Blastomat kapsułki twarde 140 mg pokaż opinie (0)

Kiedy nie przyjmować leku Blastomat
Jeśli pacjent ma uczulenie na temozolomid lub którykolwiek z pozostałych składników leku
Jeśli pacjent ma uczulenie dekarbazynę (lek przeciwnowotworowy). Do objawów reakcji alergicznych należy świąd, duszność lub świszczący oddech, obrzęk twarzy, warg, języka lub gardła.
Jeśli znacznie zmniejszona jest liczba niektórych komórek krwi (zahamowanie czynności szpiku kostnego), takich jak krwinki białe i płytki krwi. Komórki te odgrywają ważną rolę w zwalczaniu zakażenia i prawidłowym krzepnięciu krwi. Dlatego przed rozpoczęciem leczenia lekarz zbada krew pacjenta, aby upewnić się, że liczba tych komórek jest wystarczająca.


Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Blastomat należy zwrócić się do lekarza.
Pacjent powinien być uważnie obserwowany, czy nie rozwija się u niego ciężka postać zakażenia w klatce piersiowej (ang. Pneumocystis jirovecii pneumonia - PCP). Jeśli u pacjenta rozpoznano po raz pierwszy glejaka wielopostaciowego, może otrzymywać lek Blastomat przez 42 dni w skojarzeniu z radioterapią. W takim przypadku lekarz zaleci również stosowanie leku, który pomoże zapobiec rozwojowi tego typu zapalenia płuc.
Jeśli przed rozpoczęciem leczenia lub w trakcie jego trwania zmniejszona jest liczba krwinek czerwonych (niedokrwistość), krwinek białych i płytek krwi lub występują zaburzenia krzepnięcia krwi. Lekarz może zadecydować o zmniejszeniu dawki leku, a w cięższych przypadkach przerwać, zakończyć lub zmienić leczenie. Może być również konieczne zastosowanie innego leczenia. W niektórych przypadkach może być konieczne przerwanie leczenia. W czasie leczenia często będzie wykonywane badanie krwi w celu kontrolowania niepożądanego działania leku Blastomat na komórki krwi.
Jeśli istnieje niewielkie ryzyko innych zmian w komórkach krwi, w tym białaczki.
W razie nudności i (lub) wymiotów, które są bardzo częstymi działaniami niepożądanymi leku Blastomat. Lekarz może przepisać pacjentowi lek, który pomoże zapobiec wymiotom. Jeśli pacjent często wymiotuje przed leczeniem lub w trakcie leczenia, należy poprosić lekarza o wskazanie najbardziej dogodnej pory przyjmowania leku Blastomat. Jeśli wymioty występują po zażyciu dawki leku, nie należy przyjmować drugiej dawki tego samego dnia.
Jeśli u pacjenta wystąpi gorączka lub objawy zakażenia. W takim przypadku należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Jeśli pacjent ma ponad 70 lat. Może być bardziej podatny na zakażenie, powstawanie siniaków lub krwawienie.
W przypadku zaburzeń czynności wątroby lub nerek. Może być konieczne dostosowanie dawki leku Blastomat.

Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpi :
ciężka reakcja alergiczna (nadwrażliwości), której objawami mogą być: pokrzywka, świszczący oddech lub inne zaburzenia oddychania,
nieopanowane krwawienie,
drgawki
gorączka,
silny, nieprzemijający ból głowy.

Leczenie lekiem Blastomat może powodować zmniejszenie liczby niektórych komórek krwi. W wyniku tego u pacjenta może się zwiększyć ilość wybroczyn lub krwawień, wystąpić: niedokrwistość (zmniejszyć się liczba krwinek czerwonych), gorączka i zmniejszona odporność na zakażenia. Zmniejszenie liczby komórek krwi jest zwykle krótkotrwałe. W niektórych przypadkach może być przedłużone i prowadzić do bardzo ciężkiego niedoboru krwinek czerwonych (niedokrwistości aplastycznej). Lekarz będzie systematycznie monitorował wszystkie zmiany we krwi i decydował, czy konieczne jest podjęcie specjalnego leczenia. W niektórych przypadkach dawka leku Blastomat zostanie zmniejszona lub leczenie będzie przerwane.

Działania niepożądane obserwow ane w badaniach klinicznych :

Temozolomid w leczeniu skojarzonym z radioterapią u nowo zdiagnozowanych pacjentów z glejakiem

U pacjentów otrzymujących temozolomid w skojarzeniu z radioterapią mogą wystąpić inne działania niepożądane niż u pacjentów otrzymujących sam temozolomid. Możliwe jest wystąpienie następujących działań niepożądanych, które mogą wymagać opieki medycznej.

Bardzo często - występują częściej niż u 1 na 10 pacjentów:
utrata apetytu, ból głowy, zaparcie (trudności z oddaniem kału), nudności, wymioty, wysypka, utrata włosów, uczucie zmęczenia.

Często - występują u 1 do 10 na 100 pacjentów:
zakażenia jamy ustnej, zakażenia ran, zmniejszona liczba komórek krwi (neutropenia, trombocytopenia, limfopenia, leukopenia), zwiększenie stężenia cukru we krwi, zmniejszenie masy ciała, zmiana stanu psychicznego lub czujności, niepokój i (lub) depresja, senność, trudności w mówieniu, zaburzenia równowagi, zawroty głowy, dezorientacja, zaburzenia pamięci, zaburzenia koncentracji, niemożność zaśnięcia lub utrzymania snu, mrowienie, siniaki, drżenia, nieprawidłowe lub nieostre widzenie, podwójne widzenie, zaburzenia słuchu, spłycenie oddechu, kaszel, zakrzep w nogach, zatrzymywanie płynów, obrzęk nóg, biegunka, ból żołądka lub brzucha, zgaga, zaburzenia żołądka, trudności w połykaniu, suchość w jamie ustnej, podrażnienie lub zaczerwienienie skóry, suchość skóry, świąd, osłabienie siły mięśniowej, bolesność stawów, bóle mięśni, częste oddawanie moczu, nietrzymanie moczu, reakcja alergiczna, gorączka, uszkodzenia popromienne, obrzęk twarzy, ból, zaburzenia smaku, nieprawidłowe wyniki testów czynności wątroby.

Niezbyt często - występują u 1 do 10 na 1000 pacjentów:
objawy grypopodobne, czerwone plamy pod skórą, obrzęk twarzy lub osłabienie mięśni, małe stężenie potasu we krwi, zwiększenie masy ciała, zmienność nastroju, omamy i zaburzenia pamięci, częściowe porażenie, zaburzenia koordynacji ruchów, trudności w połykaniu, zaburzenia odczuć, częściowa utrata widzenia, suchość lub ból oczu, głuchota, zakażenie ucha środkowego, dzwonienie w uszach, ból uszu, kołatanie serca (odczuwanie bicia serca), zmiany zakrzepowe w płucach, zwiększone ciśnienie tętnicze krwi, zapalenie płuc, zapalenie zatok, zapalenie oskrzeli, przeziębienie lub grypa, obrzęk żołądka, trudności w kontrolowaniu ruchów jelita, guzki krwawnicze, łuszczenie skóry, zwiększona wrażliwość skóry na światło słoneczne, zmiana zabarwienia skóry, nasilone pocenie się, uszkodzenie mięśni, ból pleców, trudności w oddawaniu moczu, krwawienie z pochwy, impotencja, brak lub obfite miesiączki, podrażnienie pochwy, bolesność piersi, uderzenia gorąca, dreszcze, zmiana zabarwienia języka, zmiana czuia i węchu, pragnienie, choroby zębów.

Temozolomid stosowany w monoterapii złośliwych guzów mózgu ze wznową lub progresją

Możliwe jest wystąpienie następujących działań niepożądanych, które mogą wymagać opieki medycznej.

Bardzo często - występują częściej niż u 1 na 10 pacjentów:
zmniejszenie liczby komórek krwi (neutropenia lub limfopenia, trombocytopenia), utrata apetytu, ból głowy, wymioty, nudności, zaparcie (trudności w oddawaniu kału).

Często - występują u 1 do 10 na 100 pacjentów:
zmniejszenie masy ciała, uczucie zmęczenia, zawroty głowy, uczucie mrowienia, płytki oddech, biegunka, ból brzucha, zaburzenia żołądka, wysypka, świąd, utrata włosów, gorączka, osłabienie, dreszcze, złe samopoczucie, ból, zmiana smaku.

Niezbyt często - występują u 1 do 10 na 1000 pacjentów:
zmniejszenie liczby komórek krwi (pancytopenia, niedokrwistość, leukopenia).

Rzadko - występują u 1 do 10 na 10 000 pacjentów:
kaszel, zakażenia, w tym zapalenie płuc.

Bardzo rzadko - występują rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów:
zaczerwienienie skóry, pokrzywka, wysypka na skórze, reakcja alergiczna.

Inne działania niepożądane:

Bardzo rzadko obserwowano ciężką wysypkę z obrzękiem skóry, w tym dłoni i podeszew stóp lub bolesne zaczerwienienie skóry i (lub) z pęcherzami na ciele lub w jamie ustnej. O wystąpieniu takich objawów należy natychmiast poinformować lekarza.

Bardzo rzadko obserwowano działania niepożądane leku Blastomat dotyczące płuc. U pacjentów występuje zwykle duszność i kaszel. Jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy poinformować lekarza.

Bardzo rzadko u pacjentów przyjmujących temozolomid i podobne leki może wystąpić niewielkie ryzyko rozwoju wtórnych nowotworów, w tym białaczki.

Odnotowano przypadki wystąpienia działań niepożądanych dotyczących wątroby, w tym zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zwiększenie stężenia bilirubiny, dolegliwości związane z zastojem żółci (cholestaza) i zapalenie wątroby.