Neorelium roztwór do wstrzykiwań 5 mg/ml pokaż opinie (0)

Kiedy nie stosować leku Neorelium
Jeśli u pacjenta stwierdzono:
- uczulenie (nadwrażliwość) na diazepam lub inne leki z grupy benzodiazepin lub którykolwiek ze składników leku;
- ciężką niewydolność oddechową, niezależnie od przyczyny;
- zespół bezdechu sennego (częste, krótkie przerwy w oddychaniu podczas snu);
- ciężką niewydolność wątroby;
- miastenię (choroba powodującą osłabienie mięśni i nadmierne zmęczenie);
- fobie i natręctwa;
- przewlekłe psychozy


1
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Ogólne informacje dotyczące efektów obserwowanych po leczeniu benzodiazepinami, które należy brać pod uwagę stosując lek Neorelium.

Tolerancja
Po stosowaniu leku Neorelium przez kilka tygodni, jego skuteczność może się zmniejszyć.

Uzależnienie
Stosowanie leku Neorelium przez dłuższy czas może prowadzić do uzależnienia psychicznego i fizycznego. Ryzyko rozwoju uzależnienia rośnie wraz ze zwiększeniem dawki oraz czasu leczenia i jest większe u pacjentów uzależnionych od alkoholu lub leków a także u pacjentów z zaburzeniami osobowości.

Objawy odstawienne W przypadku nagłego odstawienia leku mogą wystąpić u pacjenta objawy odstawienne, takie jak: bóle głowy, bóle mięśniowe, zwiększony niepokój, napięcie, podniecenie, niepokój ruchowy, dezorientacja, zaburzenia snu, drażliwość. W cięższych przypadkach mogą wystąpić: utrata poczucia rzeczywistości, zaburzenia osobowości, nadwrażliwość na dźwięk, dotyk, światło, hałas, uczucie mrowienia i drętwienie kończyn, omamy i urojenia, drgawki padaczkowe.

Zjawisko z odbicia i niepokój
Podczas odstawiania leku Neorelium może wystąpić przejściowy nawrót nasilonych objawów, które były przyczyna stosowania leku (tzw. zjawisko z odbicia). Objawom tym często towarzyszą zmiany nastroju, niepokój, zaburzenia snu i bezsenność. W celu zminimalizowania ryzyka wystąpienia tych objawów zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki leku.

Amnezja następcza (niezdolność do pamiętania zdarzeń po zastosowaniu leku)
Lek Neorelium może powodować niepamięć następczą (trudność uczenia się i zapamiętywania nowych informacji - nowe dane nie są trwale zapamiętywane). Stan taki pojawia się najczęściej w ciągu kilku godzin od podania leku, szczególnie w dużej dawce. Jeżeli lekarz zalecił stosowanie leku Neorelium raz na dobę, w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia amnezji następczej zaleca się przyjmowanie leku pół godziny przed udaniem się na spoczynek i zapewnienie odpowiednich warunków do ciągłego, nieprzerwanego snu trwającego 7-8 godzin.

Reakcje psychiczne i paradoksalne
U dzieci i osób w podeszłym wieku zwiększa się ryzyko pojawienia się nieprawidłowych reakcji psychicznych i paradoksalnych (przeciwnych do oczekiwanych), takich jak: niepokój, pobudzenie, drażliwość, agresja, złość, wściekłość, urojenia, koszmary nocne, halucynacje, psychozy, zaburzenia zachowania.
W przypadku wystąpienia takich objawów należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Specyficzne grupy pacjentów

Pacjenci w podeszłym wieku i osłabieni powinni otrzymywać mniejsze dawki leku Neorelium, z uwagi na możliwość nasilenia działań niepożądanych, głównie zaburzeń orientacji i koordynacji ruchowej (upadki, urazy).

Pacjenci z niewydolnością wątroby lub nerek lub z przewlekłą niewydolnością oddechową powinni przed przyjęciem leku Neorelium poinformować lekarza o tych schorzeniach.

Stosowanie w depresji Przed zastosowaniem leku Neorelium należy poinformować lekarza o wszelkich chorobach psychicznych. Pacjenci z objawami depresji lub lęku związanego z depresją powinni stosować jednocześnie kilka leków. Podawanie pacjentom z depresją jedynie leku Neorelium może spowodować nasilenie objawów depresji, w tym myśli samobójczych.

Pacjenci z porfirią (choroba krwi), miastenią (choroba powodującą osłabienie mięśni i nadmierne zmęczenie), miażdżycą przed zastosowaniem leku powinni poinformować lekarza o tych schorzeniach.

U pacjentów, u których spadek ciśnienia krwi może prowadzić do zaburzeń sercowo- naczyniowych, lek jest podawany bardzo wolno, z dużą ostrożnością.

Pacjenci uzależnieni od alkoholu, narkotyków lub leków powinni przed przyjęciem leku Neorelium poinformować lekarza o tych nałogach. U pacjentów tych występuje duże ryzyko rozwoju uzależnienia psychicznego i fizycznego. Dlatego ta grupa pacjentów powinna stosować lek Neorelium jedynie pod ścisłą kontrolą lekarza.

Częstość działań niepożądanych pojawiających się po zastosowaniu leku określono następująco:
bardzo często - występują częściej niż u 1 osoby na 10; często - występują rzadziej niż u 1 osoby na 10; niezbyt często - występują rzadziej niż u 1 na 100 osób; rzadko - występują rzadziej niż u 1 na 1 000 osób; bardzo rzadko - występują rzadziej niż u 1 na 10 000 osób; częstość nieznana - nie może być określona na podstawie dostępnych danych.

Ciężkie działania niepożądane
Jeśli wystąpi którykolwiek z następujących objawów niepożądanych, należy niezwłocznie poinformować lekarza prowadzącego lub zgłosić się do najbliższego oddziału ratunkowego w szpitalu:
Występujące bardzo rzadko:
- ciężka reakcja alergiczna w postaci świądu, obrzęku warg lub języka lub świszczącego oddechu albo duszności

Występujące z częstością nieznaną:
- dezorientacja, stany podniecenia i pobudzenia, depresja z tendencjami samobójczymi, niepokój, drażliwość, urojenia, koszmary senne, omamy (widzenie lub słyszenie rzeczy, które nie istnieją), psychozy (utrata kontaktu z rzeczywistością), nietypowe zachowania. Zaburzenia te najczęściej pojawiają się u dzieci i osób w podeszłym wieku. Częstość pojawiania się tych objawów nie może być określona na podstawie dostępnych danych.

Inne działania niepożądane, które mogą wystąpić po leczeniu lekiem Neorelium

Następujące działania niepożądane występują rzadko:
- nudności, dolegliwości żołądkowe, uczucie suchości w jamie ustnej.

Następujące działania niepożądane występują z częstością nieznaną:
- zmiana liczby niektórych krwinek;
- wysypki, świąd, pokrzywka;
- brak apetytu;
- reakcje paradoksalne - niepokój psychoruchowy, bezsenność, zwiększona pobudliwość i agresywność, drżenie mięśniowe, drgawki. Reakcje paradoksalne najczęściej występują po spożyciu alkoholu, u pacjentów w podeszłym wieku i u pacjentów z chorobami psychicznymi.
- uzależnienie psychiczne i fizyczne może rozwinąć się podczas leczenia diazepamem w dawkach terapeutycznych. Nagłe przerwanie leczenia może wywołać zespół odstawienny.
Pacjenci nadużywający alkoholu lub leków są bardziej podatni na rozwinięcie uzależnienia.
Podczas leczenia diazepamem może ujawnić się wcześniej istniejąca, niezdiagnozowana depresja. - uczucie senności, zawroty głowy, spowolnienie reakcji mogą wystąpić w czasie pierwszych kilku dni leczenia;
- senność, zaburzenia pamięci, zaburzenia koordynacji ruchowej, zaburzenia mowy, zmiany popędu płciowego;
- zaburzenia widzenia (niewyraźne, podwójne widzenie);
- spowolnienie akcji serca, ból w klatce piersiowej;
- obniżenie ciśnienia krwi;
- niewielkie podwyższenie aktywności enzymów wątrobowych, zaburzenia czynności wątroby z wystąpieniem żółtaczki (zażółcenie skóry, białek oczu);
- drżenie mięśni, zwiotczenie mięśni;
- zatrzymanie moczu, nietrzymanie moczu;
- zaburzenia miesiączkowania;
- ogólne osłabienie, omdlenia;
- zahamowanie krążenia i oddechu obserwowano po szybkim podaniu dożylnym. Utrzymywanie pacjenta w pozycji leżącej przez cały czas trwania wstrzyknięcia lub infuzji dożylnej i przestrzeganie zalecanej szybkości podawania diazepamu prawie całkowicie eliminuje tego typu powikłania.
- zapalenie żyły może pojawić się niekiedy w miejscu podania;
- ból, a niekiedy rumień w miejscu podania może pojawić się podczas podań domięśniowych.