Multiferon roztwór do wstrzykiwań w ampułkostrzykawce 3 mln j.m./0 5 ml pokaż opinie (0)

Kiedy nie stosować leku Multiferon
Jeśli u pacjenta występuje:
- uczulenie (nadwrażliwość) na interferon alfa lub którykolwiek z pozostałych składników leku
- Multiferon;
- ciężka choroba serca;
- ciężkie zaburzenie czynności nerek lub wątroby (w tym spowodowane przez przerzuty);
- przewlekłe zapalenie wątroby (żółtaczka) z marskością;
- przewlekłe zapalenie wątroby (żółtaczka) oraz aktualne lub niedawno przebyte leczenie immunosupresantami (lekami stosowanymi w związku z przeszczepianiem narządów, w celu zahamowania aktywności układu immunologicznego);
- jakakolwiek choroba autoimmunologiczna (reakcje alergiczne organizmu na własne substancje), taka jak reumatoidalne zapalenie stawów, obecnie lub w przeszłości;
- padaczka lub napady drgawek;
- choroba psychiczna obecnie lub w przeszłości, zwłaszcza ciężka depresja,
- myśli samobójcze lub próby samobójcze;
- zaburzenie czynności szpiku kostnego;
- zaburzenie czynności układu odpornościowego w wyniku przeszczepu.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Multiferon
Przed rozpoczęciem leczenia należy poinformować lekarza, jeśli u pacjenta występuje jakakolwiek z
poniższych chorób:
- depresja lub zaburzenia psychiczne
- zaburzenia czynności tarczycy
- choroba płuc (np. przewlekła obturacyjna choroba płuc)
- cukrzyca
- choroba wpływająca na krzepliwość krwi, np. jeśli u pacjenta występują zakrzepy krwi
- zaburzona czynność szpiku kostnego zaburzona czynność nerek Iub wątroby zawał serca i (lub) jakakolwiek inna choroba serca (niewydolność serca, zaburzenia rytmu)
- zaawansowany rak
- łuszczyca
- zakażenie (objawy związane z przeziębieniem, takie jak gorączka i kaszel)
- przewlekłe zapalenie wątroby (żółtaczka)
- HIV
- przebyta operacja przeszczepienia nerki i (lub) wątroby.
U chorych na cukrzycę lekarz będzie regularnie kontrolować poziom cukru we krwi. Ilość cukru we krwi może zmieniać się w trakcie leczenia. Jeśli to nastąpi, lekarz dostosuje dawkę leku przeciwcukrzycowego.
Ostrzeżenie dotyczące wirusów
Podczas wytwarzania leków z osocza lub krwi ludzkiej podejmowane są szczególne środki ostrożności, aby zapobiec przenoszeniu zakażeń na pacjentów. Obejmuje to dokładną selekcję dawców krwi i osocza, w celu upewnienia się, że osoby, które mogą być zakażone zostaną wykluczone oraz badanie czy w poszczególnych porcjach krwi nie występują ślady wirusów (zakażenia). Producenci tych leków wdrożyli również etapy procesu wytwarzania Bezaktywujące lub usuwające wirusy z krwi i osocza. Mimo tego, nie można całkowicie wykluczyć przeniesienia czynników zakaźnych podczas stosowania produktów leczniczych wytwarzanych z ludzkiego osocza lub krwi. Dotyczy to również nowych, nieznanych wcześniej wirusów i innych rodzajów zakażeń. Działania podjęte dla leku Multiferon uważane są za skuteczne dla wirusów osłonkowych, takich jak ludzki wirus upośledzenia odporności (HIV), wirusy żółtaczki typu B i C, oraz wirusów bezosłonkowych, takich jak wirus żółtaczki typu A i parwowirus B19.

Najczęściej występujące działania niepożądane to gorączka, dreszcze, potliwość, zmęczenie, sztywność, bóle stawów lub mięśni, ból głowy, brak apetytu oraz nudności. Te ostre działania niepożądane można zwykle zmniejszyć przyjmując paracetamol, zazwyczaj słabną one w czasie trwania leczenia.
Częstość występowania zgłaszanych działań niepożądanych została opisana poniżej,
Bardzo częsta , stany autoimmunologiczne [gdy organizm atakuje własne komórki i powoduje stany zapalne i (Iub) uszkodzenia tkanek], ostre reakcje alergiczne (objawy takie, jak pokrzywka, miejscowy obrzęk skóry, trudności w oddychaniu), zmiana czynności tarczycy, wysoki poziom cukru we krwi, samobójstwo, próby samobójcze, myśli samobójcze, śpiączka, zmiany naczyniowe w mózgu (zakrzepy krwi, krwawienie), drgawki, przemijająca impotencja, nagłe zatrzymanie krążenia, zawał serca, przewlekła niewydolność serca, obrzęk płuc, zasinienie skóry, ust i błon śluzowych (z powodu zmniejszonego dostarczania tlenu z krwią), zapalenie naczyń, trudności w oddychaniu, kaszel, przyspieszone ruchy jelit, zaparcia, zgaga (cofanie kwasów żołądkowych), uczucie nacisku na przeponę, wzdęcia, zapalenie trzustki, zaburzenia wątroby, takie jak niewydolność wątroby, wysypka skórna, suchość skóry i błon śluzowych, krwawienia z nosa, wodnisty wyciek z nosa (katar), toczeń rumieniowaty układowy (choroba przebiegająca z wysypką, zaburzeniami dotyczącymi stawów, nerek i krwi), zapalenie stawów, ostra niewydolność nerek (szczególnie u pacjentów z chorobą nowotworową i chorobami nerek), osłabienie czynności nerek.
Bardzo rzadko (występują rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów): idiopatyczna plamica małopłytkowa (drobne krwawienia ze skóry i błon śluzowych), sarkoidoza (choroba z objawami zapalenia, takimi jak gorączka, reakcje ogólne, ból stawów i czerwony, bolesny obrzęk dolnych partii nóg), cukrzyca, zwiększone stężenie lipidów we krwi, nawracające wrzody trawienne, krwawienie z jelit, reakcje w miejscu podania, w tym bardzo rzadkie przypadki martwicy.
Należy zaprzestać przyjmowania leku Multiferon i natychmiast zwrócić się do lekarza w przypadku pojawienia się następujących objawów (obrzęk naczynioruchowy):
- obrzęk twarzy, języka lub gardła
- trudności w połykaniu
- pokrzywka i trudności w oddychaniu
Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem:
- jeśli nastąpi pogorszenie lub utrata wzroku po zakończeniu lub podczas stosowania leku Multiferon, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem;
- jeśli podczas stosowania leku Multiferon wystąpią jakiekolwiek objawy depresji, takie jak uczucie przygnębienia, braku własnej wartości lub myśli samobójcze, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.

W rzadkich przypadkach, lek Multiferon może wpływać na krwinki białe, osłabiając układ odpornościowy. Jeśli wystąpi zakażenie z takimi objawami, jak gorączka ze znacznym pogorszeniem stanu ogólnego lub gorączka z objawami miejscowymi, takimi jak bóle szyi, gardła Iub jamy ustnej lub trudności w oddawaniu moczu, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. Lekarz pobierze próbki krwi do badań, aby upewnić się, że nie występuje agranulocytoza. Bardzo ważne jest informowanie lekarza prowadzącego o przyjmowanych lekach.