Trifas 10 roztwór do wstrzykiwań 5 mg/ml pokaż opinie (0)

Leku nie wolno podawać w przypadku:
- stwierdzonej nadwrażliwości na torasemid lub leki o zbliżonej budowie chemicznej (pochodne sulfonylomocznika),
- obniżonego ciśnienia krwi,
- niewydolności nerek z bezmoczem,
- ciężkich zaburzeń czynności wątroby z zaburzeniami świadomości (stan przedśpiączkowy i śpiączka wątrobowa),
- zmniejszenia objętości krwi krążącej (hipowolemia),
- obniżenia stężenia sodu i potasu we krwi,
- zaburzeń opróżniania pęcherza moczowego, np.: spowodowanego przerostem gruczołu krokowego,
- okres karmienia piersią.

Z powodu niedostatecznie udokumentowanych wyników badań klinicznych, torasemidu nie należy stosować w przypadku:
- dny moczanowej,
- pobudzenia mięśnia sercowego i zaburzeń przewodnictwa, np.: blok zatokowoprzedsionkowy, blok przedsionkowo-komorowy II0 lub blok całkowity,
- zaburzeń równowagi kwasowo-zasadowej,
- jednoczesnego stosowania soli litu, antybiotyków z grupy aminoglikozydów i cefalosporyn,
- patologicznych zmian w morfologii krwi, np.: małopłytkowość lub niedokrwistość u pacjentów bez towarzyszącej niewydolności nerek,
- zaburzeń czynności nerek spowodowanych związkami neurotoksycznymi,
- u dzieci poniżej 12 roku życia.

Zaburzenia serca / równowaga wodno-elektrolitowa
Zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej, zwłaszcza hipowolemia, hipopotasemia i/lub hiponatremia, o nasileniu zależnym od dawki i czasu trwania leczenia. W rzadkich przypadkach - występowanie zasadowicy metabolicznej.
W pojedynczych przypadkach, zwłaszcza na początku leczenia, mogą wystąpić bóle i zawroty głowy, zmęczenie, osłabienie i kurcze mięśni.
Szczególnie w przypadkach dużej utraty płynów i elektrolitów, spowodowanej zwiększoną diurezą, może wystąpić obniżenie ciśnienia krwi, stan dezorientacji, a w indywidualnych przypadkach: zakrzepica, niedokrwienie mózgu, niedokrwienie mięśnia sercowego mogące spowodować zaburzenia rytmu, dusznica bolesna, zawał mięśnia sercowego oraz omdlenia.
Zaburzenia żołądka i jelit
Sporadycznie mogą wystąpić zaburzenia żołądkowo-jelitowe, np.: utrata łaknienia, ból żołądka, nudności, biegunka, zaparcie. W pojedynczych przypadkach może też wystąpić zapalenie trzustki.

Zaburzenia nerek i dróg moczowych
U pacjentów z zaburzeniami oddawania moczu, np.: z powodu znacznego powiększenia gruczołu krokowego, zwiększona diureza może prowadzić do zalegania moczu i rozciągania pęcherza moczowego.
Rzadko może wystąpić zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny we krwi.
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
Opisano pojedyncze przypadki zwiększonego stężenia kwasu moczowego i glukozy we krwi, jak również, zwiększenie stężenia lipidów (trójglicerydów, cholesterolu).
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Obserwowano pojedyncze przypadki zwiększenia aktywności niektórych enzymów wątrobowych (GGT).
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
W rzadkich przypadkach dochodzi do zmniejszenia liczby erytrocytów, leukocytów i płytek krwi.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Rzadko występują skórne reakcje alergiczne, np.: świąd, wysypka, nadwrażliwość na światło). W pojedynczych przypadkach mogą też wystąpić reakcje alergiczne.

Inne
W rzadkich przypadkach występuje suchość w ustach i parestezje, a także zaburzenia widzenia. W pojedynczych przypadkach obserwowano szum w uszach i utratę słuchu.

W przypadku podawania dożylnego, w pojedynczych przypadkach mogą wystąpić ostre, a nawet potencjalnie śmiertelne reakcje nadwrażliwości (wstrząs anafilaktyczny) wymagające odpowiedniej i natychmiastowej pomocy medycznej.
W pojedynczych przypadkach mogą wystąpić ciężkie reakcje alergiczne.