Diured tabletki 2 5 mg pokaż opinie (0)

Kiedy nie stosować leku DIURED:
- jeśli u pacjenta występuje nadwrażliwość na torasemid, pochodne sulfonylomocznika (leki stosowane w cukrzycy) lub którykolwiek z pozostałych składników leku DIURED
- jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności nerek z bezmoczem
- jeśli u pacjenta występuje śpiączka wątrobowa i stany przedśpiączkowe
- jeśli u pacjenta występuje niedociśnienie
- jeśli u pacjenta występują zaburzenia rytmu serca
- jeśli pacjent stosuje antybiotyki z grupy aminoglikozydów oraz cefalosporyn
- jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią

Jeśli nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych lub wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane nie wymienione w ulotce, należy powiadomić lekarza lub farmaceutę.

Częstotliwość działań niepożądanych określa się następująco:

Bardzo częste (występujące częściej niż u 1 na 10 osób)
Częste (występujące częściej niż u 1 do 10 na 100 osób)
Niezbyt częste (występujące częściej niż u 1 do 10 na 1000 osób)
Rzadkie (występujące częściej niż u 1 do 10 na 10 000 osób)
Bardzo rzadkie (występujące rzadziej niż u 1 na 10 000 osób), w tym pojedyncze przypadki.

Do często występujących działań niepożądanych (występujące częściej niż u 1 do 10 na 100 osób) należą:
zaostrzenie objawów kwasicy metabolicznej, kurcze mięśniowe (szczególnie na początku terapii). Wzrost stężenia we krwi kwasu moczowego i glukozy jak również lipidów (triglicerydów i cholesterolu), hipokalemia- zwłaszcza przy diecie ubogiej w potas, przy towarzyszących wymiotach, biegunce, stosowaniu dużej ilości środków przeczyszczających, a także w przypadku zaburzeń czynności wątroby, dolegliwości żołądkowo- jelitowe (np. zmniejszenie apetytu, ból żołądka, nudności, wymioty, biegunka, zaparcia), szczególnie na początku leczenia, zwiększenie stężenia enzymów wątrobowych (np.gamma- GT) we krwi, bóle głowy, zawroty głowy, znużenie, osłabienie (szczególnie na początku leczenia).

Do niezbyt często występujących działań niepożądanych (występujące częściej niż u 1 do 10 na 1000 osób) należą:
zwiększone stężenie mocznika i kreatyniny w osoczu.
U pacjentów z zaburzeniami w odpływie moczu (np. w przypadku przerostu prostaty), może prowadzić do jego zatrzymania i uszkodzenia pęcherza moczowego. Suchość w jamie ustnej, parestezja.

Do bardzo rzadko występujących działań niepożądanych (występujące rzadziej niż u 1
na 10 000 osób), w tym pojedyncze przypadki należą:
powikłania zakrzepowe spowodowane zagęszczeniem krwi, dezorientacja, zaburzenia krążenia sercowego i centralnego układu nerwowego (włączając niedokrwienie sercowe i mózgowe), co może doprowadzić do np. arytmii serca, dusznicy bolesnej, zawału serca lub omdlenia, zapalenie trzustki, reakcje alergiczne (np. świąd, wysypka, nadwrażliwość na światło), ciężkie reakcje skórne, zmniejszenie liczby płytek krwi, czerwonych i/lub białych krwinek, zaburzenia widzenia, szumy uszne, utrata słuchu.

Badania diagnostyczne

W zależności od dawki i długości leczenia mogą pojawić się objawy utraty elektrolitów i płynów,
a w szczególności oligemia, hipokalemia i/lub hiponatremia.