Kidofen czopki 60 mg pokaż opinie (0)

Kiedy nie stosować leku:
- Jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwość) na ibuprofen oraz inne niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) lub którykolwiek z pozostałych składników leku Kidofen.
- Jeśli u pacjenta wystąpiła duszność, astma, katar lub pokrzywka po przyjęciu kwasu acetylosalicylowego (jak np. aspiryna) lub innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych, ponieważ Kidofen może u tych pacjentów wywołać podobne objawy niepożądane.
- Jeśli u pacjenta kiedykolwiek wystąpiło lub występuje aktualnie krwawienie z przewodu pokarmowego.
- Jeśli u pacjenta wystąpiło kiedykolwiek przedziurawienie (perforacja) ściany żołądka lub jelita, związane ze stosowaniem niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ).
- Jeśli u pacjenta występuje lub kiedykolwiek wystąpiła choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy lub krwawienie wrzodu.
- Jeśli pacjent ma ciężką niewydolność wątroby lub nerek.
- Jeśli pacjent ma ciężką niewydolność serca.
- Jeśli pacjentka jest w ostatnim trymestrze ciąży.
- Jeśli pacjent ma skazę krwotoczną (zaburzenia krzepnięcia krwi).
- U niemowląt o wadze poniżej 6 kilogramów.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
- Jeśli pacjent ma choroby żołądka i (lub) jelit (jak np.: przewlekłe zapalenie jelit, wrzodziejące zapalenie dwunastnicy, choroba Leśniowskiego- Crohna objawiająca się m.in. przewlekłą biegunką), choroby odbytu i odbytnicy, ponieważ zwiększa się ryzyko krwawień z przewodu pokarmowego.
- Jeśli u pacjenta występują niektóre choroby skóry (toczeń rumieniowaty układowy (ang. SLE) lub mieszana choroba tkanki łącznej).
- Jeśli pacjent ma nadciśnienie tętnicze i (lub) zaburzenia czynności serca w wyniku zatrzymywania płynów.
- Jeśli pacjent ma zaburzenia czynności nerek i wątroby.
- Jeśli pacjent ma zaburzenia krzepnięcia krwi (ibuprofen może przedłużyć czas krwawienia).
- Jeśli pacjent jest bezpośrednio po dużych zabiegach chirurgicznych.
- Jeśli pacjent ma astmę oskrzelową, przewlekły nieżyt nosa, zapalenie zatok, polipy nosa lub alergię (występująca aktualnie lub w przeszłości), ponieważ po przyjęciu leku może wystąpić skurcz oskrzeli.
- Jeśli pacjent ma niewydolność serca, nerek lub wątroby, przyjmuje leki moczopędne lub stracił dużo płynów z powodu np. dużego zabiegu chirurgicznego - lekarz zleci regularną kontrolę pracy nerek.
- Jeśli pacjent ukończył 65 lat, ponieważ zwiększa się ryzyko niepożądanych działań leku, zwłaszcza krwawienia z przewodu pokarmowego i przedziurawienia ściany żołądka lub dwunastnicy, które mogą być śmiertelne. Pacjent powinien poinformować lekarza o wszelkich nietypowych objawach dotyczących przewodu pokarmowego (szczególnie o krwawieniu, bólach), zwłaszcza w początkowym okresie leczenia.
- Jeśli pacjent miał owrzodzenie i (lub) krwawienie z przewodu pokarmowego i ukończył 65 lat, Kidofen może przyjmować po konsultacji z lekarzem.
- Jeśli pacjent choruje na ospę wietrzną - nie zaleca się stosowania leku.
- Jeśli podczas długotrwałego stosowania dużych dawek leków przeciwbólowych wystąpią bóle głowy - nie należy ich łagodzić poprzez zwiększanie dawki leku przeciwbólowego.
- Jeśli Kidofen jest przyjmowany długotrwale, lekarz zleci regularne badanie czynności nerek, wątroby oraz badania krwi.
- Jeśli wystąpią zaburzenia widzenia, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem okulistą.
- Kidofen może maskować (ukrywać) objawy istniejącego zakażenia.
- Kidofen może niekorzystnie wpływać na płodność u kobiet; działanie to jest przemijające i ustępuje po zakończeniu leczenia.
Nie należy stosować leku Kidofen w przypadku przyjmowania innych leków z grupy NLPZ (w tym inhibitorów COX- 2 takich jak celekoksyb lub etorikoksyb).
Jeśli u pacjenta wystąpiła wysypka, uszkodzenia błony śluzowej lub inne reakcje skórne, należy natychmiast zgłosić się do lekarza

Należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpi:
- wysypka, silne puchnięcie twarzy, ust lub gardła utrudniające oddychanie, mówienie lub przełykanie, zmniejszenie ciśnienia krwi, wolne lub szybkie tętno, bladość, niepokój, pocenie się, zawroty głowy, utrata przytomności, zatrzymanie oddechu i pracy serca,
- krwawienie z przewodu pokarmowego (wymioty zawierające krew lub fusowatą treść - podobną do fusów z kawy, czarny stolec lub krew w stolcu).
Niezbyt często występujące działania niepożądane (u więcej niż 1 na 100 osób i mniej niż 1 na 1000 osób):
- biegunka, wzdęcia, zaparcia i wymioty,
- choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy,
- krwawienie z przewodu pokarmowego (spowodowane przedziurawieniem ściany żołądka lub jelita); czasem ze skutkiem śmiertelnym, zwłaszcza u osób w podeszłym wieku,
- wrzodziejące zapalenie błony śluzowej jamy ustnej,
- nasilenie objawów zapalenia jelita grubego i choroby Crohna,
- zapalenie błony śluzowej żołądka,
- miejscowe podrażnienie odbytu,
- bóle głowy, zawroty głowy, bezsenność, szumy uszne i zmęczenie, - reakcje nadwrażliwości z pokrzywką i świądem.
Często występujące działania niepożądane (u więcej niż 1 na 10 osób i mniej niż 1 na 100 osób):
- niestrawność (uczucie gniecenia w żołądku, wzdęcia, odbijanie, zgaga, zaparcia), bóle brzucha i nudności.
Bardzo rzadko występujące działania niepożądane (u mniej niż 1 na 10 000 osób): - obrzęk,
- nadciśnienie,
- niewydolność serca,
- zmniejszenie wydalania mocznika,
- śródmiąższowe zapalenie nerek,
- zespół nerczycowy,
- ostra niewydolność nerek,
- martwica brodawek nerkowych,
- zwiększenie stężenia mocznika w surowicy,
- zaburzenia czynności wątroby,
- uszkodzenie wątroby,
- ostre zapalenie wątroby,
- znaczne zmniejszenie liczby wszystkich krwinek (anemia, leukopenia, trombocytopenia, pancytopenia, agranulocytoza). Pierwszymi objawami są: gorączka, ból gardła, powierzchowne owrzodzenie błony śluzowej jamy ustnej, objawy grypopodobne, znaczne wyczerpanie, krwawienia z nosa lub wylewy podskórne,
- rumień wielopostaciowy (sino - czerwone plamy na skórze, niekiedy z pęcherzami),
- ciężkie zakażenia skóry i tkanek miękkich będące powikłaniem ospy wietrznej,
- toksyczne martwicze oddzielanie naskórka, występowanie na skórze i (lub) błonach śluzowych pęcherzy, które po pęknięciu tworzą bolesne rany, często równocześnie występuje gorączka, ból mięśni i stawów (jest to tzw. zespół Stevensa- Johnsona),
- złuszczanie się dużych powierzchni naskórka i jego martwica,
- toczeń rumieniowaty układowy (przewlekła choroba spowodowana zaburzeniami układu odpornościowego, obejmująca wiele narządów),
- mieszana choroba tkanki łącznej,
- sztywność karku, bóle głowy, nudności, wymioty, gorączka, zaburzenia orientacji (są to objawy jałowego zapalenia opon mózgowych),
- ciężkie reakcje nadwrażliwości: obrzęk twarzy, języka i krtani utrudniajacy oddychanie, mówienie lub przełykanie, duszność, przyspieszone tętno, zmniejszenie ciśnienia krwi lub ciężki wstrząs, nasilenie objawów astmy.