Orfiril Long 500 minitabletki o przedłużonym uwalnianiu 500 mg pokaż opinie (0)

Kiedy nie stosować leku
- jeśli u pacjenta stwierdzono uczulenie (nadwrażliwość) na kwas walproinowy, jego sole lub na którąkolwiek substancję pomocniczą,
- u pacjentów z chorobą wątroby w wywiadzie medycznym lub w wywiadzie rodzinnym albo ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby i trzustki,
- w przypadku, gdy ktoś z rodzeństwa zmarł z powodu niewydolności wątroby w przebiegu leczenia kwasem walproinowym,
- u pacjentów chorych na porfirię (wzmożone wytwarzanie i wydalanie porfiryn - czerwonych barwników wolnych od żelaza),
- zaburzenia krzepnięcia.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując lek:
- jeśli podaje się lek niemowlętom lub dzieciom, zwłaszcza, gdy istnieje konieczność podawania kilku leków przeciwpadaczkowych w tym samym czasie;
- u pacjentów z zaburzeniami układu krzepnięcia krwi, małopłytkowością (zmniejszeniem liczby płytek krwi - krwinek niezbędnych w krzepnięciu krwi) lub uszkodzeniem szpiku kostnego;
- jeśli podaje się lek dzieciom lub młodzieży z wieloma zaburzeniami i ciężką postacią padaczki;
- w przypadkach rzadkich dziedzicznych chorób związanych z niedoborem enzymów;
- u pacjentów z niewydolnością nerek i hipoproteinemią (zbyt mała ilość białka we krwi);
- w przypadkach uszkodzenia szpiku kostnego;
- u pacjentów z toczniem rumieniowatym trzewnym.

Należy natychmiast przerwać leczenie walproinianem sodu w razie wystąpienia ciężkich zaburzeń wątroby lub uszkodzenia trzustki.

Należy zwrócić szczególną uwagę na obecność następujących objawów uszkodzenia wątroby: Zmniejszenie działania przeciwpadaczkowego, wyrażające się nawrotem lub zwiększeniem częstości występowania drgawek; utrzymujące się objawy zaburzeń wątroby, takie jak apatia, osłabienie, utrata apetytu, nudności lub powtarzające się wymioty, nieswoiste dolegliwości brzucha, obrzęk, splątanie, niepokój i nieprawidłowe ruchy. W bardzo rzadkich przypadkach obserwowano podobne objawy spowodowane przez uszkodzenie trzustki.

Należy poinformować lekarza, nawet jeśli którakolwiek z wymienionych chorób występowała kiedykolwiek w przeszłości.

Niewielka liczba osób stosujących leki przeciwpadaczkowe zawierające walproinian sodu myślała o tym, aby się skrzywdzić lub zabić.

Jak każdy lek, może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Działania niepożądane sklasyfikowano według częstości występowania, w następujący sposób: bardzo często (częściej niż u 1 na 10 pacjentów); często (rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów, ale częściej niż u 1 na 100 pacjentów); niezbyt często (rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów, ale częściej niż u 1 na
1000 pacjentów); rzadko (rzadziej niż u 1 na 1000 pacjentów ale częściej niż u 1 na 10 000 pacjentów); bardzo rzadko (rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów), nie znana (częstość nie może być okreslona na podstawie dostępnych danych).

Najczęstszymi działaniami niepożądanymi są zaburzenia żołądkowo-jelitowe z bólem, nudnościami i wymiotami, występujące w przybliżeniu u 20% pacjentów.

Następujące objawy mogą być związane z uszkodzeniem wątroby: zwiększenie częstości występowania ataków padaczkowych, osłabienie fizyczne, utrata apetytu, nudności i powtarzające się wymioty, ból brzucha o nieznanej przyczynie, obrzęki nóg, apatia, zaburzenia świadomości i zaburzenia ruchowe. W razie wystąpienia takich objawów należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. Dzieci wymagają ścisłej obserwacji celem szybkiego wykrywania tych objawów.

Bardzo często występują następujące działania niepożądane: ból brzucha, nudności i wymioty.

Często występują następujące działania niepożądane: zmiany składu krwi (zmniejszenie liczby płytek krwi, białych krwinek, zwiększenie stężenia amoniaku we krwi), zwiększenie lub zmniejszenie masy ciała, zwiększenie lub zmniejszenie apetytu, senność, drżenia, zaburzenia czucia, przejściowa utrata włosów, zmiana koloru włosów lub zwijanie się włosów w loki, brak miesiączki, zmiany parametrów czynnościowych wątroby.

Niezbyt często występują następujące działania niepożądane: krwawienie, przejściowa śpiączka (w niektórych przypadkach związana ze zwiększeniem częstości występowania drgawek).

Rzadko występują następujące działania niepożądane: zwiększenie stężenia męskich hormonów płciowych we krwi, nieprawidłowe stężenia insuliny lub substancji podobnych do insuliny we krwi, obrzęk kończyn dolnych i (lub) górnych, drażliwość, urojenia, brak orientacji co do umiejscowienia w czasie i przestrzeni (splątanie), ból głowy, nadmierna aktywność, nagłe skurcze mięśni (spastyczność), chwiejny chód, zaburzenia świadomości, zwiększenie wydzielania śliny, biegunka, zapalenie trzustki, uszkodzenie wątroby, zaburzenia odpornościowe skóry (w tym reakcje alergiczne), zapalenie naczyń krwionośnych, obniżenie temperatury ciała, zespół policystycznych jajników (choroba, w przebiegu której u kobiet w jajnikach występują liczne torbiele).

Bardzo rzadko występują następujące działania niepożądane: choroby szpiku kostnego, zaburzenia krzepnięcia krwi, zmiany składu krwi (brak różnego rodzaju krwinek, niedokrwistość), zaburzenia psychiczne i inne zaburzenia mózgu, zaburzenia pozapiramidowe np. zespół parkinsonowski (zespół objawów takich jak sztywność mięśni, osłabienie ruchów, drżenie mięśni), zaburzenia mózgu z zanikiem tkanki mózgu, pogorszenie słuchu i szum w uszach, ciężkie choroby skóry, zaburzenia nerek i moczenie się u dzieci.

Działania niepożądane, w których częstość występowania jest nieznana: uspokojenie.

W pojedynczych przypadkach zgłaszano nieprawidłowe wyniki badań czynności tarczycy.

Należy zgłosić się do lekarza w razie wystąpienia któregokolwiek z wymienionych poniżej objawów: nieprawidłowe krwawienie lub skłonność do częstszego występowania siniaków, ból brzucha, drżenie mięśni, zaburzenia równowagi, brak orientacji co do umiejscowienia w czasie i przestrzeni (splątanie), urojenia, zmiany nastroju, ciężka wysypka skórna, upośledzenie świadomości lub inne zaburzenia świadomości.