Azimycin tabletki powlekane 250 mg pokaż opinie (0)

Kiedy nie stosować leku Azimycin:
- U pacjentów uczulonych na azytromycynę lub inne makrolidy lub którykolwiek składnik leku.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując lek Azimycin:
- Pacjenci, u których w przeszłości wystąpiły reakcje nadwrażliwości na antybiotyki lub inne alergeny, przed przyjęciem leku Azimycin powinni poinformować o tym lekarza.
- Podczas leczenia antybiotykami makrolidowymi, u niektórych pacjentów obserwowano zaburzenia serca. Nie można wykluczyć podobnego działania azytromycyny, zwłaszcza u pacjentów z już istniejącymi zaburzeniami serca. Dlatego przed przyjęciem leku Azimycin pacjenci powinni poinformować lekarza, jeśli stwierdzono u nich: wrodzone lub nabyte wady serca, zaburzenia rytmu serca lub ciężką niewydolność krążenia, leczeni lekami przeciwarytmicznymi, cyzaprydem lub terfenadyną.
- Tak jak w przypadku innych antybiotyków, podczas stosowania azytromycyny może wystąpić nadmierny rozwój niewrażliwych na antybiotyk bakterii lub grzybów. W przypadku pojawienia nowych zakażeń podczas leczenia azytromycyną, lek należy odstawić i skontaktować się z lekarzem.
- Azytromycyna podobnie jak inne antybiotyki o szerokim zakresie działania przeciwbakteryjnego (np. makrolidy, penicyliny półsyntetyczne, cefalosporyny) może niekiedy wywoływać rzekomobłoniaste zapalenie jelit, którego objawem jest ciężka lub długotrwała biegunka. Zaburzenia prawidłowej flory bakteryjnej w jelitach umożliwia namnożenie pałeczki Clostridium difficile, której toksyny wywołują objawy kliniczne rzekomobłoniastego zapalenia jelit. Dlatego pacjenci, u których biegunka wystąpiła podczas stosowania antybiotyku lub wkrótce po jego odstawieniu powinni zwrócić się do lekarza. W przypadku stwierdzenia rzekomobłoniastego zapalenia jelit konieczne jest niezwłoczne przerwanie podawania azytromycyny i zastosowanie odpowiedniego leczenia. W lżejszych przypadkach wystarcza zwykle odstawienie leku, w cięższych podaje się doustnie metronidazol lub wankomycynę. Przeciwwskazane jest podawanie leków hamujących perystaltykę jelit lub innych działających zapierająco.
- Pacjenci z zaburzeniami neurologicznymi lub psychicznymi przed przyjęciem leku powinni skonsultować się z lekarzem.

Azytromycyna jest z reguły dobrze tolerowana, a pojawiające się działania niepożądane są najczęściej łagodne lub umiarkowane i ustępują po odstawieniu leku.

Częstość działań niepożądanych pojawiających się po zastosowaniu leków można sklasyfikować jako:
bardzo często (częściej niż u jednego pacjenta na 10),
często (częściej niż u jednego pacjenta na 100 i rzadziej niż u jednego pacjenta na 10),
niezbyt często (częściej niż u jednego pacjenta na 1 000 i rzadziej niż u jednego pacjenta na 100),
rzadko (częściej niż u jednego pacjenta na 10 000 i rzadziej niż u jednego pacjenta na 1 000),
bardzo rzadko (rzadziej niż u jednego pacjenta na 10 000).

- Zaburzenia serca:
bardzo rzadko: kołatanie serca, zaburzenia rytmu serca.

- Zaburzenia krwi i układu chłonnego:
bardzo rzadko: przemijające zmniejszenie liczby niektórych krwinek białych i płytek krwi.

- Zaburzenia układu nerwowego:
rzadko: ból głowy, zawroty głowy, drgawki, senność, zaburzenia węchu i (lub) smaku; bardzo rzadko: uczucie mrowienia, drętwienia, omdlenie, bezsenność, nadmierna ruchliwość.

- Zaburzenia ucha i błędnika:
bardzo rzadko: zaburzenia słuchu (osłabienie słuchu, głuchota, szumy uszne). Zaburzenia te opisywano w badaniach klinicznych, u pacjentów, którzy otrzymywali azytromycynę w dużych dawkach. Zaburzenia te są najczęściej przemijające.

- Zaburzenia żołądka i jelit:
często: nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha;
niezbyt często: luźne stolce, brak apetytu, zaburzenia trawienia, wzdęcia;
rzadko: rzekomobłoniaste zapalenie jelit, zaparcia, zapalenie języka, zapalenie trzustki.

- Zaburzenia nerek i dróg moczowych:
bardzo rzadko: śródmiąższowe zapalenie nerek, ostra niewydolność nerek.

- Zakażenia i zarażenia pasożytnicze:
rzadko: podczas przedłużonego lub powtórnego leczenia antybiotykiem może dojść do nadkażenia niewrażliwymi na lek bakteriami lub grzybami;
niezbyt często: zapalenie pochwy.

- Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania:
rzadko: osłabienie, zmęczenie, złe samopoczucie.

- Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej:
niezbyt często: bóle stawów.

- Reakcje uczuleniowe
Zaburzenia układu immunologicznego:
bardzo rzadko: obrzęk naczynioruchowy (obrzęk zlokalizowany najczęściej w okolicy twarzy lub gardła, mogący być groźny dla życia), reakcje anafilaktyczne (ciężka reakcja alergiczna).

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:
rzadko: wysypki, świąd, pokrzywka;
bardzo rzadko: rumień wielopostaciowy, nadwrażliwość na światło, ciężkie reakcje skórne (zespół Stevensa-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka).
W przypadku wystąpienia którejś z powyżej przedstawionych reakcji uczuleniowych należy natychmiast odstawić lek i skontaktować się z lekarzem.

- Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych:
rzadko: niewielkie podwyższenie aktywności enzymów wątrobowych, zapalenie wątroby,
żółtaczka cholestatyczna (spowodowana zastojem żółci), opisywano również martwicę wątroby i niewydolność wątroby, które w skrajnych przypadkach prowadziły do zgonu.

- Zaburzenia psychiczne:
rzadko: agresywne zachowanie, pobudzenie, nerwowość, zaburzenia osobowości.