Strona główna Zdrowie Apteka Opinie o lekach Paxtin 40 tabletki powlekane 40 mg

Znajdź informacje na temat leku

Paxtin 40 tabletki powlekane 40 mg pokaż opinie (0)

Wskazania: › Depresja › Fobia społeczna › Zaburzenia lękowe › Zaburzenia lękowe uogólnione, › Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne › Zespół stresu pourazowego

0.0
Paxtin 40 tabletki powlekane 40 mg
Postać leku: tabletki powlekane    
Substancja czynna: Paroxetinum    
Lek dostępny na receptę

Lek Paxtin 40 ma postać tabletek powlekanych. jest to lek stosowany w psychiatrii, do leczenia depresji oraz różnego rodzaju zaburzeń lękowych. Jest to lek z grupy tak zwanych selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego sertotoniny. Serotonina jest ważnym neuroprzekaźnikiem, niezbędnym do prawidłowej pracy mózgu. Lek Paxtin zwiększa stężenie serotoniny w mózgu.

Przed zastosowaniem leku należy zapoznać się z treścią dołączonej do niego ulotki, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. Należy zachować ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. Należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki w razie jakichkolwiek wątpliwości dotyczących stosowania leku. Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy tej choroby są takie same.

Przeciwskazania

Kiedy nie stosować leku Paxtin:
- Jeśli pacjent ma uczulenie na paroksetynę lub na którykolwiek z pozostałych składników leku.
- Jeśli pacjent przyjmuje leki zwane inhibitorami monoaminooksydazy, tzw. IMAO (np. stosowane w leczeniu depresji) lub przyjmował je w ciągu ostatnich 2 tygodni. Wyjątek stanowią moklobemid i chlorek metylotioninowy, po przyjęciu których stosowanie leku
Paxtin można rozpoc...

Kiedy nie stosować leku Paxtin:
- Jeśli pacjent ma uczulenie na paroksetynę lub na którykolwiek z pozostałych składników leku.
- Jeśli pacjent przyjmuje leki zwane inhibitorami monoaminooksydazy, tzw. IMAO (np. stosowane w leczeniu depresji) lub przyjmował je w ciągu ostatnich 2 tygodni. Wyjątek stanowią moklobemid i chlorek metylotioninowy, po przyjęciu których stosowanie leku
Paxtin można rozpocząć po 24 godzinach, a także linezolid (antybiotyk), ale pod warunkiem, że dostępne są urządzenia pozwalające na ścisłe kontrolowanie stanu pacjenta. Powinien upłynąć co najmniej tydzień między przerwaniem stosowania leku Paxtin
a rozpoczęciem leczenia dowolnym inhibitorem monoaminooksydazy.
- Jeśli pacjent przyjmuje tiorydazynę (lek przeciwpsychotyczny).
- Jeśli pacjent przyjmuje pimozyd (lek przeciwpsychotyczny).

Przed rozpoczęciem stosowania leku, należy poinformować lekarza o wszelkich alergiach i nadwrażliwościach na różne substancje. Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich przyjmowanych aktualnie lub ostatnio lekach, również tych, które wydawane są bez recepty.

Pokaż całość

Działania niepożądane

Jeśli wystąpią wymienione objawy, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem:
- obrzęk twarzy, języka i (lub) gardła, i (lub) trudności w połykaniu lub pokrzywka z utrudnionym oddychaniem (obrzęk naczynioruchowy)
- wysoka gorączka, kurcze mięśni, splątanie i niepokój, gdyż te objawy mogą wskazywać na tzw. zespół serotoninowy.

Jeśli podczas stosowania leku Paxtin wystąpią u pacjenta myśli sam...

Jeśli wystąpią wymienione objawy, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem:
- obrzęk twarzy, języka i (lub) gardła, i (lub) trudności w połykaniu lub pokrzywka z utrudnionym oddychaniem (obrzęk naczynioruchowy)
- wysoka gorączka, kurcze mięśni, splątanie i niepokój, gdyż te objawy mogą wskazywać na tzw. zespół serotoninowy.

Jeśli podczas stosowania leku Paxtin wystąpią u pacjenta myśli samobójcze, zwłaszcza w ciągu pierwszych 2 do 4 tygodni leczenia, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Inne działania niepożądane
Jeśli nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych lub wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie.

Częstość działań niepożądanych określono następująco:
bardzo często (występują częściej niż u 1 na 10 pacjentów)
często (występują u 1 do 10 na 100 pacjentów),
niezbyt często (występują u 1 do 10 na 1000 pacjentów)
rzadko (występują u 1 do 10 na 10 000 pacjentów)
bardzo rzadko (występują rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów)
częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

Zaburzenia krwi i układu chłonnego
Niezbyt często: nieprawidłowe krwawienia, głównie w obrębie skóry i błon śluzowych (najczęściej wybroczyny)
Bardzo rzadko: niedobór płytek krwi

Zaburzenia układu immunologicznego
Bardzo rzadko: reakcje alergiczne, w tym pokrzywka i obrzęk twarzy, warg, języka lub gardła z trudnościami w oddychaniu lub połykaniu (obrzęk naczynioruchowy)

Zaburzenia endokrynologiczne
Bardzo rzadko: zespół nieprawidłowego wydzielania hormonu antydiuretycznego (SIADH)

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
Często: zwiększone stężenie cholesterolu we krwi, zmniejszony apetyt
Rzadko: zmniejszone stężenie sodu we krwi (hiponatremia) Hiponatremię opisywano głównie u pacjentów w podeszłym wieku i czasami jest spowodowana zespołem nieprawidłowego wydzielania hormonu antydiuretycznego.

Zaburzenia psychiczne
Często: senność, bezsenność, pobudzenie, nietypowe sny (w tym koszmary senne)
Niezbyt często: splątanie, omamy Rzadko: przesadne zachowanie lub myśli (reakcje maniakalne), niepokój, uczucie obcości własnego ja (depersonalizacja), napady paniki
Częstość nieznana: myśli i zachowania samobójcze podczas leczenia paroksetyną lub w krótkim czasie po odstawieniu leku.
Objawy te mogą być również spowodowane chorobą podstawową.

Zaburzenia układu nerwowego
Bardzo często: zaburzenia koncentracji
Często: zawroty głowy, drżenie, ból głowy
Niezbyt często: spowolnione i (lub) mimowolne ruchy (zaburzenia pozapiramidowe)
Rzadko: akatyzja (niemożność spokojnego siedzenia), drgawki, nieodparta potrzeba poruszania nogami (tzw. zespół niespokojnych nóg)
Bardzo rzadko: zespół serotoninowy (objawy mogą obejmować niepokój psychoruchowy, splątanie, pocenie się, omamy, przesadne odruchy, kurcze mięśni, dreszcze, przyspieszoną czynność serca i drżenie ciała)

Zaburzenia oka
Często: niewyraźne widzenie
Niezbyt często: rozszerzenie źrenic
Bardzo rzadko: zwiększone ciśnienie w gałce ocznej, powodujące ból oczu i niewyraźne widzenie (ostra jaskra)

Zaburzenia ucha i błędnika
Częstość nieznana: brzęczenie, syk, gwizd, dzwonienie lub inny uporczywy hałas w uszach (szumy uszne)

Zaburzenie serca
Niezbyt często: przyspieszona czynność serca
Rzadko: powolna czynność serca

Zaburzenia naczyniowe
Niezbyt często: czasowe zwiększenie lub zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi, które może spowodować zawroty głowy lub omdlenie podczas nagłego wstawania

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
Często: ziewanie

Zaburzenia żołądka i jelit
Bardzo często: nudności
Często: zaparcie, biegunka, wymioty, suchość w ustach
Bardzo rzadko: krwawienie z żołądka lub jelit

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Rzadko: zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych
Bardzo rzadko: zaburzenia wątroby (takie jak zapalenie wątroby, czasami z żółtaczką i (lub) niewydolnością wątroby)

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Często: pocenie się
Niezbyt często: wysypki skórne, świąd
Bardzo rzadko: ciężkie niepożądane reakcje skórne (w tym rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka), nadwrażliwość na światło słoneczne

Zaburzenia nerek i dróg moczowych
Niezbyt często: zaburzenia wydalania moczu, takie jak niemożność oddania moczu lub niekontrolowane, mimowolne oddawanie moczu

Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
Bardzo często: zaburzenia funkcji seksualnych
Rzadko: za duże stężenie protaktyny (hormonu laktogennego) we krwi (hiperprolaktynemia) lub wydzielina z gruczołu sutkowego
Bardzo rzadko: bolesny, długotrwały wzwód prącia

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej
Rzadko: bóle stawów, bóle mięśni
Zwiększone ryzyko złamań kości obserwowano u pacjentów przyjmujących tego rodzaju leki.

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Często: osłabienie ogólne, zwiększenie masy ciała
Bardzo rzadko: obrzęk tkanek spowodowany zatrzymaniem płynów

Objawy odstawienia obserwowane po zaprzestaniu stosowania leku Paxtin

Po przerwaniu stosowania leku Paxtin często występują objawy odstawienia. Najczęściej opisywanymi reakcjami są: zawroty głowy, zaburzenia czucia (w tym uczucie mrowienia i hałas w uszach), zaburzenia snu (w tym bezsenność i intensywne marzenia senne), pobudzenie lub lęk, nudności i (lub) wymioty, drżenie ciała, splątanie, pocenie się, chwiejność emocjonalna, zaburzenia widzenia, uczucie trzepotania lub łomotania serca (kołatanie serca), biegunka, drażliwość i bóle głowy.
Objawy te są na ogół lekkie do umiarkowanych i ustępują samoistnie, jednak u niektórych pacjentów mogą być ciężkie i (lub) długotrwałe.

Dalsze działania niepożądane obserwowane w badaniach klinicznych u dzieci i młodzieży

W badaniach paroksetyny przeprowadzonych u pacjentów w wieku poniżej 18 lat działaniami niepożądanymi występującymi często (rzadziej niż u 1 a 10 pacjentów) były: nasilenie myśli i prób samobójczych, samouszkodzenie, wrogość, zachowania agresywne lub nieprzyjazne, brak apetytu, drżenie, nadmierne pocenie się, nadmierna aktywność (zbyt wiele energii), pobudzenie, chwiejność emocjonalna (w tym płaczliwość i wahania nastroju) oraz nietypowe powstawanie siniaków lub krwawienie (np. z nosa). Badania te wykazały również, że takie same objawy występowały, chociaż rzadziej, u dzieci i młodzieży otrzymujących placebo (tabletki z cukrem) zamiast paroksetyny. W przebiegu powyższych badań u niektórych pacjentów po odstawieniu paroksetyny wystąpiły objawy odstawienia. Były one w większości podobne do obserwowanych u dorosłych po przerwaniu leczenia paroksetyną. Ponadto u pacjentów w wieku poniżej 18 lat często (rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów) występowały: ból żołądka, nerwowość i chwiejność emocjonalna (w tym płacz, zmienność nastroju, próby samouszkodzenia, myśli i próby samobójcze).

Jeśli nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych lub wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce.

Pokaż całość