Dianeal PD1 (glukoza 1,36%). Zestaw do dializy otrzewnowej roztwór do dializy otrzewnowej pokaż opinie (0)

Kiedy nie stosować produktu Dianeal PD1:
- jeśli u pacjenta stwierdzono ciężką kwasicę mleczanową (zbyt dużo kwasu we krwi) przed pierwszym zastosowaniem roztworu;
- jeśli pacjent ma nieprawidłowość ściany brzucha lub jamy brzusznej, czego nie można usunąć chirurgicznie lub inne zaburzenie nie poddające się korekcie, które zwiększa ryzyko zakażeń w obrębie jamy brzusznej;
- jeśli pacjent ma udokumentowaną utratę funkcji otrzewnej na skutek rozległych zrostów otrzewnej.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Dianeal PD1:
- jeśli pacjent ma poważne nieprawidłowości ściany brzucha lub jamy brzusznej. Na przykład, jeśli pacjent ma przepuklinę, czy też przewlekły stan zapalny lub zakażenie dotyczące jelit;
- jeśli u pacjenta wykonywano przeszczep tętniczy w obrębie aorty;
- jeżeli pacjent ma zaburzenia oddychania;
- jeśli u pacjenta występuje ból brzucha, podwyższona temperatura ciała lub stwierdza się zmętnienie, brak przejrzystości lub cząstki w zdrenowanym płynie. Może to być oznaką zapalenia otrzewnej lub zakażenia. Należy niezwłocznie skontaktować się z zespołem medycznym sprawującym opiekę nad pacjentem. Należy odnotować numer serii produktu i okazać go zespołowi medycznemu razem z workiem ze zdrenowanym płynem. Zespół medyczny zdecyduje o konieczności przerwania leczenia lub rozpoczęcia leczenia korygującego. Na przykład, jeśli wystąpi zakażenie, lekarz może wykonać pewne badania, aby jak najlepiej dobrać właściwy antybiotyk. Do czasu ustalenia rodzaju zakażenia, lekarz może zalecić przyjmowanie antybiotyku, który skutecznie zwalcza wiele różnych bakterii. Jest to antybiotyk o szerokim spektrum działania;
- jeśli u pacjenta występuje zwiększone ryzyko wystąpienia kwasicy mleczanowej (zbyt dużo kwasu we krwi). Zwiększone ryzyko kwasicy mleczanowej może wystąpić z powodu:
- nagłej ciężkiej niewydolność nerek;
- wrodzonych chorób metabolicznych;
- przyjmowania metforminy (leku stosowanego w leczeniu cukrzycy);
- przyjmowania leków stosowanych w leczniu HIV, zwłaszcza leków nazywanych NRTI (nukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy).
- u pacjentów z cukrzycą stosujących ten roztwór do dializy należy systematycznie sprawdzać dawki leków regulujących stężenie glukozy we krwi (np. insuliny). Dawka leków przeciwcukrzycowych może wymagać dostosowania, zwłaszcza na początku leczenia dializą otrzewnową lub w przypadku zmiany w leczeniu dializą otrzewnową;
- pacjent - o ile jest to możliwe w porozumieniu z lekarzem - powinien prowadzić pisemny bilans płynów oraz masy ciała. Lekarz powinien systematycznie sprawdzać parametry krwi, szczególnie stężenia:
- soli (np. wodorowęglanów, potasu, magnezu, wapnia i fosforanów);
- hormonu przytarczyc - odpowiedzialnego za utrzymanie stężenia wapnia w organizmie.
- jeśli u pacjenta występuje zbyt wysokie lub zbyt niskie stężenie wapnia we krwi. Ten roztwór może wpływać na zmiany stężenia wapnia;
- Nie należy stosować większej objętości roztworu niż to zalecił lekarz. Objawy przewodnienia obejmują rozdęcie brzucha, uczucie pełności i duszność;
- Lekarz będzie regularnie sprawdzał u pacjenta stężenie potasu. Jeśli spadnie ono do zbyt niskich wartości, lekarz może zlecić przyjmowanie chlorku potasu w celu uzupełnienia niedoboru;
- Schorzenie zwane otorbiające stwardnienie otrzewnej (EPS) jest znanym, choć rzadkim powikłaniem leczenia dializą otrzewnową. Pacjent i lekarz powinni mieć świadomość możliwości wystąpienia tego powikłania. EPS powoduje:
- zapalenie w obrębie brzucha;
- zgrubienie ścian jelit, któremu może towarzyszyć ból brzucha, rozdęcie brzucha lub wymioty. W rzadkich przypadkach bywa to śmiertelne.

Jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej objawów, należy natychmiast powiadomić o tym lekarza lub ośrodek prowadzący leczenie dializą otrzewnową: - ciśnienie krwi wyższe niż zwykle (nadciśnienie);
- opuchnięte kostki lub nogi, obrzęk powiek, duszność lub ból w klatce piersiowej (hiperwolemia);
- poważna choroba, której towarzyszy powstawanie pęcherzy na skórze, ustach, oczach i genitaliach (zespół Stevensa- Johnsona);
- ból brzucha;
- gorączka;
- zapalenie otrzewnej.

W przypadku zaobserwowania któregokolwiek z wymienionych poniżej objawów, należy jak najszybciej powiadomić o tym lekarza lub ośrodek prowadzący leczenie dializą otrzewnową:

Działania niepożądane obserwowane u pacjentów stosujących lek Dianeal PD1:
- zmiany w wynikach badań krwi:
- spadek stężenia potasu (hipokalemia), który może powodować osłabienie mięśni, drżenia mięśniowe lub zaburzenia rytmu serca;
- spadek stężenia sodu (hiponatremia), który może powodować zmęczenie, śpiączkę, splątanie lub nudności;
- spadek stężenia chlorków (hipochloremia), który może powodować zmęczenie, śpiączkę, splątanie lub nudności;
- ból w miejscu wlewu;
- nudności, wymioty, biegunka, zaparcie, pragnienie, suchość w ustach;
- spadek objętości krwi (hipowolemia);
- obniżenie ciśnienia krwi (niedocisnienie);
- skurcze mięśni, bóle mięśni i kości;
- zatrzymanie płynów (obrzęki);
- rozdęcie lub dyskomfort w obrębie brzucha;
- omdlenia;
- zaburzenia skóry, takie jak pokrzywka, wysypki i swędzenie.

Inne działania niepożądane związane z procedurą przeprowadzania dializy otrzewnowej:
- zakażenie wokół miejsca ujścia cewnika, niedrożność cewnika.