Mivacron roztwór do wstrzykiwań 2 mg/ml pokaż opinie (0)

Kiedy nie stosować leku Mivacron
- Jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwość) na miwakurium lub którykolwiek z pozostałych składników leku Mivacron
- Jeśli u pacjenta lub u kogokolwiek z jego rodziny stwierdzono nieprawidłową aktywność cholinoesterazy w osoczu (pacjenci będący homozygotami pod względem atypowego genu kodującego cholinoesterazę osoczową).

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując lek Mivacron
Tak jak wszystkie inne środki blokujące przewodnictwo nerwowo-mięśniowe, lek Mivacron poraża mięśnie oddechowe oraz inne mięśnie szkieletowe, nie wpływając na świadomość. Lek Mivacron może być podawany tylko przez doświadczonego anestezjologa lub pod jego ścisłą kontrolą w warunkach umożliwiających wykonanie intubacji dotchawiczej i prowadzenie sztucznej wentylacji.

- Jeśli u pacjenta stwierdzono w przeszłości występowanie nadwrażliwości na działanie histaminy (np. pacjenci z astmą oskrzelową);
- Jeśli pacjent wykazuje nadwrażliwość na inne środki blokujące przewodnictwo nerwowomięśniowe. Istnieją doniesienia o dużej częstości występowania nadwrażliwości krzyżowej
(większej niż 50%) między środkami blokującymi przewodnictwo nerwowo-mięśniowe;
- Jeśli u pacjenta występuje zagrożenie spadkiem ciśnienia krwi (np. u pacjentów z hipowolemią, czyli zbyt niską objętością krwi);
- Jeśli u pacjenta występuje osłabienie siły mięśni, zmęczenie lub trudności z koordynacją ruchową (miastenia);
- Jeśli pacjent cierpi na wyniszczającą chorobę;
- Jeśli u pacjenta występują ciężkie zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej lub gospodarki elektrolitowej;
- Jeśli pacjent w ciągu ostatnich dwóch do trzech miesięcy doznał ciężkich oparzeń wymagających interwencji medycznej.

Niektóre stany lub schorzenia mogą powodować zmniejszenie aktywności cholinoesterazy w osoczu. Pacjent powinien powiedzieć lekarzowi, jeśli wystąpił u niego którykolwiek z następujących stanów lub schorzeń:

- Ciąża i połóg,
- Uwarunkowane genetycznie nieprawidłowości aktywności cholinoesterazy osoczowej,
- Ciężka, uogólniona postać tężca, gruźlica lub inne ciężkie lub przewlekłe zakażenia,
- Przewlekła, wyniszczająca choroba, nowotwór złośliwy, przewlekła niedokrwistość i niedożywienie,
- Obrzęk śluzowaty (związany z niedoczynnością tarczycy) i kolagenozy (schorzenie tkanki łącznej),
- Niewyrównana choroba serca,
- Wrzód trawienny,
- Oparzenia,
- Krańcowa niewydolność wątroby,
- Ostra, przewlekła lub krańcowa niewydolność nerek,
- Zmniejszenie aktywności cholinoesterazy osoczowej w wyniku postępowania terapeutycznego: po wymiennym przetoczeniu osocza, plazmaferezie (metoda oczyszczania krwi z dużych cząstek, np. kompleksów antygen-przeciwciało), po zastosowaniu krążenia pozaustrojowego oraz występujące w wyniku leczenia skojarzonego z innymi lekami.

Działania niepożądane zostały pogrupowane według częstości występowania.

Bardzo często występujące działania niepożądane
Mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 pacjentów przyjmujących lek Mivacron.
- zaczerwienienie skóry

Niezbyt często występujące działania niepożądane
Mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 pacjentów przyjmujących lek Mivacron.
- przemijająca tachykardia (nieprawidłowe przyspieszenie akcji serca)
- obniżenie ciśnienia tętniczego
- skurcz oskrzeli
- rumień, pokrzywka

Bardzo rzadko występujące działania niepożądane mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 000 pacjentów przyjmujących lek Mivacron.
- ciężkie reakcje anafilaktyczne (natychmiastowa reakcja alergiczna) lub reakcje anafilaktoidalne (reakcje podobne do reakcji alergicznych). Ciężkie reakcje anafilaktyczne lub reakcje anafilaktoidalne były zgłaszane u pacjentów otrzymujących miwakurium w połączeniu z co najmniej jednym środkiem anestetycznym.

Z użyciem miwakurium wiąże się występowanie zaczerwienienia skóry, rumienia, pokrzywki, obniżenia ciśnienia tętniczego krwi, przemijającej tachykardii, skurczu oskrzeli, które są przypisywane uwolnieniu histaminy. Objawy te są zależne od dawki leku i ich częstość zwiększa się po podaniu w szybkim wstrzyknięciu dawki początkowej równej lub większej niż 0,2 mg/kg masy ciała. Objawy mają mniejsze nasilenie, jeśli miwakurium podaje się we wstrzyknięciu trwającym od 30 do 60 sekund lub w dawkach podzielonych wstrzykiwanych w odstępie 30 sekund.

Profil bezpieczeństwa stosowania u dzieci jest podobny do tego u dorosłych.