Minitran 5 system transdermalny 5 mg/24 h (18 mg) pokaż opinie (0)

Nie należy stosować leku w następujących przypadkach:
- uczulenie na glicerolu triazotan (nitroglicerynę), inne azotany lub którykolwiek z pozostałych składników leku
- ostra niewydolność krążenia (wstrząs, zapaść)
- nasilone niedociśnienie (ciśnienie skurczowe < 90 mm Hg)
- ciężka hipowolemia (znaczne zmniejszenie objętości krwi krążącej)
- wstrząs kardiogenny, z wyjątkiem pacjentów, u których uzyskano odpowiednie wartości ciśnienia końcowo-rozkurczowego w lewej komorze stosując metodę kontrapulsacji wewnątrzaortalnej lub leki o dodatnim działaniu izotropowym
- leczenia inhibitorami 5-fosfodiesterazy (np. syldenafil), ponieważ występuje zwiększone
ryzyko nadmiernego obniżenia ciśnienia tętniczego krwi
- kardiomiopatia przerostowa obturacyjna
- zaciskające zapalenie osierdzia
- tamponada osierdzia
- ciężka niedokrwistość
- u pacjentów z pierwotnym nadciśnieniem płucnym, ponieważ niedotlenienie może wystąpić wskutek wzrostu ukrwienia w obszarach hipowentylacji pęcherzykowej. Odnosi się to szczególnie do pacjentów z chorobą wieńcową serca
- schorzenia przebiegające ze wzrostem ciśnienia wewnątrzczaszkowego (aczkolwiek dalszy wzrost tego ciśnienia zanotowano dotychczas jedynie po dożylnym podawaniu wysokich dawek
nitrogliceryny)
- niewydolność mięśnia sercowego z powodu niedrożności (jak w przypadku stenozy aortalnej i (lub) mitralnej lub zaciskającego zapalenia osierdzia).


Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując lek :
Szczególnie ścisły nadzór lekarski jest wymagany w następujących przypadkach:

- ostry zawał mięśnia sercowego z niskim ciśnieniem napełniania lewej komory. należy stosować z dużą ostrożnością: należy unikać obniżenia wartości tego ciśnienia poniżej 90 mm Hg
- skłonność do ortostatycznych spadków ciśnienia krwi
U pacjentów, u których dojdzie do znacznego obniżenia ciśnienia krwi, należy usunąć plaster.

W celu zapewnienia właściwej skuteczności defibrylacji (zabiegu stosowanego podczas reanimacji z zastosowaniem impulsu elektrycznego) i kardiowersji (zabiegu przywrócenia prawidłowego rytmu serca z zastosowaniem impulsu elektrycznego) należy wcześniej usunąć plaster. Plastry nie zawierają żadnych metalowych elementów, dlatego nie jest konieczne ich usunięcie przed zastosowaniem leczenia prądem o wysokiej częstotliwości (diatermia). Podczas zmiany z długotrwałego leczenia lekiem na inne leczenie, lek ten należy odstawiać stopniowo i zastosować nowe leczenie jeszcze przed jego ostatecznym odstawieniem. Stosowanie miejscowe w postaci plastrów, zwłaszcza długotrwałe, może powodować reakcje nadwrażliwości.

Hipoksemia (niedobór tlenu we krwi):
Należy zachować ostrożność w przypadku pacjentów z hipoksemią, czyli niedoborem tlenu we krwi spowodowaną ciężką niedokrwistością (m.in. wywołaną przez niedobór enzymu G6PD), ponieważ u tych pacjentów metabolizm triazotanu glicerolu jest ograniczony. Należy także zachować ostrożność w przypadku pacjentów z hipoksemią, u których występuje nieprawidłowy stosunek wentylacji do perfuzji, czyli objętości powietrza wentylującego płuca w danym czasie do objętości krwi przepływającej przez płuca w danym czasie, spowodowany chorobą płuc lub niewydolnością serca na tle niedokrwiennym.

Kardiomiopatia przerostowa (zaburzenie budowy serca):
Terapia z zastosowaniem azotanów może nasilić objawy dusznicy spowodowanej kardiomiopatią przerostową.

Nasilone napady dusznicy:
Należy uwzględnić możliwość nasilenia częstości występowania napadów dusznicy w okresach, w których nie stosuje się plastra. W takich przypadkach należy jednocześnie stosować leki przeciwko dusznicy.

Ciąża:
Przed zastosowaniem leku należy poradzić się lekarza.
Nie należy stosować leku podczas ciąży, zwłaszcza jej pierwszego trymestru.
Ten lek może być zastosowany na wyraźne polecenie lekarza i tylko wówczas, gdy potencjalne korzyści leczenia dla matki są większe niż możliwe zagrożenie dla płodu.
Badania na zwierzętach nie wykazały uszkodzenia płodu w wyniku stosowania leku.

Karmienie piersią:
Brak danych dotyczących przenikania nitrogliceryny do mleka matki. Nie można wykluczyć zagrożenia dla karmionego piersią dziecka. Przed zastosowaniem leku należy poradzić się lekarza. Lekarz podejmie decyzję o przerwaniu karmienia piersią przez pacjentkę lub o zaprzestaniu stosowania leku, biorąc pod uwagę możliwe korzyści z karmienia piersią dla dziecka oraz potencjalne korzyści leczenia dla matki.

Wpływ na płodność:
Brak dostępnych danych dotyczących wpływu leku na płodność u ludzi.

Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn
Nawet w przypadku przestrzegania zaleceń dotyczących dawkowania lek może uniemożliwiać prowadzenie pojazdów lub obsługiwanie maszyn. Spożywanie alkoholu podczas terapii dodatkowo nasila to działanie, powodując omdlenia.
W razie wątpliwości należy poradzić się lekarza.

Bardzo często (u więcej niż 1 na 10 leczonych pacjentów): nudności, wymioty.

Często (u więcej niż 1 na 100 leczonych pacjentów, ale mniej niż u 1 na 10 leczonych pacjentów):
ból głowy.

Niezbyt często (u więcej niż 1 na 1 000 leczonych pacjentów, ale mniej niż u 1 na 100 leczonych pacjentów): alergiczne kontaktowe zapalenie skóry, zaczerwienienie, świąd, uczucie pieczenia i podrażnienia w miejscu podania.

Rzadko (u więcej niż 1 na 10 000 leczonych pacjentów, ale mniej niż u 1 na 1 000 leczonych pacjentów): przyspieszenie czynności serca (tachykardia), hipotonia ortostatyczna (spadek ciśnienia krwi podczas zmiany pozycji na pionową), zaczerwienienie skóry (uderzenia gorąca), przyspieszenie tętna.

Bardzo rzadko (u mniej niż 1 na 10 000 leczonych pacjentów): zawroty głowy.

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych): kołatanie serca, uogólniona wysypka.

Często na początku leczenia występują bóle głowy zwłaszcza po zastosowaniu dużych dawek nitrogliceryny, jednak zwykle przemijają bez specjalnego leczenia podczas dalszego stosowania leku. Jeśli bóle głowy, mimo wszystko, utrzymują się, należy podać łagodne leki przeciwbólowe. W razie braku odpowiedzi na leki przeciwbólowe, lekarz powinien rozważyć zmniejszenie dawki nitrogliceryny lub trwałe zaprzestanie jej stosowania.
Niewielkie zaczerwienienie skóry zwykle przemija bez specjalnego leczenia po usunięciu plastra.
Aby zapobiec miejscowemu podrażnieniu skóry, należy regularnie zmieniać miejsce podania plastra. W pojedynczych przypadkach może wystąpić złuszczające zapalenie skóry.

Można zapobiec niewielkiemu, odruchowemu przyspieszeniu tętna poprzez zastosowanie, w razie konieczności, terapii skojarzonej z beta-adrenolitykiem. Rzadko obserwowano zapaść, połączoną niekiedy z rzadkoskurczem oraz omdlenie. W rzadkich przypadkach, w razie wystąpienia znacznego spadku ciśnienia krwi, może dochodzić do nasilenia objawów dławicy piersiowej (paradoksalny efekt azotanowy).

Opisywano przypadki rozwoju tolerancji na lek oraz tolerancji na inne azotany.