Aurorix tabletki powlekane 300 mg pokaż opinie (0)

Kiedy nie stosować leku Aurorix:
- jeśli u pacjenta stwierdzono uczulenie (nadwrażliwość) na substancję czynną lub którykolwiek z pozostałych składników leku Aurorix;
- w przypadku wcześniejszego rozpoznania guza nadnerczy (lekarz mógł użyć nazwy phaeochromocytoma lub guz chromochłonny);
- w przypadku ostrego stanu splątania (dezorientacji);
- w przypadku stosowania petydyny lub selegiliny;
- w przypadku stosowania inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (np. trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne) z powodu możliwości wystąpienia zespołu serotoninowego;
- w przypadku przyjmowania jakichkolwiek leków zawierających dekstrometorfan, np. Leków na kaszel dostępnych w aptece bez recepty;
- u dzieci.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując lek Aurorix:
- przyjmowanie jakichkolwiek leków. Dotyczy to również leków dostępnych bez recepty, stosowanych w leczeniu kaszlu czy przeziębienia, zawierających efedrynę, pseudoefedrynę lub fenylopropanoloaminę;
- występowanie depresji z pobudzeniem w obrazie klinicznym;
- występowanie zaburzenia afektywnego dwubiegunowego (ryzyko wystąpienia epizodów manii);
- występowanie padaczki;
- występowanie nadczynności tarczycy;
- występowanie innych chorób psychicznych np. schizofrenii (nie powinno się stosować leku u chorych ze współistniejącą schizofrenią lub schizoafektywnymi chorobami organicznymi).

Obserwowano następujące działania niepożądane leku: zaburzenia snu, zawroty głowy, nudności, bóle głowy, pobudzenie, uczucie lęku, niepokój, drażliwość, parestezje (wrażenia czuciowe o niezwykłym charakterze np. mrowienie, kłucie, palenie), suchość błony śluzowej jamy ustnej, zaburzenia widzenia, biegunkę, zaparcia, wymioty, obrzęk i reakcje skórne, takie jak wysypka, świąd, pokrzywka i zaczerwienienie (zwłaszcza twarzy). W rzadkich przypadkach obserwowano stany splątania (zespół zaburzeń świadomości charakteryzujący się zaburzeniami toku myśli, zupełną dezorientacją, lękiem, bezładnym pobudzeniem ruchowym), które ustępowały szybko po przerwaniu leczenia.

Rzadko występujące zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych nie miało następstw klinicznych.

W bardzo rzadkich przypadkach występowało zmniejszenie stężenia sodu we krwi (hiponatremia).

Myśli samobójcze, pogłębienie depresji lub zaburzeń lękowych
Osoby, u których występuje depresja lub zaburzenia lękowe, mogą czasami mieć myśli o samookaleczeniu lub o popełnieniu samobójstwa. Takie objawy czy zachowanie może nasilać się na początku stosowania leków przeciwdepresyjnych, ponieważ leki te zaczynają działać zazwyczaj po upływie 2 tygodni, czasem później.

Wystąpienie myśli samobójczych, myśli o samookaleczeniu lub popełnieniu samobójstwa jest bardziej prawdopodobne, jeżeli:
- u pacjenta w przeszłości występowały myśli samobójcze lub chęć samookaleczenia;
- pacjent jest młodym dorosłym; dane z badań klinicznych wskazują na zwiększone ryzyko wystąpienia zachowań samobójczych u osób w wieku poniżej 25 lat z zaburzeniami psychicznymi, którzy byli leczeni lekami przeciwdepresyjnymi.

Jeśli u pacjenta występują myśli samobójcze lub myśli o samookaleczeniu, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do szpitala.