Multimel N6-900E emulsja do infuzji pokaż opinie (0)

Kiedy nie stosować leku Multimel i poinformować lekarza:
- w przypadku wcześniaków, niemowląt i dzieci w wieku poniżej 2 lat
- jeśli u pacjenta stwierdzono nadwrażliwość (alergię) na białko jaja kurzego, soi lub orzeszków ziemnych, lub na inny składnik leku Multimel
- jeśli stosowanie niektórych aminokwasów wywołuje nieprawidłową reakcję organizmu
pacjenta
- jeśli u pacjenta występuje szczególnie duże stężenie tłuszczów we krwi (hiperlipidemia);
- jeśli u pacjenta występuje ciężka hiperglikemia (zbyt duże stężenie cukru we krwi);
- jeśli we krwi pacjenta występuje nieprawidłowo duża zawartość któregokolwiek z elektrolitów (sodu, potasu, magnezu, wapnia i (lub) fosforu).

W każdym przypadku lekarz podejmie decyzję o podaniu leku na podstawie czynników takich jak wiek, masa ciała pacjenta i jego stan kliniczny, włączając wyniki przeprowadzonych badań.

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Zbyt szybkie podawanie roztworów do całkowitego żywienia pozajelitowego może skutkować zgonem.

W razie wystąpienia nietypowych objawów lub oznak reakcji alergicznej, takich jak gorączka, dreszcze, wysypka skórna lub trudności w oddychaniu, nadmierne pocenie, nudności i ból głowy, wlew należy natychmiast przerwać. Lek zawiera olej sojowy oraz fosfatydy jaja kurzego. Białka soi oraz jaja mogą wywoływać reakcje nadwrażliwości. Obserwowano krzyżowe reakcje alergiczne pomiędzy białkami soi i orzeszków ziemnych.

Lekarz będzie sprawdzał i monitorował stężenie triglicerydów (rodzaj tłuszczów występujących we krwi).

Niektóre leki oraz choroby mogą zwiększyć ryzyko rozwoju zakażenia lub posocznicy (obecność bakterii we krwi). Szczególne ryzyko wystąpienia zakażenia lub posocznicy istnieje po umieszczeniu rurki (cewnika dożylnego) w żyle pacjenta. Lekarz będzie uważnie obserwował pacjenta celem wykrycia jakichkolwiek objawów zakażenia. Pacjenci wymagający żywienia pozajelitowego (podawania substancji odżywczych za pomocą rurki umieszczonej w żyle) są, ze względu na swój stan kliniczny, bardziej narażeni na rozwój zakażenia. Stosowanie postępowania zapewniającego aseptyczność (z nieobecnością drobnoustrojów) podczas umieszczania i utrzymywania cewnika oraz podczas przygotowywania preparatu do żywienia może zmniejszyć ryzyko rozwoju zakażenia.

Lekarza należy poinformować:
- o ciężkich chorobach nerek. Należy także poinformować lekarza, jeśli pacjent jest poddawany dializie (sztuczna nerka) lub innym metodom oczyszczania krwi;
- o ciężkich chorobach wątroby;
- o zaburzeniach krzepliwości krwi;
- o nieprawidłowej pracy nadnerczy (niewydolność nadnerczy). Nadnercza to gruczoły o
trójkątnym kształcie, znajdujące się na szczycie nerek;
- o niewydolności serca;
- o chorobie płuc;
- o gromadzeniu się wody w organizmie (przewodnienie);
- o niewystarczającej ilości wody w organizmie (odwodnienie);
- o nieleczonym wysokim stężeniu glukozy we krwi (cukrzyca);
- o zawale mięśnia sercowego lub wstrząsie spowodowanym nagłą niewydolnością serca;
- o ciężkiej kwasicy metabolicznej (zbyt kwasowy odczyn krwi);
- o uogólnionym zakażeniu (posocznica);
- o śpiączce.

Jeśli pacjentem jest dziecko, lekarz będzie uważnie sprawdzał stan płynów i (lub) oceniał parametry krwi.

Podczas stosowania podobnych produktów opisywano występowanie zespołu przeciążenia tłuszczami. Zmniejszona zdolność organizmu do usuwania tłuszczów zawartych w produkcie Multimel może skutkować tzw. zespołem przeciążenia tłuszczami.

Nie należy wprowadzać dodatkowych składników do worka bez wcześniejszego sprawdzenia ich zgodności. Mogłoby to spowodować powstanie cząstek lub zaburzenie stabilności emulsji tłuszczowej. To może wywołać niedrożność naczyń krwionośnych.

Jeśli stężenie glukozy we krwi zwiększy się nadmiernie, lekarz powinien dostosować szybkość podawania preparatu Multimel lub podać pacjentowi insulinę.

W przypadkach ciężkiego niedożywienia wymagającego podawania składników odżywczych dożylnie, zaleca się, aby żywienie pozajelitowe rozpoczynać powoli i z zachowaniem ostrożności.

Przed rozpoczęciem infuzji należy skorygować zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej oraz zaburzenia metaboliczne pacjenta. Lekarz będzie monitorował stan pacjenta w czasie terapii i może zmienić dawkowanie lub, jeśli uzna to za stosowne, zlecić dodatkowe składniki odżywcze, takie jak witaminy, elektrolity i pierwiastki śladowe.

W trakcie podawania leku lekarz przeprowadzi testy kliniczne i badania laboratoryjne, aby sprawdzić skuteczność i na bieżąco kontrolować bezpieczeństwo podawania leku. Jeśli pacjent otrzymuje lek przez kilka tygodni, badania krwi będą wykonywane regularnie. Badania te są szczególnie wymagane w przypadku, gdy pacjent cierpi na pewne schorzenia, takie jak niewydolność wątroby, niewydolność nerek, chorobę, w której aminokwasy nie mogą być prawidłowo przetwarzane przez organizm, chorobę, w której krew staje się zbyt kwaśna, chorobę, w której poziom tłuszczów i cholesterolu jest wyższy niż normalnie, cukrzycę lub jeśli pacjent cierpi na niedokrwistość lub trudności z hamowaniem krwawienia.

Jeśli pacjentem jest dziecko, należy zachować szczególną uwagę, aby podać prawidłową dawkę. Wymagana może być dodatkowa podaż witamin i pierwiastków śladowych, zależnie od stosowanej dawki i czasu podawania. Z powodu zwiększonej wrażliwości dzieci na ryzyko infekcji trzeba podjąć również wzmożone środki ostrożności.

Badania przeprowadzane przez lekarza podczas stosowania leku powinny zminimalizować ryzyko działań niepożądanych.

Jeśli wystąpią jakiekolwiek nietypowe oznaki lub objawy reakcji alergicznej, takie jak podwyższona temperatura ciała, dreszcze, wysypka skórna lub problemy z oddychaniem, nadmierne pocenie się, nudności i ból głowy, należy natychmiast przerwać infuzję.

Podczas stosowania preparatu Multimel zgłoszono występowanie następujących działań
niepożądanych

Często ( 1 / 100 do <1 / 10):

- reakcje alergiczne
- ból głowy
- biegunka
- nieprawidłowy wynik badania krwi oceniającego wydolność wątroby
- ból w miejscu infuzji, obrzęk
- nagromadzenie płynu w miejscu infuzji
- zwiększone stężenie triglicerydów (tłuszczów) we krwi

Częstość: nieznana

- gorączka
- drżenie
- ból brzucha, ból w klace piersiowej, ból pleców, ból kończyn
- wymioty, nudności
- powiększenie wątroby (hepatomegalia)
- żółtaczka (zażółcenie skóry lub białka oka spowodowane problemami z wątrobą lub z krwią)
- nienaturalne zaczerwienienie skóry (rumień)
- nadmierne pocenie się
- spadek liczby płytek krwi (zmniejszenie liczby komórek odpowiedzialnych za krzepnięcie krwi, co powoduje krwawienia, takie jak krwawienie z nosa)
- zakrzepowe zapalenie żył (zakrzep w żyle, który powoduje ból, obrzęk i zaczerwienienie), gdy podawany jest w infuzji rozwór hipertoniczny
- zwiększenie stężenia glukozy (cukru) we krwi

Bardzo rzadko (< 1/10 000)

Zmniejszona zdolność do usuwania tłuszczów zawartych w leku Multimel może wywołać zespół przeciążenia tłuszczami. Może on być wynikiem przedawkowania, ale może także wystąpić już na początku infuzji, nawet w przypadku podawania produktu zgodnie z instrukcją. Wiąże się to z nagłym pogorszeniem klinicznego stanu pacjenta i charakteryzuje się wysokim poziomem tłuszczów we krwi, gorączką, stłuszczeniem wątroby (wysoki poziom tłuszczu w wątrobie) i (lub) powiększeniem wątroby. Może również wystąpić niedokrwistość (spadek ilości czerwonych krwinek, co może skutkować bladym zabarwieniem skóry, osłabieniem lub zadyszką), zmniejszenie liczby krwinek białych i płytek krwi, zaburzenie krzepliwości krwi i (lub) śpiączka. Objawy te zazwyczaj ustępują po zaprzestaniu infuzji emulsji tłuszczowej.

U dzieci odnotowywano przypadki zmniejszenia liczby białych krwinek i płytek krwi.