia aortalnego);
- guz chromochłonny nadnerczy;
- hipowolemię (zmniejszenie objętości krwi krążącej);
- jeśli pacjent przyjmuje leki z grupy tak zwanych inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO).

Możliwe jest wystąpienie następujących działań niepożądanych: przyspieszenie czynności serca, nawet w przypadku podawania dawek leczniczych; zwiększenie skurczowego ciśnienia tętniczego, nawet w przypadku podawania dawek leczniczych. U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym działanie to może być silniejsze.

U dzieci może nastąpić większe przyspieszenie czynności serca i (lub) zwiększenie ciśnienia tętniczego oraz słabiej wyrażone zmniejszenie ciśnienia w kapilarach płucnych (naczyniach krwionośnych, które oplatają pęcherzyki płucne). U dzieci (zwłaszcza w wieku poniżej 1 roku) obserwowano także zwiększenie ciśnienia w kapilarach płucnych.
Często występowało nagłe, znaczące obniżenie ciśnienia tętniczego, zwykle przemijające po zmniejszeniu szybkości wlewu lub po jego wstrzymaniu. Bardzo rzadko może być konieczne zastosowanie odpowiedniego leczenia.

Dobutamina może powodować wystąpienie lub nasilić istniejące komorowe zaburzenia rytmu serca. Często są to komorowe zaburzenia rytmu zależne od dawki, a niezbyt często częstoskurcz komorowy lub migotanie komór. Opisano pojedyncze przypadki zwolnienia czynności serca (bradykardii).

U pacjentów z migotaniem przedsionków może wystąpić przyspieszenie częstości pobudzeń komór. Dlatego pacjentom z migotaniem przedsionków i szybkim przewodzeniem do komór przed rozpoczęciem leczenia dobutaminą należy podać glikozydy naparstnicy.

Często obserwowano zwężenie mniejszych naczyń, zwłaszcza u pacjentów uprzednio leczonych lekami beta- adrenolitycznymi.

Często, zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku, obserwowano bóle dławicowe. W przypadku nasilonej choroby wieńcowej, zwłaszcza u pacjentów bez objawów niewydolności serca, możliwe jest zwiększenie zapotrzebowania mięśnia sercowego na tlen, nasilenie dolegliwości i zaburzenia metabolizmu mięśnia sercowego.

W bardzo rzadkich przypadkach mogą wystąpić ciężkie działania niepożądane dotyczące układu krążenia, takie jak niedokrwienie mięśnia sercowego, zawał mięśnia sercowego lub zatrzymanie akcji serca.

Często obserwowano ból głowy, nudności, ból w klatce piersiowej, kołatanie serca i duszność.

U niektórych pacjentów duże dawki dobutaminy mogą wywołać zwiększoną potrzebę oddawania moczu.

Dobutamina może hamować czynność płytek krwi i powodować zmniejszenie krzepliwości krwi. Hamowanie agregacji płytek jest przemijające i ma znaczenie kliniczne jedynie w przypadku długotrwałych (wielodniowych), ciągłych wlewów. Obserwowano bardzo rzadkie przypadki krwotocznych zmian skórnych.

Często obserwowano wystąpienie reakcji nadwrażliwości, takich jak wysypka skórna, gorączka, zwiększenie liczby granulocytów kwasochłonnych (eozynofili) we krwi i skurcz oskrzeli.

Często obserwowano wystąpienie zapalenia żyły w miejscu podania leku. Niezamierzone podanie leku poza żyłę może wywoływać miejscowy proces zapalny o różnym nasileniu. Opisano pojedyncze przypadki martwicy skóry.

Dobutamina może powodować zmniejszenie stężenia potasu we krwi, w bardzo rzadkich przypadkach do wartości poniżej dolnej granicy normy (hipokaliemia).

Do innych działań niepożądanych należą wymioty, niepokój, uczucie mrowienia, skrócenie oddechu.