Luminalum tabletki 100 mg pokaż opinie (0)

Kiedy nie zażywać leku
- Uczulenie (nadwrażliwość) na fenobarbital lub którykolwiek z pozostałych składników leku
- Porfiria,
- Ciąża i okres karmienia piersią,
- Alkoholizm,
- Niewydolność oddechowa,
- Ostre zatrucie środkami wpływającymi hamująco na ośrodkowy układ nerwowy (jak leki uspokajające, nasenne, niektóre leki przeciwpadaczkowe, przeciwbólowe oraz stosowane w chorobach psychicznych),
- Ciężka niewydolność wątroby i śpiączka wątrobowa.
Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując lek
- Fenobarbital może wywołać uzależnienie psychiczne i fizyczne. Nagłe odstawienie leku może powodować objawy odstawienne.
- Istnieją doniesienia o możliwości wystąpienia zgrażającej życiu wysypce skórnej (zespół StevensJohnsona, toksyczna nekroliza naskórka) w związku ze stosowaniem pojawiającej się początkowo na tułowiu jako zaczerwienione punkty lub okrężne plamki, często z pęcherzykami w środku. Dodatkowymi objawami, na które należy zwrócić uwagę są owrzodzenia w jamie ustnej, gardle, nosie oraz na narządach płciowych, a także zapalenie spojówek (czerwone i spuchnięte oczy). Tym potencjalnie zagrażającym życiu wysypkom skórnym towarzyszą objawy grypopodobne. Wysypka może przekształcać się w rozległe pęcherze i powodować łuszczenie się skóry. Największe ryzyko pojawienia się ciężkich reakcji skórnych występuje w czasie pierwszych tygodni leczenia.
- Jeśli wystąpił zespół Stevens-Johnsona lub toksyczna nekroliza naskórka w związku ze stosowaniem nie należy nigdy ponownie stosować tego leku.
Jeśli wystąpiła wysypka lub wyżej opisane objawy skórne, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem i poinformować go o stosowaniu tego leku.
- W niewydolności nerek. Należy wtedy unikać długotrwałego leczenia fenobarbitalem. W wypadku kuracji krótkotrwałej dawki leku powinny być zmniejszone przez lekarza;
-W niewydolności wątroby - dawka początkowa powinna być zredukowana przez lekarza;
- Gdy stwierdzono astmę oraz w przypadku istnienia innych chorób przebiegających z dusznością lub zwężeniem dróg oddechowych;
- W przypadku depresji z tendencjami samobójczymi;
- Jeśli nadużywano leków;
- W zaburzeniach krążenia mózgowego;
- W ciężkiej niedokrwistości;
- W hiperkinezie (nadpobudliwości ruchowej);
- W nadczynności tarczycy;
- W ostrych lub przewlekłych bólach (ze względu na możliwość maskowania istotnych diagnostycznie objawów);
- W cukrzycy;
- W niedoczynności nadnerczy.
- Gdy pacjent jest osłabiony, ponieważ w razie leczenia fenobarbitalem mogą wystąpić pobudzenie, depresja i stany splątania.
- U pacjentów w podeszłym wieku. Mogą być oni bardziej wrażliwi na działanie leku. Lekarz może zlecić redukcję dawki leku.

Zaburzenia układu nerwowego - często:
Senność, pobudzenie, dezorientacja, hiperkineza (nadmierna pobudliwość ruchowa), depresja, ataksja (bezład, niezborność ruchów), koszmary nocne, nerwowość, omamy, bezsenność, niepokój, bóle i zawroty głowy, nieprawidłowości w myśleniu;
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia - rzadko:
Hipowentylacja (osłabienie czynności oddechowej), bezdech, rozedma śródmiąższowa;
Zaburzenia serca - rzadko:
Bradykardia (spowolnienie czynności serca);
Zaburzenia naczyniowe - rzadko:
Niedociśnienie, omdlenie;
Zaburzenia żołądka i jelit - rzadko:
Nudności, wymioty, zaparcia;
Zaburzenia układu immunologicznego - rzadko:
Reakcje alergiczne, gorączka;
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych - rzadko:
Uszkodzenie wątroby, osoby w podeszłym wieku - zmniejszona wydolność wątroby jest wskazaniem do zmniejszenia dawki;
Zaburzenia krwi i układu chłonnego - rzadko:
Niedokrwistość megaloblastyczna, agranulocytoza (brak granulocytów we krwi obwodowej), trombocytopenia (zmniejszenie liczby płytek krwi we krwi obwodowej);
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej - rzadko:
Osteopenia (zmniejszenie gęstości kości), krzywica;
Istnieją doniesienia o zaburzeniach kości, jak osteopenia i osteoporoza (zrzeszotnienie kości) oraz złamaniach kości. Należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą w przypadku długotrwałej terapii przeciwpadaczkowej, steroidowej lub w razie istniejącej już osteoporozy.
Zaburzenia psychiczne - rzadko:
Objawy odstawienia - zaburzenia snu, drżenie, zaburzenie widzenia, nudności, wymioty, niepokój, koszmary nocne, osłabienie, niedociśnienie ortostatyczne (nagłe obniżenie ciśnienia tętniczego krwi w przypadku zmiany pozycji ciała na stojącą lub długiego stania), zawroty głowy, drgawki, omamy.
Osoby w podeszłym wieku - pobudzenie, depresja, stan splątania (dezorientacji);
Zaburzenia nerek i dróg moczowych - rzadko:
Osoby w podeszłym wieku - zmniejszona wydolność nerek jest wskazaniem do zmniejszenia dawki; Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej -bardzo rzadko:
Istnieją doniesienia o możliwości wystąpienia zagrażającej życiu wysypce skórnej.
Lek może powodować powstanie uzależnienia psychicznego i fizycznego, zwłaszcza po długotrwałym stosowaniu dużych dawek. Objawy nagłego odstawienia preparatu mogą być ciężkie, a nawet mogą spowodować zgon.