Zdrowie w papryce

trafiła do Europy pod koniec XV w. za sprawą Krzysztofa Kolumba, który przywiózł ją z jednej z dalekomorskich wypraw. Z początku podchodzono do niej nieufnie, podejrzewając o trujące właściwości i stosując tylko jako roślinę ozdobną. Wkrótce jednak cały Stary Kontynent miał przekonać się o jej doskonałym smaku. Jednym z pierwszych europejskich narodów, które zaadaptowały paprykę i uczyniły z niej główny składnik swojej kuchni byli Węgrzy, których gulasz, leczo czy rozgrzewająca zupa rybna nie mogłaby istnieć bez tego warzywa.

Jednak cudowne właściwości prozdrowotne papryki zostały odkryte dopiero w XX wieku i wraz z postępem badań naukowych poznawano kolejne z nich. Najistotniejszą informacją, jaką udało się uzyskać było odkrycie, że papryka zawiera bardzo znaczne ilości witaminy C - jej stężenie w tym warzywie jest do 4 razy większe niż np. w cytrynie! Co istotne, obróbka termiczna papryki trwa krótko, dlatego straty witaminy C podczas jej przebiegu są minimalne. Poza witaminą C, miąższ oraz nasiona papryki zawierają także związek zwany kapsaicyną, który pobudza wydzielanie soków żołądkowych, reguluje perystaltykę jelit, a także , zmniejszając tym samym ryzyko zawału. Dodając do tego znaczną zawartość witaminy młodości – A, wzmacniającej naczynia krwionośne rutyny oraz związków mineralnych takich jak wapń, , magnez czy żelazo, można z całą pewnością stwierdzić, że papryka jest jednym z najwartościowszych dla organizmu warzyw.

Rodzajów papryki jest niezwykle dużo: czerwone, żółte, a nawet fioletowe papryki słodkie; pękate strąki oraz małe ostre czuszki… Ogrom odmian oraz sposobów przetwarzania papryki bez wątpienia daje każdemu sposobność pokochania tego niezwykłego warzywa i korzystania z jego nieprzeciętnych, prozdrowotnych właściwości niemal przez cały rok.

Rabenhorst.de