Cukinia i bakłażan - grecka kuchnia na zdrowie

Bakłażany i cukinie są doskonałe do przygotowania potraw o charakterze śródziemnomorskim. Można je traktować jako wyjątkową sałatkę i dodać do nich odrobinę czosnku i oliwy, można je też podać jako sytą przystawkę do steków lub nóżek z kurczaka...Wyśmienite również do coraz bardziej popularnych w Polsce potraw kuchni włoskiej, a w szczególności wykwintnych makaronów: warzywno - mięsnych spaghetti, wyszukanych w smaku penne, oraz impresji kulinarnych z makaronem typu fusilli i farfalle. Wszystkim potrawom dodadzą wspaniałego aromatu oraz sprawią, że na Twoim stole pojawi się promyk greckiego słońca.

Warto dodać, że kuchnia pochodząca z obszaru basenu morza śródziemnego jest obecnie uznawana za najzdrowszą dietę świata.

Cukinia - roślina jednoroczna z rodziny dyniowatych pochodząca z południowo-wschodniej części Ameryki Północnej. Obecnie szeroko rozpowszechniona w krajach zachodniej Europy. Cukinia jest cennym warzywem bogatym w wapń, fosfor, żelazo, magnez, witaminę B1, B2, PP, i C. Wpływa dodatnio na procesy trawienia, odkwasza organizm. Stanowi idealną przekąskę lub dodatek do niecodziennego obiadu lub kolacji. Warzywna delicja dla prawdziwych smakoszy...

Bakłażan - To warzywo to kulinarna ciekawostka. Bakłażany nazywano dawniej w Polsce bałarzanami lub z francuskiego oberżynami. Znana jest także nazwa - gruszka miłosna, a w Bułgarii mówi się na nie "patładżani" lub "sini domati", czyli niebieskie pomidory.

W Polsce bakłażany znano od XV, ale zaczęto je jadać dopiero na początku XIX wieku. Wcześniej, podobnie jak pomidory, warzywo to uważano za roślinę ozdobną!

Jedną z wielu zalet bakłażana jest jego niskokaloryczność, na 100 g zawiera około 17 kalorii. Warzywo to jest cennym źródłem beta-karotenu, witaminy B1, B2, B3 i C oraz takich składników mineralnych jak miedź, żelazo, magnez. Bakłażan zawiera spore ilości błonnika.

Grillowane bakłażany stanowią doskonały składnik wszelkich sałatek i dań duszonych. Są niezwykle popularne i lubiane w krajach basenu Morza Śródziemnego. Szczególnie cenią je Grecy i Włosi, przyrządzają je do baraniny i tłustych potraw mięsnych.