Cefuroxim-MIP 750 mg proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań i infuzji 750 mg pokaż opinie (0)

Kiedy nie stosować leku Cefuroxim-MIP:
- jeśli pacjent ma uczulenie na cefuroksym lub na dowolny antybiotyk z grupy cefalosporyn.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Jeśli pacjenta dotyczą opisane niżej okoliczności, występujące przed rozpoczęciem lub podczas stosowania leku Cefuroxim-MIP, należy powiedzieć o tym lekarzowi.

Jeśli u pacjenta wystąpiła kiedykolwiek w przeszłości reakcja alergiczna na penicyliny lub inne antybiotyki beta-laktamowe.
N
ie wszystkie osoby z alergią na penicylinę są uczulone również na cefalosporyny. Jeśli jednak w przeszłości leczenie jakimś antybiotykiem z grupy penicylin spowodowało wystąpienie ciężkiej reakcji alergicznej, nie należy stosować leku Cefuroxim-MIP ze względu na możliwość alergii.
Jeśli pacjent stosuje jednocześnie leki moczopędne (np. furosemid) lub antybiotyki aminoglikozydowe. Podczas jednoczesnego stosowania tych leków z antybiotykami cefalosporynowymi, szczególnie w dużych dawkach, u niektórych pacjentów mogą wystąpić zaburzenia czynności nerek.
Jeśli pacjent stosuje powyższe leki, jest w podeszłym wieku albo ma lub miał w przeszłości niewydolność nerek; lekarz zaleci regularne kontrole czynności nerek.
Jeśli w trakcie leczenia dzieci z zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych wystąpi upośledzenie słuchu.
Jeśli u pacjenta wystąpi biegunka. Niezależnie od przyczyny, w każdym przypadku wystąpienia biegunki podczas stosowania cefuroksymu należy powiadomić lekarza. Jak wszystkie antybiotyki o szerokim zakresie działania, cefuroksym może powodować rzadkie powikłanie - rzekomobłoniaste zapalenie jelit. Jeśli ma ono lekki przebieg, biegunka zwykle przemija po odstawieniu leku, jeśli ciężki, konieczne jest zastosowanie odpowiedniego leczenia. Przeciwwskazane jest podawanie leków hamujących ruchy jelit.

Działania niepożądane podano według częstości występowania.

Działania niepożądane występujące często (u 1 do 10 na 100 pacjentów):
zmiany liczby niektórych rodzajów krwinek białych: neutropenia (zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych we krwi), eozynofilia (zwiększenie liczby granulocytów kwasochłonnych)
przemijające zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych
reakcje w miejscu wstrzyknięcia, w tym ból i zakrzepowe zapalenie żył. Ból w miejscu wstrzyknięcia domięśniowego jest bardziej prawdopodobny po podaniu większych dawek.
Jednakże jest mało prawdopodobne, aby było konieczne przerwanie leczenia z tego powodu.

Działania niepożądane występujące niezbyt często (u 1 do 10 na 1000 pacjentów):
leukopenia (zmniejszenie liczby krwinek białych), zmniejszone stężenie hemoglobiny, dodatni odczyn Coombs'a (test służący do wykrywania pewnego rodzaju przeciwciał), co może zaburzać wyniki prób krzyżowych krwi
wysypka skórna, pokrzywka i świąd
zaburzenia żołądkowo-jelitowe
przemijające zwiększenie stężenia bilirubiny. Przemijające zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych i stężenia bilirubiny zdarza się szczególnie u pacjentów z uprzednio występującymi chorobami wątroby, ale nie ma dowodów na występowanie uszkodzeń wątroby.

Działania niepożądane występujące rzadko (u 1 do 10 na 10 000 pacjentów):
rozwój kandydozy (zakażenie spowodowane przez drożdżaki) podczas przedłużonego stosowania
trombocytopenia (zmniejszenie liczby płytek krwi, co zmniejsza krzepliwość krwi) gorączka polekowa.

Działania niepożądane występujące bardzo rzadko (rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów):
niedokrwistość hemolityczna (rodzaj niedokrwistości spowodowana rozpadem krwinek czerwonych)
śródmiąższowe zapalenie nerek, anafilaksja (ostra, uogólniona reakcja alergiczna organizmu, mogąca być groźna dla życia), zapalenie naczyń skóry
rzekomobłoniaste zapalenie jelit
ciężkie złuszczające reakcje skórne (rumień wielopostaciowy, martwica toksyczno-rozpływna naskórka i zespół Stevensa-Johnsona)
zwiększenie stężenia kreatyniny w surowicy krwi, zwiększenie stężenia azotu mocznikowego krwi i zmniejszenie klirensu kreatyniny.