Historia zielonej herbaty

Legenda zielonej herbaty

Stara chińska legenda głosi, że zieloną herbatę odkryto... przez przypadek. Pewnego pięknego dnia 2737 r. p.n.e. cesarz Chen-nung odpoczywał w swoim ogrodzie. Przed nim stała filiżanka z gorącą wodą, do której nagle wiatr strącił kilka listków z dziko rosnącego drzewa herbacianego. Zaintrygowany efektem cesarz spróbował napoju i uznał jego smak za doskonały. W ten sposób zielona herbata zagościła w życiu Chińczyków, którym towarzyszy na co dzień od ponad 5000 lat. Dodatkowo herbata z młodych listków jest uznawana w państwie środka za napój arystokratyczny.

Podczas gdy Chińczycy cieszyli się dobrodziejstwami zielonej herbaty od stuleci, w Europie tę odmianę odkryto dopiero w XVII wieku. Do popularyzacji herbaty na naszym kontynencie przyczynił się Sir Thomas Lipton, który w 1890 roku przypłynął do Cejlonu w poszukiwaniu najlepszych herbacianych liści. Mieszając różne ich gatunki, stworzył kompozycję tak wyjątkową, że przyniosła mu sławę i fortunę czyniąc z jego nazwiska symbol herbaty najwyższej jakości. Wyjątkowa mieszanka szybko zyskała uznanie w Anglii, a później w całej Europie. Kulturze anglosaskiej zawdzięczamy także przepis na zieloną herbatę w mrożonej formie. Pierwszy raz pojawił się on w książce kucharskiej „Housekeeping in Old Virginia" autorstwa Marion Cabell Tyree opublikowanej w 1879. Co ciekawe mrożona herbata zielona była jedną z najczęściej pitych herbat w tym okresie. Wielką popularnością cieszy się ona także w Japonii.

Picie zielonej herbaty dla Chińczyków jest swego rodzaju życiową filozofią, która pomaga im osiągać harmonię i spokój ducha, a dla wszystkich może być drogą do zdrowia. Zielona herbata jest dla nas tak cenna ze względu na zawarte w niej przeciwutleniacze (antyoksydanty - AOX). To one oczyszczają organizm z toksyn i przeciwdziałają wolnym rodnikom, odpowiedzialnym za starzenie się ciała. Dlatego sięgają po nią osoby przykładające wagę do swojego zdrowia.