Lincocin kapsułki 500 mg pokaż opinie (0)

Kiedy nie stosować leku:
- Jeśli u pacjenta stwierdzono uczulenie (nadwrażliwość) na linkomycynę, klindamycynę lub którąkolwiek substancję pomocniczą.
Kiedy zachować szczególną ostrożność:
- Jeżeli w trakcie leczenia lub w ciągu kilku tygodni od jego zakończenia pojawi się biegunka, zwłaszcza ciężka i uporczywa, pacjent powinien natychmiast zwrócić się do lekarza. Należy podejrzewać rzekomobłoniaste zapalenie jelit (w większości przypadków wywołane przez enterotoksyny bakterii Clostridium difficile). Choroba ta, będąca powikłaniem antybiotykoterapii, może mieć różny przebieg: od mało nasilonej, wodnistej biegunki do zespołu przebiegającego z ciężką, przewlekłą biegunką, leukocytozą, silnymi spastycznymi bólami brzucha, ewentualnie z domieszką śluzu i krwi w stolcu. W skrajnych przypadkach może mieć charakter zagrażający życiu, zwłaszcza u osób starszych lub osłabionych.
Lekarz zaleci natychmiastowe przerwanie podawania leku, a po ustaleniu rozpoznania rzekomobłoniastego zapalenia jelit zastosuje odpowiednie leczenie (podaje się doustnie metronidazol, a w ciężkich przypadkach - wankomycynę). Nie należy podawać leków hamujących perystaltykę jelit ani innych leków działających zapierająco. Możliwe są nawroty choroby pomimo zastosowania właściwego leczenia.
- U pacjentów z przebytymi chorobami układu pokarmowego, szczególnie z przebytym zapaleniem jelita grubego.
- Kiedy występuje podejrzenie zapalenia opon mózgowo- rdzeniowych. Linkomycyna nie przenika dostatecznie do płynu mózgowo- rdzeniowego.
- U pacjentów z bardzo poważnymi zaburzeniami czynności nerek i (lub) wątroby, z towarzyszącymi zaburzeniami metabolicznymi. W przypadku stosowania dużych dawek leku, lekarz może zalecić kontrolowanie stężenia linkomycyny we krwi. Czynność wątroby i nerek powinna być kontrolowana również w przypadku długotrwałego stosowania leku.
- Gdy zaobserwuje się objawy dodatkowego zakażenia - stosowanie leku może powodować nadmierny wzrost niewrażliwych drobnoustrojów, zwłaszcza drożdżaków.
- U pacjentów, którym jednocześnie podaje się leki blokujące połączenia nerwowo- mięśniowe (leki zwiotczające stosowane w znieczuleniu ogólnym takie jak: tubokuraryna, pankuronium, wekuronium).
- U chorych z atopią (skłonność do alergii).
- U pacjentów nadwrażliwych na penicylinę, gdyż mogą wystąpić u nich reakcje z nadwrażliwości (np. rumień, świąd skóry, wysypka, obrzęk, duszność). Należy wówczas natychmiast zwrócić się do lekarza o pomoc (może być konieczne podanie adrenaliny, tlenu i steroidów w postaci dożylnej oraz ewentualnie udrożnienie dróg oddechowych lub nawet intubacja).

Zaburzenia żołądka i jelit - Nudności, wymioty, bóle i dyskomfort w jamie brzusznej, dłużej utrzymująca się biegunka, zapalenie błony śluzowej przełyku
Zaburzenia krwi i układu chłonnego - Neutropenia (niedobór leukocytów), leukopenia (niedobór białych krwinek), agranulocytoza (brak granulocytów), plamica małopłytkowa, niedokrwistość aplastyczna, pancytopenia (niedobór erytrocytów, leukocytów, trombocytów)
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej - Świąd, wykwity plamiste, pokrzywka, zapalenie błony śluzowej pochwy oraz pęcherzowe zapalenie skóry
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych - Żółtaczka, nieprawidłowe wyniki prób wątrobowych (zwłaszcza zwiększenie aktywności aminotransferaz w surowicy)
Zaburzenia układu immunologicznego - Obrzęk naczyniowo- ruchowy, choroba posurowicza, ciężkie złuszczające reakcje skórne (rumień wielopostaciowy, niekiedy przypominający zespół Stevensa- Johnsona), ciężkie reakcje anafilaktyczne
Zaburzenia serca - Spadki ciśnienia tętniczego krwi, zatrzymanie krążenia i oddechu