Metex roztwór do wstrzykiwań w ampułkostrzykawce 50 mg/ml pokaż opinie (0)

Kiedy nie stosować leku Metex
- jeśli u pacjenta stwierdzono uczulenie (nadwrażliwość) na metotreksat lub którykolwiek z pozostałych składników leku Metex;
- jeśli u pacjenta występuje choroba wątroby, poważna choroba nerek lub krwi;
- jeśli pacjent regularnie spożywa duże ilości alkoholu;
- jeśli u pacjenta stwierdzono poważne zakażenia, np. gruźlicę, zakażenie HIV lub inne zespoły niedoboru odporności;
- jeśli u pacjenta stwierdzono wrzody żołądka lub jelit;
- jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią;
- jeśli pacjent w tym samym czasie otrzymuje szczepionkę zawierającą żywe drobnoustroje.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując lek Metex
- jeśli pacjent jest osobą w podeszłym wieku, jest osłabiony lub w złym stanie ogólnym;
- jeśli u pacjenta stwierdzono zaburzenia czynności wątroby;
- jeśli u pacjenta rozpoznano odwodnienie (niedobór wody w organizmie).

Częstość występowania i nasilenie działań niepożądanych zależy od wielkości dawki i częstotliwości podawania leku. Ponieważ poważne działania niepożądane mogą wystąpić już przy niewielkich dawkach, konieczne jest wykonywanie regularnych badań lekarskich.

Najistotniejsze działania niepożądane obejmują wpływ na układ krwiotwórczy i zaburzenia ze strony układu pokarmowego.

Poniższe przedziały klasyfikują działania niepożądane zgodnie ze zmniejszającą się częstotliwością występowania:

Bardzo często: działania niepożądane występujące częściej niż u 1 na 10 pacjentów. Często: działania niepożądane występujące rzadziej niż u 1 na 10, lecz częściej niż u 1 na 100 pacjentów.
Niezbyt często: działania niepożądane występujące rzadziej niż u 1 na 100, lecz częściej niż u 1 na 1 000 pacjentów.
Rzadko: działania niepożądane występujące rzadziej niż u 1 na 1 000, lecz częściej niż u 1 na 10 000 pacjentów.
Bardzo rzadko: działania niepożądane występujące rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów.

Mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

Bardzo często:
- zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, niestrawność, nudności (mdłości), zmniejszenie apetytu
- zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych

Często:
- owrzodzenia błony śluzowej jamy ustnej, biegunka
- wysypka, zaczerwienienie skóry, swędzenie
- ból głowy, zmęczenie, senność
- może wystąpić (alergiczne) zapalenie płuc, któremu mogą towarzyszyć następujące objawy: suchy kaszel bez odpluwania, duszność i gorączka
- zmniejszone wytwarzanie komórek krwi prowadzące do zmniejszenia liczby krwinek białych i (lub) czerwonych i (lub) płytek krwi (leukopenia, niedokrwistość, małopłytkowość)

Niezbyt często:
- zapalenie gardła, zapalenie jelit, wymioty
- zwiększona wrażliwość na światło, wypadanie włosów, zwiększenie liczby guzków reumatoidalnych, półpasiec, zapalenie naczyń krwionośnych, wysypka podobna do opryszczki, pokrzywka
- ujawnienie się cukrzycy
- zawroty głowy, splątanie, depresja
- marskość wątroby (przewlekłe uszkodzenie wątroby), tworzenie blizn w tkance wątroby, zwyrodnienie tłuszczowe wątroby, zmniejszenie stężenia albumin w surowicy
- zmniejszenie liczby komórek krwi, w tym płytek krwi
- stan zapalny i owrzodzenie pęcherza moczowego lub pochwy, niedomoga nerek, zaburzenia oddawania moczu
- ból stawów, ból mięśni, osteoporoza (zmniejszenie masy kostnej)

Rzadko:
- owrzodzenie układu pokarmowego
- nasilona pigmentacja skóry, trądzik, niebieskie plamki na skutek krwawień z naczyń krwionośnych
- reakcje alergiczne, wstrząs alergiczny, alergiczne zapalenie naczyń krwionośnych, gorączka, zaczerwienienie oczu, zakażenia, zakażenie krwi, upośledzenie gojenia się ran, zmniejszenie zawartości przeciwciał we krwi
- zaburzenia widzenia
- ostre zapalenie wątroby
- zapalenie osierdzia, nagromadzenie płynu w osierdziu
- niskie ciśnienie krwi, niedrożność naczyń krwionośnych wskutek przemieszczenia zakrzepów (incydenty zatorowo-zakrzepowe)
- włóknienie płuc, zapalenie płuc wywołane przez drobnoustrój Pneumocystis carinii, duszność i astma oskrzelowa, nagromadzenie płynu w opłucnej
- niewydolność nerek, zmniejszenie ilości lub brak moczu, zaburzenia elektrolitowe Bardzo rzadko:
- krwawe wymioty, silne krwawienia, ostre toksyczne rozdęcie okrężnicy (silne rozdęcie jelita grubego)
- pęcherzyki na skórze z towarzyszącą gorączką, zespół objawów oparzenia skóry, nasilenie pigmentacji paznokci, zapalenie mieszków włosowych, czyraczność (głębokie zakażenie mieszków włosowych), widoczne powiększenie niewielkich naczyń krwionośnych
- miejscowe uszkodzenia tkanek (tworzenie się ropni jałowych, zmiany w tkance tłuszczowej) w miejscu wstrzyknięcia domięśniowego lub podskórnego
- osłabienie widzenia, ból, utrata siły mięśniowej lub uczucie drętwienia lub mrowienia w rękach i nogach, zmiany smaku (metaliczny posmak), drgawki, porażenie, silny ból głowy z gorączką
- retinopatia (niezapalna choroba oka)
- niewydolność wątroby
- ostre zmniejszenie liczby krwinek białych, silne zahamowanie czynności szpiku
- zmniejszenie popędu seksualnego, impotencja, powiększenie piersi u mężczyzn
(ginekomastia), zaburzenia wytwarzania nasienia, zaburzenia miesiączkowania, upławy
- nowotworowe powiększenie węzłów chłonnych (chłoniak)

Po domięśniowym podaniu metotreksatu często występują w miejscu podania objawy niepożądane (uczucie pieczenia) lub uszkodzenia tkanek (tworzenie się jałowych ropni, uszkodzenie tkanki tłuszczowej). Podskórne dawki metotreksatu są miejscowo dobrze tolerowane. Obserwowano jedynie łagodne, miejscowe odczyny skórne, ustępujące w trakcie leczenia.

Lek Metex może powodować zmniejszenie liczby białych krwinek i osłabiać odporność na zakażenia. Należy jak najszybciej zasięgnąć porady lekarskiej, jeśli wystąpi zakażenie z gorączką i pogorszeniem ogólnego stanu zdrowia lub gorączka z miejscowym zakażeniem, np. zapalenie gardła, zapalenie krtani, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej lub zaburzenia oddawania moczu. W takim przypadku zostaną wykonane badania krwi, aby sprawdzić czy nie doszło do zmniejszenia liczby białych krwinek (agranulocytoza). Ważne: należy poinformować lekarza o przyjmowaniu leku.

Metotreksat może wywoływać ciężkie (niekiedy zagrażające życiu) działania niepożądane. Tak więc lekarz powinien wykonywać badania w celu wykluczenia zaburzeń parametrów krwi (np. mała liczba białych krwinek, płytek krwi, chłoniak) oraz zmian w wątrobie i nerkach.