Tetraratio tabletki powlekane 50 mg pokaż opinie (0)

Kiedy nie stosować leku
- jeśli u pacjenta stwierdzono nadwrażliwość na benzodiazepiny,
- jeśli u pacjenta występuje ciężka niewydolność oddechowa,
- jeśli u pacjenta występują okresy bezdechu w czasie snu,
- jeśli u pacjenta występuje ciężka niewydolność wątroby, u dzieci poniżej 6 lat
- u pacjentów chorych na myasthenia gravis (choroba charakteryzująca się osłabieniem i zmęczeniem mięśni).

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując lek
Stosowanie pochodnych benzodiazepiny może spowodować psychiczne i fizyczne uzależnienie. Czynniki zwiększające ryzyko uzależnienia od leku: czas leczenia, wielkość stosowanej dawki, jednoczesne stosowanie innych leków (np. przeciwlękowych, nasennych, psychotropowych), alkohol, uzależnienie od leków lub innych substancji.

Stosowanie pochodnych benzodiazepiny może spowodować tolerancję (stopniowe zmniejszanie się działania leku, prowadzące do konieczności przyjmowania coraz większych dawek).

Terapia tetrazepamem powinna być najkrótsza jak to możliwe. W przypadku długotrwałego stosowania lub gdy stosowana dawka jest wysoka lub jeżeli podejrzewana jest możliwość wystapienia uzależnienia, odstawienie powinno odbywać się stopniowo, ze zmniejszaniem dawki produktu leczniczego przez kilka dni lub tygodni. Pacjenta należy poinformować o możliwości wystąpienia efektu "odbicia" oraz dokładnie poinstruować o konieczności stopniowego zmniejszania dawki.

W wyniku stosowania tetrazepamu przed snem i krótkotrwałego snu może wystąpić niepamięć następcza.

U niektórych pacjentów benzodiazepiny mogą wywołać reakcje paradoksalne: pobudzenie, niepokój ruchowy, drażliwość, agresywność, urojenia, wściekłość, koszmary senne, halucynacje, psychozy, niewłaściwe zachowanie, niepamięć oraz inne niepożądane działania behawioralne. Wymaga to odstawienia produktu leczniczego. Dzieci i osoby w podeszłym wieku są bardziej wrażliwe na działanie produktu leczniczego i podatne na wystąpienie reakcji paradoksalnych.

Stosowanie leku u dzieci - tylko w wyjątkowych przypadkach, w ostrych stanach spastycznych; leczenie należy stosować możliwie najkrócej.

Podczas leczenia pacjenci nie powinni pić napojów alkoholowych.

Benzodiazepiny nie powinny być stosowane u pacjentów z depresją lub niepokojem związanym z depresją, gdyż zwiększają u nich ryzyko popełnienia samobójstwa.

U pacjentów w podeszłym wieku należy odpowiednio zmniejszyć dawkę leku. Osoby w podeszłym wieku są bardziej podatne na wystąpienie działań niepożądanych takich jak senność, zawroty głowy, niedociśnienie, obniżone napięcie mięśniowe, zwiększona możliwość wystąpienia upadku, który może skutkować poważnymi uszkodzeniami ciała.

U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek należy odpowiednio zmniejszyć dawkę leku.

Ze względu na ryzyko wystąpienia encefalopatii wątrobowej (toksyczne oddziaływanie na mózg substancji pochodzenia jelitowego w wyniku zaburzenia czynności odtruwających komórek wątrobowych), u pacjentów z niewydolnością wątroby konieczne jest zmniejszenie dawki preparatu.

Stosowanie leku u pacjentów z niewydolnością oddechową wymaga zachowania szczególnych środków ostrożności.

Stosowanie różnych pochodnych benzodiazepin w leczeniu skojarzonym może zwiększyć ryzyko wystąpienia psychicznej i fizycznej zależności.

Lek przyjmowany w optymalnych dawkach jest zwykle dobrze tolerowany.
Niekiedy, zwłaszcza na początku leczenia i podczas stosowania dużych dawek może wystąpić uczucie osłabienia, zmniejszenie napięcia mięśni, zaburzenia pamięci, spowolnienie reakcji psychicznych, uczucie upojenia alkoholowego, zawroty głowy, zmniejszenie czujności i senność (zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku). Objawy te ustępują w trakcie leczenia lub po zmniejszeniu dawki.
Stosowanie tetrazepamu może spowodować reakcje paradoksalne: pobudzenie, agresję, napięcie mięśniowe, stan splątania, omamy, zaburzenia osobowości i świadomości. U niektórych pacjentów opisywano obniżenie libido.
Opisywano reakcje alergiczne - pokrzywka, czasami ciężkie, łącznie z anafilaksją, obrzękiem naczynioruchowym.
Obserwowano przypadki reakcji skórnych, np. grudkowo-plamkową, rumieniowatą i świerzbiączkową wysypkę skórną, wyprysk, rumień wielopostaciowy, zespół StevensaJohnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka oraz wysypkę polekową z eozynofilią oraz objawami ogólnymi, a także złuszczające zapalenie skóry.
Obserwowano także przypadki niedociśnienia tętniczego, szególnie u pacjentów w podeszłym wieku lub w połączeniu z lekami wywołującymi niedociśnienie tętnicze.
U niektórych pacjentów opisywano uszkodzenie komórek wątrobowych, cholestazę. U pacjentów w podeszłym wieku istnieje ryzyko upadku, który może być związany z poważnymi uszkodzeniami ciała.
Po długotrwałym leczeniu tetrazepamem mogą wystąpić objawy z odstawienia: nadmierne ślinienie, drżenie mięśni, drgawki, delirium.
Następujące działania niepożądane były opisywane podczas stosowania benzodiazepin: Otępienie emocjonalne, zmniejszenie czujności, ból głowy, zaburzenie koordynacji ruchów ciała, podwójne widzenie, zaburzenia układu pokarmowego, obniżenie libido, amnezja, która może być związana z niewłaściwym zachowaniem.
Reakcje psychiczne i paradoksalne takie jak niepokój ruchowy, urojenia, napady wściekłości, koszmary senne, psychozy, niewłaściwe zachowanie oraz inne niepożądane działania behawioralne.
Stosowanie benzodiazepin może maskować objawy istniejącej wcześniej depresji. Może wystąpić uzależnienie psychiczne.