Neloren roztwór do wstrzykiwań i infuzji 300 mg/ml pokaż opinie (0)

Kiedy nie stosować leku Neloren
- Jeśli u pacjenta stwierdzono nadwrażliwość na linkomycynę, klindamycynę lub alkohol benzylowy.
Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując lek Neloren
- Jeśli u pacjenta występuje (lub występowała) choroba przewodu pokarmowego (zwłaszcza zapalenie okrężnicy) lub alergie.
Jeśli u pacjenta wystąpią reakcje alergiczne lub biegunka, należy skonsultować się z lekarzem.
- Jeśli u pacjenta stwierdzono ciężkie zaburzenia czynności nerek lub wątroby.
- Jeśli pacjent jest w podeszłym wieku - powinien skonsultować się z lekarzem ze względu na zwiększone ryzyko działań niepożądanych.
- Jeśli pacjentem jest dziecko, lekarz zaleci częste badania obrazu krwi.
- Jeśli lek Neloren jest stosowany przez dłuższy czas. Lekarz zaleci pacjentowi wykonanie badań czynności wątroby i morfologii krwi. Zalecana jest również ostrożność ze względu na możliwe zakażenia bakteriami lub grzybami opornymi na działanie antybiotyku.
- Jeśli u pacjenta wystąpi biegunka w związku ze stosowaniem leku. Należy o tym poinformować lekarza, gdyż może być objawem rzekomobłoniastego zapalenia jelit.
Stosowanie niemal wszystkich antybiotyków (również linkomycyny) może wiązać się z wystąpieniem rzekomobłoniastego zapalenia jelit o różnym nasileniu - od lekkiego do zagrażającego życiu. W przypadku rozpoznania rzekomobłoniastego zapalenia jelit lekarz niezwłocznie zastosuje odpowiednie leczenie. Jeśli przebieg choroby jest lekki, wystarcza na ogół samo odstawienie leku. W cięższych przypadkach konieczne jest podawanie pacjentowi odpowiedniej ilości płynów, podanie elektrolitów, preparatów białkowych i odpowiedniego antybiotyku.
Biegunka, zapalenie okrężnicy oraz rzekomobłoniaste zapalenie jelit mogą wystąpić nawet po kilku tygodniach od zakończenia leczenia linkomycyną.
Stosowanie leku Neloren z innymi lekami
Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również tych, które wydawane są bez recepty.
Należy skonsultować się z lekarzem, jeśli pacjent otrzyjmuje:
- antybiotyki makrolidowe, klindamycynę i chloramfenikol,
- leki blokujące przewodnictwo nerwowo-mięśniowe (stosowane w znieczuleniu ogólnym).
Ciąża i karmienie piersią
Przed zastosowaniem każdego leku należy poradzić się lekarza.
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub podejrzewa, że może być w ciąży, powinna poinformować o tym lekarza. Lek Neloren można podawać w okresie ciąży lub karmienia piersią tylko w przypadku, gdy zakażenie wymaga pilnego leczenia linkomycyną i gdy spodziewane korzyści dla matki przeważają nad możliwym ryzykiem dla dziecka.
Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn
Brak informacji, które wskazywałyby na znaczący wpływ linkomycyny na zdolność kierowania pojazdami i obsługiwania urządzeń mechanicznych.
Ważne informacje o niektórych składnikach leku Neloren
Lek Neloren zawiera alkohol benzylowy (9 mg/ml), dlatego nie wolno go podawać wcześniakom ani noworodkom. Alkohol benzylowy może powodować zatrucia i reakcje alergiczne u niemowląt i dzieci w wieku poniżej 3 lat.

Najczęściej zgłaszanym działaniem niepożądanym jest biegunka, występująca u ponad 10% pacjentów. Jest ona zazwyczaj lekka i przemija w ciągu kilku dni, nawet jeśli kontynuuje się podawanie leku, lub po zakończeniu leczenia. W razie wystąpienia biegunki należy pić więcej płynów i zasięgnąć porady lekarza lub farmaceuty. Bez zalecenia lekarza nie należy przyjmować żadnych leków hamujących biegunkę. Jeśli biegunka jest ciężka lub w kale jest widoczna krew bądź śluz, należy niezwłocznie poinformować o tym lekarza. Taka biegunka może się wiązać z ciężkim zapaleniem jelita grubego i może niekiedy wystąpić nawet kilka tygodni po zakończeniu leczenia linkomycyną.
Możliwe jest również wystąpienie następujących działań niepożądanych:
Badania diagnostyczne
Przemijające zwiększenie aktywności kinazy kreatynowej w surowicy
Zaburzenia serca, zaburzenia naczyniowe
Zbyt szybki wlew dożylny linkomycyny może spowodować zaburzenia rytmu serca, zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi, omdlenie, a nawet zatrzymanie krążenia.
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
Przemijająca leukopenia (zmniejszenie liczby krwinek białych), neutropenia (zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych), eozynofilia (zwiększenie liczby granulocytów kwasochłonnych), trombocytopenia (zmniejszenie liczby płytek krwi), agranulocytoza (całkowity lub prawie całkowity brak granulocytów, plamica małopłytkowa (wybroczyny spowodowane zmniejszenie liczby płytek krwi), niedokrwistość aplastyczna (stan, w którym dochodzi do niewydolności szpiku kostnego) i pancytopenia (zmniejszenie liczby krwinek czerwonych, białych oraz płytek krwi)
Zaburzenia układu nerwowego
Bóle głowy, zawroty głowy, szumy uszne.
Zaburzenia żołądka i jelit
Nudności, wymioty, ból brzucha, kurcze w jamie brzusznej, zapalenie okrężnicy, zaburzenia smaku.
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
Występowanie białka w moczu, zmniejszona ilość moczu, zwiększenie stężenia mocznika i innych związków azotowych we krwi.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Wysypka, pokrzywka, świąd i inne reakcje skórne, takie jak nadwrażliwość na światło, złuszczające zapalenie skóry, złuszczające i pęcherzykowo-pęcherzowe zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy (może przypominać zespół Stevensa-Johnsona, bardzo ciężkie schorzenie, potencjalnie zagrażające życiu, przebiegające z powstawaniem pęcherzy skórnych, gorączką, kaszlem, złym samopoczuciem, obrzękiem dziąseł, języka lub warg). W razie wystąpienia opisanych objawów należy niezwłocznie poinformować lekarza.
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej Bóle mięśni.
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze
Zapalenie języka, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zapalenie błony śluzowej pochwy (spowodowane nadważeniem drożdżakami).
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Zaczerwienienie, obrzęk, ból, zapalenie żyły w miejscu podania dożylnego, ropień jałowy w miejscu podania domięśniowego.
Zaburzenia układu immunologicznego
Reakcje nadwrażliwości, które mogą się objawiać obrzękiem twarzy, warg, jamy ustnej i gardła lub innych części ciała, powodującym trudności w połykaniu lub oddychaniu. W takim przypadku konieczna może być pilna pomoc medyczna lub pobyt w szpitalu.
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Przemijające zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, żółtaczka, zapalenie wątroby.