Lendacin 1 g proszek do sporządzania roztworu do 1000 mg pokaż opinie (0)

Kiedy nie stosować leku:
- Jeżeli pacjent ma alergię (nadwrażliwość) na ceftriakson.
- Jeżeli pacjent ma alergię (nadwrażliwość) na którykolwiek z antybiotyków z grupy cefalosporyn;
- Jeżeli u pacjenta występowała w przeszłości ciężka reakcja uczuleniowa na którąkolwiek penicylinę lub na dowolny inny antybiotyk beta- laktamowy, gdyż pacjent może być również uczulony na ceftriakson.
- U noworodków z żółtaczką (hiperbilinibinemia) lub u wcześniaków, gdyż ceftriakson (substancja czynna leku Lendacin) może powodować u nich powikłania z możliwością uszkodzenia mózgu.

Zachować szczególną ostrożność:
- Jeśli u pacjenta występowała innego rodzaju reakcja alergiczna lub astma oskrzelowa. U osób ze skłonnością do alergii większe jest również prawdopodobieństwo wystąpienia nadwrażliwości na ceftriakson.
- Jeśli ceftriakson wstał przepisany wcześniakowi, dawka dobowa nie może być większa niż 50 mg na kilogram masy ciała. Jest to spowodowane niedostatecznie rozwiniętym układem enzymatycznym u niemowląt.
- Jeśli pacjent jest długotrwale leczony ceftriaksonem. Lekarz prowadzący musi systematycznie kontrolować obraz krwi pacjenta.
- Podczas leczenia ceftriaksonem może rozwinąć się niedobór witaminy K.
- Jeśli pacjent jest leczony ceftriaksonem przez dłuższy czas, mogą rozwinąć się zakażenia wywołane przez bakterie oporne na działanie tego antybiotyku. Lekarz będzie uważnie kontrolował stan pacjenta i w razie konieczności zaleci odpowiednie leczenie.
- W badaniu ultrasonograficznym pęcherzyka żółciowego mogą być widoczne cienie, przypominające kamienie żólciowe. Mogą to być złogi soli wapniowej ceftriaksonu, tworzące się zwłaszcza podczas stosowania dużych dawek leku. Złogi takie zazwyczaj znikają po zakończeniu leczenia ceftriaksonem.
- Jeśli u pacjenta wystąpi silny ból w nadbrzuszu. Może być on spowodowany zapaleniem trzustki.
- Jeśli pacjent otrzymuje dożylnie (do naczyń krwionośnych) duże dawki (większe niż 1 gram lub więcej niż 50 mg na kilogram masy ciała), lek musi być podawany powoli, przez co najmniej 30 minut.
- Jeśli u pacjenta wystąpi ciężka, uporczywa (krwawa) biegunka, może to być zapalenie jelita grubego spowodowane stosowaniem ceftriaksonu. W takim przypadku leczenie ceftriaksonem musi być natychmiast przerwane.
- Jeśli u pacjenta stwierdzono niedawno chorobę przewodu pokarmowego, taką jak zapalenie jelita grubego (zapalenie okrężnicy), lek Lendacin należy stosować ostrożnie.
- Jeśli pacjent otrzymuje więcej niż 1 g ceftriaksonu drogą domięśniową, dawkę należy podzielić i podawać w więcej niż 1 miejsce.

Ciężkie działania niepożądane

Jeżeli wystąpi którekolwiek z następujących ciężkich działań niepożądanych, należy natychmiast
przerwać leczenie i niezwłocznie poinformować lekarza prowadzącego lub zgłosić się do
oddziału ratunkowego najbliższego szpitala.

Następujące działania niepożądane występujące rzadko (rzadziej niż u 1 na 1000 osób):
reakcje uczuleniowe, takie jak:
- nagła duszność i ucisk w klatce piersiowej,
- obrzęk powiek, twarzy lub warg,
- ciężkie wysypki skórne, które mogą przebiegać z wytwarzaniem pęcherzy i mogą obejmować
oczy, jamę ustną, gardło i narządy płciowe,
- utrata przytomności (omdlenie),
- silne bóle brzucha (spowodowane zapaleniem trzustki) z mogącymi jednocześnie występować
nudnościami iwymiotami.

Następujące działania niepożądane występują bardzo rzadko (rzadziej niż u 1 na 10 000 osób):
- ciężka biegunka, utrzymująca się przez długi czas lub krwawa, przebiegająca z bólem brzucha lub
gorączką. Może być to objaw ciężkiego zapalenia jelit (rzekomobłoniastego zapalenia okrężnicy),
występującego po zastosowaniu antybiotyków.

Inne działania niepożądane

Występujące często (rzadziej niż u 1 na 10 osób):
- nudności, biegunka, wymioty, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zapalenie języka.
Występujące niezbyt często (rzadziej niż u 1 na 100 osób):
- wysypka skórna, alergiczne zapalenie skóry, gromadzenie się płynu w obrębie skóry
z przemijającą wysypką skórną, wysypka skórna z czerwonymi (wilgotnymi), nieregularnymi
plamami (rumień wielopostaciowy).

Występujące rzadko (rzadziej niż u 1 na 1000 osób):
- zakażenia grzybicze narządów płciowych,
- zmniejszenie liczby różnych rodzajów krwinek (objawy obejmują zmęczenie, nowe zakażenia
i łatwe występowanie siniaków lub krwawienia), zwiększenie liczby rodzaju białych krwinek
(eozynofili), zmniejszona liczba komórek krwi, koniecznych do krzepnięcia krwi,
- bóle głowy, zawroty głowy,
- powstawanie złogów w pęcherzyku żółciowym na skutek odkładania się soli wapniowych
ceriaksonu; złogi te znikają zazwyczaj po zakończeniu leczenia;
- zwiększona aktywność niektórych enzymów wątrobowych;
- zmniejszone wydalanie moczu (oliguria), zwiększone stężenie kreatyniny (test czynności nerek);
- podanie dożylne może powodować zapalenie naczyń krwionośnych; wstrzyknięcie domięśniowe
może być bolesne, jeśli jest wykonywane. bez dodatku lidokainy.

Występujące bardzo rzadko (rzadziej niż u l na 10 000 osób):

- zaburzenia krzepliwości krwi, bardzo ciężkie zaburzenia składu krwi (niedobór białych krwinek),
przebiegająca z nagłą wysoką gorączką, silnym bólem gardła i owrzodzeniem błony śluzowej
jamy ustnej (agranulocytoza),
- kamica nerkowa u dzieci, krew w moczu.
Może się pojawić glukoza w moczu.