Nutrineal PD4 (z 1,1% roztworem aminokwasów) roztwór do dializy otrzewnowej pokaż opinie (0)

NIE wolno stosować leku w następujących przypadkach:
- jeśli u pacjenta stwierdzono uczulenie (nadwrażliwość) na którekolwiek aminokwas lub którykolwiek z pozostałych składników leku;
- jeśli stężenie mocznika we krwi wynosi powyżej 38 mmol/l;
- jeśli u pacjenta występuje zaburzenie wpływające na metabolizm któregokolwiek z aminokwasów;
- jeśli stężenie potasu we krwi jest zbyt małe;
- jeśli u pacjenta występują objawy mocznicy, takie jak utrata apetytu, nudności lub wymioty;
- jeśli stężenie wodorowęglanów we krwi jest zbyt małe;
- jeśli u pacjenta występuje niewydolność wątroby;
- jeśli u pacjenta stwierdzono ciężką kwasicę mleczanową (zbyt duże stężenie kwasu we krwi);
- jeśli u pacjenta występują nieprawidłowości wpływające na ścianę brzucha lub jamę brzuszną, których nie daje się usunąć chirurgicznie lub zaburzenia, które zwiększają ryzyko zakażeń w obrębie jamy brzusznej.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując

- Jeśli u pacjenta występują: utrata apetytu, nudności lub wymioty. Lekarz może zdecydować o zmniejszeniu ilości wymian z zastosowaniem lub zaprzestaniu leczenia z zastosowaniem leku.
- Jeśli u pacjenta występuje ból brzucha lub stwierdzi się zmętnienie, brak przezroczystości lub cząstki w zdrenowanym płynie. Może to być oznaką zapalenia otrzewnej lub zakażenia. Należy niezwłocznie skontaktować się z zespołem medycznym sprawującym opiekę nad pacjentem. Należy odnotować numer serii produktu i okazać go zespołowi medycznemu razem z workiem ze zdrenowanym płynem. Zespół medyczny zdecyduje, czy leczenie należy przerwać lub też rozpocząć leczenie korygujące. Na przykład, jeśli wystąpi zakażenie, lekarz może wykonać pewne badania, aby jak najlepiej dobrać właściwy antybiotyk. Do czasu ustalenia rodzaju zakażenia, lekarz może zalecić przyjmowanie antybiotyku, który skutecznie zwalcza wiele różnych bakterii. Jest to antybiotyk o szerokim spektrum działania.
- W trakcie dializy otrzewnowej może dojść do utraty białek, aminokwasów i witamin z organizmu. Lekarz oceni, czy będzie to wymagało uzupełnienia.
- Jeśli u pacjenta występują nieprawidłowości mające wpływ na stan ściany brzucha lub jamy brzusznej. Na przykład, jeśli u pacjenta stwierdza się przepuklinę lub przewlekły stan zapalny lub zakażenie wpływające na stan jelit.
- Jeśli u pacjenta wykonywano przeszczep tętniczy w obrębie aorty.
- Jeśli pacjent cierpi na ciężką chorobę płuc, np. rozedmę płuc.
- Jeżeli pacjent ma zaburzenia oddychania
- Jeżeli pacjent stosuje insulinę bądź inne leki stosowane w celu korekty hiperglikemii. Lekarz może zdecydować o dostosowaniu dawki tych leków.
- Jeżeli pacjent jest w trakcie terapii wtórnej nadczynności przytarczyc, lekarz zdecyduje, czy można zastosować roztwór do dializy z małą zawartością wapnia.
- Należy wziąć także pod uwagę, że schorzenie zwane otorbiające stwardnienie otrzewnej (EPS) jest znanym, rzadkim powikłaniem leczenia dializą otrzewnową. Pacjent i lekarz powinni mieć świadomość możliwości wystąpienia tego powikłania. EPS powoduje:
- zapalenie w obrębie brzucha;
- wzrost płatów włóknistej tkanki, która pokrywa i łączy organy wewnętrzne i zaburza ich prawidłowy ruch. W rzadkich przypadkach bywa to śmiertelne.
- Lekarz będzie systematycznie sprawdzał u pacjenta stężenie potasu. Jeśli spadnie ono do zbyt niskich wartości lekarz może podać chlorek potasu, aby wyrównać niedobór.
- Lekarz udzieli pacjentowi szczegółowych informacji odnośnie indywidualnych środków ostrożności. Lekarz będzie systematycznie sprawdzał wyniki badań parametrów krwi. Zapewni, aby w czasie leczenia pacjenta były odpowiednie.
- Pacjent o ile jest to możliwe w porozumieniu z lekarzem - powinien prowadzić pisemny rejestr spożycia białka w diecie, bilans płynów oraz masy ciała.

Jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej objawów, należy niezwłocznie powiadomić o tym lekarza lub ośrodek prowadzący leczenie dializą otrzewnową:
-ból brzucha;
-zaburzenia krzepnięcia.

Działania niepożądane często obserwowane u pacjentów stosujących lek:

-nudności, wymioty;
-anemia;
-anoreksja (długotrwałe zaburzenie przyjmowania pokarmów z uwagi na utratę apetytu);
-zapalenie żołądka;
-depresja;
-spłycenie oddechu;
-uczucie słabości, ból głowy;
-zmniejszenie (hipowolemia) lub zwiększenie (hiperwolemia) objętości płynów ustrojowych;
-spadek stężenia soli potasu we krwi (hipokaliemia).

Inne działania niepożądane związane z procedurą przeprowadzania dializy otrzewnowej:

-zapalenie otrzewnej, w którego następstwie może występować zmętnienie dializatu lub gorączka;
-zakażenie wokół miejsca ujścia cewnika, niedrożność cewnika;
-spadek stężenia wapnia we krwi (hipokalcemia).