Pamidronat medac 3 mg / ml koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji 3 mg/ml pokaż opinie (0)

Kiedy nie stosować leku Pamidronat medac 3 mg/ml:
- jeśli u pacjenta stwierdzono uczulenie (nadwrażliwość) na pamidronian disodowy, na którykolwiek z pozostałych składników leku lub na inne leki z grupy bisfosfonianów;
- jeśli pacjentka karmi piersią.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując lek Pamidronat medac 3 mg/ml:
- gdy pacjentka jest w ciąży,
- jeśli pacjent stosuje dietę z kontrolowaną ilością sodu,
- jeśli poziom komórek krwi jest niski (czerwone krwinki, białek krwinki lub płytki krwi),
- jeśli pacjent przeszedł zabieg chirurgiczny tarczycy,
- jeśli pacjent ma problem z sercem,
- jeśli pacjent ma problem z wątrobą,
- jeśli u pacjenta występują choroby nerek,
- jeśli pacjent przyjmuje inne leki, które mogą działać na nerki;
- jeśli pacjent przyjmuje podobne leki, które zmniejszają stężenie wapnia we krwi;
- jeśli pacjent przeszedł chirurgiczny zabieg dentystyczny.

bardzo często: więcej niż 1 na 10 pacjentów
często: mniej niż 1 na10 pacjentów
niezbyt często: mniej niż 1 na 100 pacjentów
rzadko: mniej niż 1 na 1 000 pacjentów
bardzo rzadko: mniej niż 1 na 10 000 pacjentów
częstość nieznana: nie może być określona na podstawie dostępnych danych

Bardzo częstymi działaniami niepożądanymi są objawy grypopodobne i łagodna gorączka (podwyższenie temperatury o 1 - 2 °C), które występują w ciągu 48 godzin i zwykle nie utrzymują się dłużej niż 24 godziny. Ostre reakcje grypopodobne zazwyczaj występują wyłącznie po pierwszej infuzji pamidronianu disodowego.

Jeżeli objawy te wystąpią u pacjenta, w większości przypadków ustąpią po pewnym czasie przyjmowania leku Pamidronat medac 3 mg/ml, co umożliwi kontynuację leczenia. Jeżeli objawy stają się kłopotliwe lub utrzymują się długotrwale, należy poinformować lekarza.

W rzadkich przypadkach zgłaszano martwicę kości (poważne uszkodzenie kości) dotyczącą w pierwszej kolejności szczęki, dlatego należy rozważyć przeprowadzenie badania dentystycznego ze stosowną konsultacją przed rozpoczęciem leczenia pamidronianem disodowym. Jeżeli jest to możliwe, podczas leczenia należy unikać chirurgicznych zabiegów dentystycznych.

Po rozpoczęciu leczenia pamidronianem disodowym, jeżeli pacjent odczuwa ból jamy ustnej, zębów lub szczęki - lub występują jakiekolwiek inne, objawy dentystyczne - należy natychmiast poinformować zarówno lekarza jak i dentystę.

Jeżeli u pacjenta wystąpią objawy, takie jak: nagła swędząca wysypka, opuchlizna dłoni, stóp, kostek, twarzy, warg, jamy ustnej lub gardła, trudności w przełykaniu lub oddychaniu, może to oznaczać wystąpienie poważnej reakcji alergicznej. Jeżeli wystąpią jakiekolwiek z tych objawów, należy natychmiast poinformować lekarza.

Pamidronian disodowy może mieć wpływ na krew. Lekarz będzie monitorować takie działanie poprzez badania krwi.

U pacjentów przyjmujących pamidronian obserwowano nieregularny rytm serca (migotanie przedsionków). Dotychczas nie wyjaśniono, czy to pamidronian wywołuje nieregularny rytm serca. Jeżeli podczas leczenia pamidronianem pojawi się nieregularny rytm serca, należy poinformować o tym lekarza.

Bardzo często:
- Zmniejszone stężenie wapnia i fosforanów we krwi
- Gorączka i objawy grypopodobne, w niektórych przypadkach z towarzyszącym zmęczeniem, dreszczami, wyczerpaniem oraz uderzeniami gorąca

Często:
- Zmniejszona liczba limfocytów (rodzaj białych krwinek) we krwi
- Zmniejszone stężenie magnezu we krwi
- Ból głowy
- Nudności, wymioty
- Ból kości, stawów lub mięśni
- Ból, wysypka i opuchlizna w miejscu podania, stan zapalny lub zakrzepica w żyle ramieniowej, uogólnione bóle ciała

Niezbyt często:
- Niedokrwistość (zmniejszone stężenie hemoglobiny we krwi)
- Leukopenia (zmniejszona liczba białych krwinek we krwi)
- Nadwrażliwość wraz ze skurczem oskrzeli (sapanie), duszność (trudności w oddychaniu), obrzęk naczynioruchowy (ostra opuchlizna powiek, warg i języka)
- Zwiększone lub zmniejszone stężenie potasu we krwi
- Hipernatremia (zwiększone stężenie sodu we krwi)
- Pobudzenie (stan niepokoju)
- Stan splątania (stan dezorientacji)
- Zawroty głowy
- Bezsenność (niemożność spania)
- Senność (odczucie bycia śpiącym)
- Letarg (odczucie bycia apatycznym)
- Zapalenie oka
- Nadciśnienie tętnicze (zwiększone ciśnienie krwi)
- Ból brzucha
- Jadłowstręt (utrata apetytu)
- Biegunka
- Obstrukcja, niestrawność
- Wysypka, świąd skóry
- Skurcz mięśni

Rzadko:
- Martwica kości (poważne uszkodzenie kości) dotyczące w pierwszej kolejności szczęki
- Zapalenie nerek
- Białkomocz związany z opuchlizną nóg i brzucha

Bardzo rzadko:
- Małopłytkowość (obniżona liczba płytek krwi)
- Szok anafilaktyczny (zagrażająca życiu reakcja alergiczna z natychmiastowym niepokojem, oszołomieniem lub omdleniem, dusznościami, spadkiem ciśnienia krwi lub świądem)
- Uaktywnienie przebytych w przeszłości zakażeń wirusem opryszczki i półpaśca
- Stan splątania (stan dezorientacji) związany ze zbyt dużym stężeniem sodu we krwi
- Napady drgawkowe
- Omamy wzrokowe
- Objawy związane z małym stężeniem wapnia we krwi (mrowienie, skurcze mięśni)
- Widzenie na żółto (zaburzenie widzenia, przy którym wszystko wydaje się mieć żółtawe zabarwienie)
- Opuchlizna wokół oczu
- Hipotensja (zmniejszone ciśnienie krwi)
- Nasilenie niewydolności serca z trudnościami w oddychaniu
- Nieżyt żołądka (zapalenie żołądka)
- Pogorszenie czynności nerek u pacjentów ze szpiczakiem mnogim (obniżenie ilości produkowanego moczu)
- Krew w moczu
- Niewydolność nerek (obniżenie ilości produkowanego moczu)
- Pogorszenie istniejącej choroby nerek
- Nieprawidłowe wyniki prób wątrobowych i wskaźników czynności nerek w badaniach krwi

Częstość nieznana:
- Migotanie przedsionków (nieregularny rytm serca)