Oriven kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde 75 mg pokaż opinie (0)

Kiedy nie stosować leku Oriven

- Jeśli u pacjenta stwierdzono uczulenie (nadwrażliwość) na wenlafaksynę lub którykolwiek z pozostałych składników leku.
- Jeśli pacjent przyjmuje jednocześnie lub przyjmował w ciągu ostatnich 14 dni jakikolwiek lek z grupy nieodwracalnych inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO) stosowany do leczenia depresji lub choroby Parkinsona. Przyjmowanie nieodwracalnych IMAO równocześnie z innymi lekami, w tym z lekiem Oriven, może spowodować ciężkie lub nawet zagrażające życiu działania niepożądane. Również, przed rozpoczęciem przyjmowania jakiegokolwiek leku z grupy IMAO pacjent powinien odczekać co najmniej 7 dni od zaprzestania przyjmowania leku Oriven.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując lek Oriven

- Jeżeli pacjent stosuje inne leki, które przyjmowane jednocześnie z lekiem Oriven mogą zwiększyć ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego.
- Jeżeli pacjent choruje na choroby oczu, takie jak niektóre rodzaje jaskry (podwyższone ciśnienie w gałce ocznej).
- Jeżeli u pacjenta wystąpiło w przeszłości wysokie ciśnienie krwi.
- Jeżeli u pacjenta wystąpiły w przeszłości choroby serca.
- Jeżeli u pacjenta wystąpiły w przeszłości napady drgawek (padaczka).
- Jeżeli u pacjenta wystąpiło w przeszłości zmniejszone stężenie sodu we krwi (hiponatremia).
- Jeżeli pacjent ma skłonność do powstawania siniaków lub do krwawień (zaburzenia krwawienia w przeszłości), bądź jeżeli przyjmuje inne leki, które mogą zwiększyć ryzyko krwawień.
- W przypadku dużego stężenia cholesterolu.
- Jeżeli u pacjenta lub kogokolwiek z jego rodziny wystąpiła w przeszłości mania lub zaburzenia dwubiegunowe (uczucie nadmiernego pobudzenia lub euforii).
- Jeżeli u pacjenta wystąpiły w przeszłości zachowania agresywne.

W przypadku wystąpienia któregokolwiek z poniższych działań niepożądanych, konieczna może być natychmiastowa pomoc lekarska:

- Zaburzenia pracy serca, takie jak przyspieszone lub nieregularne tętno, podwyższone ciśnienie krwi.
- Zaburzenia oczu, takie jak niewyraźne widzenie, rozszerzone źrenice.
- Zaburzenia układu nerwowego, takie jak zawroty głowy, uczucie mrowienia, zaburzenia koordynacji ruchów, napady padaczkowe lub drgawki.
- Zaburzenia psychiczne, takie jak nadmierna ruchliwość i euforia.
- Objawy odstawienia leku.

Pełny wykaz działań niepożądanych

Poniżej wymieniono częstość (prawdopodobieństwo) występowania działań niepożądanych:

Bardzo często mogące wystąpić częściej niż u 1 na 10 pacjentów
Często mogące wystąpić u 1 do 10 pacjentów na 100 pacjentów
Niezbyt często mogące wystąpić u 1 do 10 pacjentów na 1 000 pacjentów
Rzadko mogące wystąpić u 1 do 10 pacjentów na 10 000 pacjentów
Częstość nieznana częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych

- Zaburzenia krwi i układu chłonnego
Niezbyt często: powstawanie wybroczyn (siniaków); czarny smołowaty kał lub krew w kale, co może wskazywać na krwawienie wewnętrzne
Częstość nieznana: zmniejszona liczba płytek krwi, prowadząca do zwiększenia ryzyka siniaków lub krwawień; zaburzenia krwi, które mogą prowadzić do zwiększenia ryzyka zakażenia.

- Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
Często: zmniejszenie masy ciała, zwiększenie stężenia cholesterolu
Niezbyt często: zwiększenie masy ciała
Częstość nieznana: nieznaczne zmiany aktywności enzymów wątrobowych we krwi; zmniejszenie stężenia sodu we krwi; świąd, zażółcenie skóry lub oczu, ciemne zabarwienie moczu lub objawy grypopodobne (są to objawy zapalenia wątroby- żółtaczka); splątanie, nadmierne zatrzymywanie wody (znane jako zespół nieprawidłowego wydzielania hormonu antydiuretycznego - SIADH), nieprawidłowe wydzielanie mleka u kobiet.

- Zaburzenia układu nerwowego
Bardzo często: suchość w jamie ustnej; ból głowy
Często: niezwykłe sny; zmniejszony popęd płciowy; zawroty głowy; zwiększone napięcie mięśniowe; bezsenność; nerwowość; mrowienie; uspokojenie; drżenie; dezorientacja; uczucie odseparowania (lub braku zaangażowania) od samego siebie i od rzeczywistości
Niezbyt często: apatia lub brak emocji; omamy; mimowolne ruchy mięśni; pobudzenie; zaburzenia koordynacji i równowagi
Rzadko: uczucie niepokoju lub niemożności spokojnego siedzenia lub stania; napady padaczkowe lub drgawki; uczucie nadmiernego pobudzenia lub euforii
Częstość nieznana: wysoka gorączka ze sztywnością mięśni, dezorientacja lub pobudzenie i pocenie się lub nagłe ruchy mięśni, których nie można kontrolować, co może być objawem ciężkiego stanu znanego jako złośliwy zespół neuroleptyczny; uczucie euforii, ospałość, uporczywe szybkie ruchy gałki ocznej, niezdarność, niepokój, uczucie bycia pijanym, pocenie się lub sztywność mięśni, które są objawami zespołu serotoninowego; dezorientacja i splątanie, często z omamami (majaczenie); sztywność, skurcze i niekontrolowane ruchy mięśni; myśli o samookaleczeniu lub samobójstwie

- Zaburzenia oka i zaburzenia ucha
Często: niewyraźne widzenie
Niezbyt często: zaburzenia smaku; dzwonienie w uszach (szumy uszne)
Częstość nieznana: ciężki ból oka i osłabione lub niewyraźne widzenie

- Zaburzenia serca lub zaburzenia naczyniowe
Często: zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi; nagłe zaczerwienienie; kołatanie serca
Niezbyt często: zawroty głowy (zwłaszcza przy zbyt szybkim wstawaniu); omdlenie; przyspieszenie czynności serca
Częstość nieznana: zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi; nieprawidłowa, szybka lub nieregularna czynność serca, która może spowodować omdlenie

- Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
Często: ziewanie
Częstość nieznana: kaszel, świszczący oddech, duszność i wysoka temperatura, które mogą być objawami zapalenia płuc związanego ze zwiększeniem liczby białych krwinek (eozynofilia płucna)

- Zaburzenia żołądka i jelit
Bardzo często: nudności
Często: zmniejszenie łaknienia; zaparcie; wymioty
Niezbyt często: zgrzytanie zębami; biegunka
Częstość nieznana: silny ból brzucha lub pleców (co może wskazywać na ciężką chorobę jelit, wątroby lub trzustki)

- Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Bardzo często: pocenie się (w tym poty nocne)
Niezbyt często: wysypka, nieprawidłowe wypadanie włosów
Częstość nieznana: wysypka skórna, która może prowadzić do poważnego powstawania pęcherzy i złuszczania skóry; świąd; łagodna wysypka

- Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej
Częstość nieznana: niewyjaśniony ból mięśniowy, tkliwość uciskowa lub osłabienie mięśni (rabdomioliza)

- Zaburzenia nerek i dróg moczowych
Często: trudności z oddawaniem moczu; częstsze oddawanie moczu
Niezbyt często: niemożność oddania moczu

- Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
Często: nieprawidłowy wytrysk/orgazm (u mężczyzn); brak orgazmu; zaburzenia wzwodu (impotencja); zaburzenia miesiączkowania, takie jak zwiększone krwawienie lub nasilenie nieregularnych krwawień
Niezbyt często: nieprawidłowy orgazm (u kobiet)

- Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Często: osłabienie; dreszcze
Niezbyt często: wrażliwość na światło słoneczne
Częstość nieznana: obrzęk twarzy lub języka, duszność lub trudności z oddychaniem, często z wysypką (mogą to być objawy ciężkiej reakcji alergicznej).

Wenlafaksyna powoduje niekiedy działania niepożądane, których pacjent może sobie nie uświadamiać, takie jak zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi lub nieprawidłowa czynność serca; niewielkie zmiany aktywności enzymów wątrobowych, stężenia sodu lub rzadko cholesterolu we krwi. Jeszcze rzadziej wenlafaksyna może zaburzać czynność płytek krwi, co prowadzi do zwiększenia ryzyka wybroczyn lub krwawień. Z tego względu lekarz może zalecić wykonywanie co pewien czas badania krwi, zwłaszcza w przypadku długotrwałego stosowania leku Oriven.