Cefazolin Sandoz proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań i infuzji 1 g pokaż opinie (0)

Kiedy nie stosować leku Cefazolin Sandoz
- Jeśli pacjent jest uczulony (nadwrażliwy) na cefazolinę lub na inne cefalosporyny.
- Jeśli u pacjenta wystąpiła w przeszłości natychmiastowa i (lub) ciężka reakcja alergiczna na penicylinę lub na którykolwiek z antybiotyków beta-laktamowych (penicyliny lub cefalosporyny).

Dzieciom w wieku poniżej 1 roku nie należy podawać cefazoliny rozpuszczonej w roztworze lidokainy.

Jeśli którakolwiek z wyżej wymienionych sytuacji odnosi się do pacjenta, należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Cefazolin Sandoz
- Jeśli pacjent ma skłonność do alergii, stwierdzono u niego astmę oskrzelową lub gorączkę sienną.
- Jeśli u pacjenta stwierdzono nadwrażliwość na penicyliny, gdyż istnieje również możliwość uczulenia na inne antybiotyki beta-laktamowe, w tym cefazolinę.
- Jeśli u pacjenta stwierdzono zaburzenia czynności nerek może być konieczna modyfikacja dawkowania.
- Jeśli u pacjenta występują czynniki mogące powodować niedobór witaminy K lub zaburzenia krzepnięcia z innych przyczyn (takich jak żywienie pozajelitowe, zaburzenie czynności wątroby i nerek, hemofilia, małopłytkowość).
- Jeśli u pacjenta wystąpiła ciężka lub utrzymująca się biegunka, gdyż może być ona objawem wywołanego przez antybiotyk, groźnego dla życia rzekomobłoniastego zapalenia okrężnicy. W razie wystąpienia ciężkiej biegunki pacjent powinien natychmiast przerwać przyjmowanie leku i skontaktować się z lekarzem. Nie należy przyjmować leków hamujących perystaltykę jelit.

W razie wystąpienia następujących objawów należy natychmiast przerwać leczenie i skontaktować się z lekarzem: obrzęk twarzy, obrzęk języka, obrzęk głośni ze zwężeniem dróg oddechowych, przyspieszona czynność serca, duszność, nagłe zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi, pęcherze i łuszczenie się skóry i błon śluzowych, wstrząs anafilaktyczny.

Są to ciężkie objawy niepożądane, których wystąpienie może świadczyć o nadwrażliwości na cefazolinę. W takich przypadkach konieczna jest natychmiastowa pomoc medyczna lub leczenie szpitalne.

Reakcje nadwrażliwości
Rzadko: reakcje skórne ze świądem lub bez, np. miejscowa lub uogólniona wysypka, rumień, rumień wielopostaciowy wysiękowy, pokrzywka, przemijające miejscowe zwiększenie przepuszczalności naczyń krwionośnych, błon śluzowych lub stawów (obrzęk naczynioruchowy), gorączka polekowa, śródmiąższowe zapalenie płuc lub zapalenie płuc, ciężkie reakcje skórne z uogólnionymi reakcjami zagrażającymi życiu (np. zespół Lyella i zespół Stevensa-Johnsona).
Mogą wystąpić ciężkie ostre reakcje alergiczne. Może to być obrzęk twarzy, obrzęk języka, obrzęk głośni ze zwężeniem dróg oddechowych, przyspieszona czynność serca, duszność, zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi i wstrząs anafilaktyczny.

Krew i układ krzepnięcia
Rzadko: leukocytoza (zwiększenie liczby krwinek białych), agranulocytoza (całkowity lub prawie całkowity brak granulocytów), monocytoza (zwiększenie ilości monocytów), limfocytopenia (zmniejszenie liczby limfocytów), bazofilia (zwiększenie liczby granulocytów zasadochłonnych), eozynofilia (zwiększenie liczby granulocytów kwasochłonnych), granulocytopenia (zmniejszenie liczby granulocytów), neutropenia (zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych), leukopenia (zmniejszenie liczby białych krwinek), trombocytopenia (zmniejszenie liczby płytek krwi), zmniejszenie stężenia hemoglobiny, zmniejszenie wartości hematokrytu, niedokrwistość, w tym niedokrwistość aplastyczna i hemolityczna (spowodowana rozpadem krwinek czerwonych), pancytopenia (zmniejszenie liczby krwinek czerwonych, białych i płytek krwi). Bardzo rzadko: zaburzenia czynników krzepnięcia, krwawienia.

Wątroba
Rzadko: zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (AspAT, AlAT, gamma-GT), stężenia bilirubiny, aktywności LDH i fosfatazy zasadowej, przemijające zapalenie wątroby i żółtaczka spowodowana zastojem żółci.

Przewód pokarmowy
Rzadko: utrata apetytu, biegunka, nudności i wymioty (zwykle o lekkim przebiegu i ustępujące w trakcie lub po zakończeniu leczenia).
Długotrwałe stosowanie cefalosporyn może powodować nadmierny wzrost drobnoustrojów niewrażliwych na stosowany antybiotyk.

Nerki
Rzadko: przemijające zwiększenie stężenia azotu mocznikowego we krwi i kreatyniny w surowicy, zaburzenia czynności nerek, uszkodzenie nerek (głównie u pacjentów otrzymujących jednocześnie inne leki, które mogą działać toksycznie na nerki).

Układ nerwowy
Po doustnym, domięśniowym lub dożylnym podaniu cefalosporyn opisywano zawroty głowy, złe samopoczucie, zmęczenie i koszmary senne. Niektóre cefalosporyny powodowały nadmierną ruchliwość, nerwowość lub lęk, bezsenność, senność, osłabienie, uderzenia gorąca, zaburzenie widzenia barw i splątanie. U niektórych pacjentów (zwłaszcza z niewydolnością nerek) stwierdzono zwiększoną skłonność do drgawek oraz zaburzenia czynności mózgu z uogólnionymi drgawkami. Opisano jeden przypadek jałowego zapalenia opon mózgowych.

Inne
Zapalenie żyły w miejscu wstrzyknięcia po dożylnym podaniu leku, ból w klatce piersiowej, wysięk do opłucnej, duszność lub zespół zaburzeń oddechowych, kaszel, zapalenie błony śluzowej nosa, zwiększenie lub zmniejszenie stężenia glukozy w surowicy, świąd narządów płciowych i odbytu, drożdżyca narządów płciowych, zapalenie pochwy, zakrzepowe zapalenie żył, ból podczas domięśniowego podawania leku, reakcja przypominająca nadwrażliwość na światło po wcześniejszym narażeniu na promieniowanie UV (efekt dawki zapamiętanej).