Asparaginase 5000 medac proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań 5 000 j.m. pokaż opinie (0)

Nadwrażliwość na substancje czynna lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Leku nie należy stosować u chorych cierpiących z powodu zapalenia trzustki lub z zapaleniem trzustki w wywiadzie, ponieważ ostre krwotoczne zapalenie trzustki występowało w wyniku leczenia asparaginazą.

Chorzy z reakcjami alergicznymi na asparaginazę uzyskaną ze szczepu Escherichia coli w wywiadzie, nie mogą być leczeni produktem Asparaginase medac.

Należy stosować skuteczną antykoncepcje w trakcie i przynajmniej 3 miesiące po zakończeniu leczenia asparaginazą.

W pojedynczych przypadkach obserwowano tworzenie się torbieli rzekomych w trzustce (najpóźniej 4 miesiące po zakończeniu leczenia). Dlatego należy monitorować stan pacjenta za pomocą odpowiednich metod (np. sonografia) przez 4 miesiące po ostatnim podaniu leku.

Zaleca się regularne oznaczanie stężenia glukozy w moczu i we krwi w czasie leczenia asparaginazą, ponieważ może wystąpić hiperglikemia.

Dla zmniejszenia ryzyka możliwej reakcji alergicznej spowodowanej przez IgE, u pacjenta należy przed rozpoczęciem leczenia i przed wznowieniem leczenia przeprowadzić albo skórną próbę uczuleniową (nanieść 1 kroplę przygotowanego roztworu do wstrzykiwać na wewnętrzną stronę przedramienia i nakłuć jałową kaniulą naskórek przez kroplę roztworu. Unikać krwawienia. Po 3 minutach zetrzeć delikatnie kroplę leku. Po następnych 20-60 minutach odczytać reakcję: jeśli pojawi się zaczerwienienie i bąbel -wokół miejsca ukłucia, nie należy ponownie podawać leku) lub śródskórne wstrzyknięcie (zwiększając stężenia, odpowiednio rozcieńczonego leku).

Ponieważ IgE-zafeżne reakcje alergiczne wykrywalne testami skórnymi nie są jedynymi reakcjami alergicznymi, które opisano, ale również IgE i IgM-zależnymi reakcjami uczuleniowymi, zaleca się także przeprowadzenie dożylnej próby uczuleniowej w przypadku dożylnego podania (1000 j.m. dożylnie jako krótki wlew na godzinę przed leczeniem).

Często należy oznaczać aktywność amylazy su rowu cy w celu wykrycia wczesnych objawów zapalenia trzustki. W wypadku wystąpienia zapalenia trzustki asparaginazę należy odstawić. Podczas leczenia asparaginazą może nastąpić wzrost stężenia kwasu moczowego w surowicy.

Działania niepożądane są podzielone na grupy na podstawie częstości występowania wg MedDRA:
Bardzo często (>1/10), często (>1/100 do <1/10), niezbyt często (>1/1 000 do <1/100), rzadko (>1/10000 do <1/1000) i bardzo rzadko (<1/10000), nie znana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:
Niezbyt często: reakcje alergiczne, tj. wysypka, pokrzywka;
Pojedyncze przypadki: martwica toksyczno-rozplywna naskórka (zespół Lyella);
Zaburzenia uklacht oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia:
Rzadko: trudności w oddychaniu, w pojedynczych przypadkach prowadzące do
wstrząsu anafiłaktycznego;
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania:
Często: wzrost temperatury ciała;
Rzadko: zagrażająca życiu wysoka ternperatura (hiperpireksja);
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych:
Rzadko: zaburzenia czynności trzustki; ostre zapalenie trzustki; obniżenie tolerancji
glukozy; zmniejszenie stężenia insuliny; zaburzenia czynności wątroby; zwiększenie aktywności trans amina z, fosfatazy zasadowej, LDH i stężenia bilirubiny w surowicy krwi;
Bardzo rzadko: krwotoczne zapalenie trzustki, kwasica ketonowa, obniżenie stężenia albumin
w surowicy krwi;
Pojedyncze przypadki: torbiele rzekome w trzustce, zastój żółci, żółtaczka, martwica komórek wątroby;
Niezbyt często: zaburzenia krzepnięcia krwi i fibrynohzy;
Rzadko: zaburzenia zakrzepowo-zatorowe, zakrzepica,
Bardzo rzadko: skrzepimy w naczyniach krwionośnych (zakrzepy z zatorami), krwawienia
(krwotoki z udarem i utratą przytomności);
Pojedyncze przypadki: niedokrwistość bemolityczna;
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania:
Niezbyt często: nudności, wymioty, brak łaknienia;
Zaburzenia nerek i dr ós moczowych:
Rzadko: zwiększenie stężenia azotu mocznikowego, przednerkowe zaburzenia
równowagi metabolicznej, zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi (hiperurikemia);
Zaburzenia układu nerwowego:
Rzadko: letarg, patologiczna senność, stany dezorientacji;
Bardzo rzadko: kurcze;
Zaburzenia enclohynolosiczne:
Pojedyncze przypadki: przejściowa wtórna niedoczynność tarczycy, zmniejszenie stężenia globuliny wiążącej tyroksynę.