Deprigen tabletki powlekane 20 mg pokaż opinie (0)

Kiedy nie stosować leku Deprigen:
- jeśli u pacjenta stwierdzono uczulenie (nadwrażliwość) na escytalopram lub którykolwiek z pozostałych składników leku Deprigen
- jeśli pacjent przyjmuje inne leki należące do grupy nieselektywnych ihibitorów monoaminooksydazy (MAO), włączając selegilinę (stosowaną w leczeniu choroby Parkinsona), moklobemid (stosowany w leczeniu depresji) oraz linezolid (antybiotyk).

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując lek Deprigen:

Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli u pacjenta występują inne zaburzenia lub choroby, ponieważ lekarz powinien uwzględnić takie informacje. W szczególności należy poinformować lekarza:
- jeśli pacjent ma padaczkę. W razie wystąpienia napadów drgawkowych lub zwiększenia ich częstości, należy przerwać terapię lekiem Deprigen.
- jeśli pacjent cierpi z powodu zaburzenia czynności wątroby lub nerek. Wymagane może być dostosowanie dawki przez lekarza
- jeśli pacjent ma cukrzycę. Stosowanie leku Deprigen może wpłynąć na kontrolę stężenia glukozy we krwi. Konieczne może być dostosowanie dawki insuliny oraz (lub) doustnych leków zmniejszających stężenie glukozy we krwi
- jeśli pacjent ma zmniejszone stężenie sodu we krwi
- jeśli pacjent ma zwiększoną skłonność do krwawień i siniaków
- jeśli pacjent leczony jest elektrowstrząsami
- jeśli pacjent ma chorobę niedokrwienną serca.

Działania niepożądane najczęściej pojawiają się w pierwszym lub drugim tygodniu leczenia i zwykle słabną i zmniejsza się ich częstość w trakcie stosowania leku.

W razie wystąpienia podczas leczenia jakiegokolwiek z wymienionych działań niepożądanych, należy skontaktować się z lekarzem:

Niezbyt często (występujące u więcej niż 1 na 1000 osób i u mniej niż 1 na 100 osób):
- nietypowe krwawienia, w tym krwawienia z przewodu pokarmowego

Rzadko (występujące u więcej niż 1 na 10000 osób i u mniej niż 1 na 1000 osób):
- obrzęk skóry, języka, warg lub twarzy albo trudności w oddychaniu lub połykaniu (reakcja alergiczna); jeśli wystąpią te objawy pacjenta powinien natychmiast skontaktować się z lekarzem lub zgłosić do szpitala
- wysoka gorączka, pobudzenie, splątanie (dezorientacja), drżenia i gwałtowne skurcze mięśni, które mogą być objawami rzadkiego zaburzenia zwanego zespołem serotoninowym

W przypadku wystąpienia następujących zdarzeń niepożądanych, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub zgłosić do szpitala:
- trudności w oddawaniu moczu
- napady drgawkowe
- żółte zabarwienie skóry i białkówki oczu, będące objawem zaburzenia czynności wątroby/zapalenia wątroby

Poza wymienionymi powyżej informowano o następujących działaniach niepożądanych:

Bardzo często (występujące częściej u więcej niż 1 na 10 osób):
- nudności

Często (występujące u więcej niż 1 na 100 osób i u mniej niż 1 na 10 osób):
- uczucie uogólnionego lęku, niepokój ruchowy, niezwykłe sny, trudności
w zasypianiu, senność, zawroty głowy, odczucia w obrębie skóry, takie jak pieczenie, kłucie, swędzenie lub mrowienie, bez widocznych powodów fizjologicznych, drżenie, ziewanie
- zaburzenia seksualne (opóźnienie wytrysku, zaburzenia wzwodu, osłabienie popędu płciowego oraz trudności w osiąganiu orgazmu u kobiet)
- biegunka, zaparcia, wymioty, suchość w ustach
- niedrożność nosa lub katar (zapalenie zatok)
- nasilone pocenie się
- zmęczenie, gorączka
- bole mięśni i stawów
- zwiększenie masy ciała
- zmniejszenie lub zwiększenie łaknienia

Niezbyt często (występujące u więcej niż 1 na 1000 osób i u mniej niż 1 na 100 osób):
- nieumyślne zgrzytanie zębami, pobudzenie, nerwowość, napady lęku, stany splątania
- zaburzenia smaku, zaburzenia snu, omdlenie
- krwawienie z nosa
- krwawienie z pochwy niezwiązane z krwawieniem miesiączkowym, intensywne lub długotrwałe krwawienia miesiączkowe
- pokrzywka, wysypka, świąd
- wypadanie włosów
- obrzęki kończyn górnych i dolnych
- rozszerzenie źrenic, zaburzenia widzenia, dzwonienie w uszach (szumy uszne)
- przyspieszone bicie serca
- zmniejszenie masy ciała

Rzadko (występuje u więcej niż 1 na 10000 osób i u mniej niż 1na 1000 osób):
- agresja, depersonalizacja, omamy
- wolne bicie serca

Niektórzy pacjenci informowali o (częstość występowania nie jest znana):
- myśleniu o samouszkodzeniu lub myślach samobójczych
- manii
- zaburzeniach ruchowych (mimowolne ruchy mięśni)
- mlekotoku u kobiet, które nie karmią piersią
- bolesnym wzwodzie prącia
- krwawieniach, w tym wybroczynach w skórze i błonach śluzowych (siniaki) oraz zmniejszeniu liczby płytek krwi (małopłytkowość)
- zawrotach głowy po przyjęciu pozycji stojącej z powodu obniżenia ciśnienia tętniczego krwi (niedociśnienie ortostatyczne)
- zmniejszeniu stężenia sodu we krwi (objawia się nudnościami i złym samopoczuciem z osłabieniem mięśni lub splątaniem)
- zwiększeniu ilości wydalanego moczu (niewłaściwe wydzielanie hormonu antydiuretycznego ADH)
- nieprawidłowych wynikach prób czynnościowych wątroby (zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych we krwi)
- nagle występującym obrzęku skóry lub błon śluzowych (obrzęk naczynioruchowy)
- przypadkach związanych z próbami samobójczymi.

Ponadto znane są działania niepożądane leków o podobnym mechanizmie działania jak escytalopram (substancja czynna leku Deprigen). Są to:
- niepokój psychoruchowy (akatyzja)
- jadłowstręt