Strona główna Zdrowie Apteka Opinie o lekach Amiokordin roztwór do wstrzykiwań 50 mg/ml

Znajdź informacje na temat leku

Amiokordin roztwór do wstrzykiwań 50 mg/ml pokaż opinie (0)

Wskazania: › Arytmia serca › Przedsionkowe zaburzenia rytmu z szybką czynnością komór › Zaburzenia rytmu komorowego › Zespół Wolffa-Parkinsona-White'a

0.0
Amiokordin roztwór do wstrzykiwań 50 mg/ml
Postać leku: roztwór do wstrzykiwań    
Substancja czynna: Amiodaroni hydrochloridum    
Lek stosowany wyłącznie w leczeniu zamkniętym

Lek Amiokordin jest lekiem przeciwarytmicznym w formie roztworu do wstrzykiwań. Lek jest stosowany przypadku leczenia zaburzeń akcji serca (arytmie). Amiokordin przerywa napad zaburzeń rytmu serca, zapobiega nawrotom arytmii oraz poprawia czynność serca. Lek jest stosowany głównie w przypadku ciężkich zaburzeń rytmu serca. Lek ten stosuje się w leczeniu zamkniętym, czyli tylko w szpitalach. Lek Amiokordin leczy arytmię serca czyli zaburzenia rytmu serca. Lek stosuje się w leczeniu między innymi takich schorzeń jak przedsionkowe zaburzenia rytmu z szybką czynnością komór, zaburzenia akcji serca związane z zespołem preekscytacji (zespół Wolffa-Parkinsona-White'a) oraz ze zdiagnozowanymi objawowymi zaburzeniami rytmu komorowego.

Przed zastosowaniem leku należy zapoznać się z treścią dołączonej do niego ulotki, ponieważ zawiera ona informacje ważne dla pacjenta. Należy zachować ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. Należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki w razie jakichkolwiek wątpliwości dotyczących stosowania leku. Lek ten przepisano ściśle określonej osobie. Nie należy go przekazywać innym. Lek może zaszkodzić innej osobie, nawet jeśli objawy tej choroby są takie same. Lek stosowany wyłącznie w leczeniu zamkniętym.

Przeciwskazania

Kiedy nie stosować leku Amiokordin:
- jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwości) na amiodaron, jod lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
- u pacjentów, u których występuje zbyt wolna akcja serca lub inne zaburzenia rytmu serca (jeśli nie ma rozrusznika);
- w przypadku jednoczesnego stosowania leków mogących powodować zaburzenia rytmu serca; w przypadku chorób tarczycy;
- u pacjentó...

Kiedy nie stosować leku Amiokordin:
- jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwości) na amiodaron, jod lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
- u pacjentów, u których występuje zbyt wolna akcja serca lub inne zaburzenia rytmu serca (jeśli nie ma rozrusznika);
- w przypadku jednoczesnego stosowania leków mogących powodować zaburzenia rytmu serca; w przypadku chorób tarczycy;
- u pacjentów z bardzo niskim ciśnieniem krwi (niedociśnienie tętnicze), ciężką niewydolnością oddechową, chorobą mięśnia sercowego lub ciężką niewydolnością serca.

Leku Amiokordin nie należy podawać wcześniakom i noworodkom.

Leku nie należy podawać kobietom w ciąży (jedynie w wyjątkowych sytuacjach) ani kobietom karmiącym piersią.

Amiokordin jest stosowany wyłącznie na oddziałach intensywnej opieki medycznej, przy stałym monitoringu elektrokardiograficznym.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując lek Amiokordin:
- we wstrzyknięciu dożylnym lek może być podawany jedynie w nagłych przypadkach, kiedy leczenie innymi lekami przeciwarytmicznymi jest nieskuteczne. Zazwyczaj nie zaleca się tego z powodu ryzyka wystąpienia zaburzeń krążenia krwi (ciężkie niedociśnienie, niewydolność krążenia);
- zawsze jeśli to możliwe, Amiokordin należy podawać we wlewie dożylnym, przy zachowaniu szczególnej ostrożności u pacjentów z niedociśnieniem, niewydolnością oddechową, chorobą mięśnia sercowego lub niewydolnością serca;
- powtarzające się dożylne podanie leku może spowodować stan zapalny żyły.

Przed rozpoczęciem stosowania leku, należy poinformować lekarza o wszelkich alergiach i nadwrażliwościach na różne substancje. Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich przyjmowanych aktualnie lub ostatnio lekach, również tych, które wydawane są bez recepty.

Pokaż całość

Działania niepożądane


- ciężka bradykardia (zbyt wolne bicie serca)

Działania niepożądane występujące często (występują częściej niż u 1 na 100 pacjentów, lecz rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów):
- niedociśnienie (ciężkie niedociśnienie lub zapaść mogą wystąpić po przedawkowaniu lub w następstwie zbyt szybkiego wstrzyknięcia)
- możliwe zapalenie żyły po wlewie dożylnym, czego można uniknąć poprzez stosowanie centralne...


- ciężka bradykardia (zbyt wolne bicie serca)

Działania niepożądane występujące często (występują częściej niż u 1 na 100 pacjentów, lecz rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów):
- niedociśnienie (ciężkie niedociśnienie lub zapaść mogą wystąpić po przedawkowaniu lub w następstwie zbyt szybkiego wstrzyknięcia)
- możliwe zapalenie żyły po wlewie dożylnym, czego można uniknąć poprzez stosowanie centralnego cewnika żylnego; jeśli żyła ulegnie pogrubieniu i staje się bolesna, należy koniecznie powiadomić lekarza.
- wstrząs anafilaktyczny

Działania niepożądane występujące bardzo rzadko (występują rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów, łącznie z pojedynczymi przypadkami):
- łagodne nadciśnienie śródczaszkowe, bóle głowy
- umiarkowana bradykardia, zatrzymanie czynności węzła zatokowego (wymagające zaprzestania podawania amiodaronu, szczególnie u pacjentów z zaburzeniami przewodzenia pobudzenia i (lub) u osób w podeszłym wieku), nasilenie istniejącej lub zapoczątkowanie nowej arytmii, czasem zakończonej zatrzymaniem akcji serca
- uderzenia gorąca
- śródmiąższowe zapalenie płuc, zespół ostrych zaburzeń oddechowych, skurcz oskrzeli i (lub) bezdech u pacjentów z ciężkimi chorobami układu oddechowego, szczególnie u osób z astmą
- nudności
- zwiększenie stężenia transaminaz w surowicy krwi (zwykle umiarkowane (1,5 do 3 -krotnie ponad normę); po zmniejszeniu dawki stężenia mogą powrócić samoistnie do normy), ostre zaburzenia czynności wątroby z dużym stężeniem transaminaz i (lub) żółtaczką (czasem zakończone zgonem); w takich przypadkach należy zaprzestać podawania leku
- pocenie się,

Jeśli nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych lub wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce.

Pokaż całość