Ludiomil tabletki powlekane 75 mg pokaż opinie (0)

Kiedy nie stosować leku:
- jeśli pacjent jest uczulony na substancję czynną maprotylinę, którykolwiek z pozostałych składników leku lub gdy u pacjenta występuje krzyżowa nadwrażliwość na trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne.
- jeśli u pacjenta występują napady padaczkowe lub skłonność do drgawek (np. w przypadku uszkodzenia mózgu, choroby alkoholowej);
- jeśli u pacjenta występują ciężkie zaburzenia serca lub jeśli ostatnio pacjent przebył zawał;
- jeśli u pacjenta występują ciężkie zaburzenia czynności wątroby lub nerek;
- jeśli pacjent choruje na jaskrę;
- jeśli u pacjenta występuje zatrzymanie moczu (np. z powodu chorób gruczołu krokowego);
- jeśli pacjent przyjmuje leki z grupy inhibitorów monoaminooksydazy (MAO);
- w przypadku ostrego zatrucia alkoholem, lekami nasennymi czy psychotropowymi.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując lek:
- jeśli pacjent ma myśli lub zachowania samobójcze;
- jeśli u pacjenta występują lub występowały w przeszłości jakiekolwiek zaburzenia czynności serca;
- jeśli lekarz informował pacjenta, że występuje u niego zaburzenie zwane schizofrenią lub zaburzenie nastroju zwane manią;
- jeśli u pacjenta występują częste i poważne zaparcia;
- jeśli pacjent ma nadczynność tarczycy lub aktualnie przyjmuje preparaty hormonów tarczycy; - jeśli pacjent nosi soczewki kontaktowe;
- jeśli u pacjenta występowało kiedykolwiek podwyższone ciśnienie w gałce ocznej;
- jeśli pacjent ma trudności w oddawaniu moczu.

Jeśli u pacjenta występują którekolwiek z wymienionych dolegliwości, należy poinformować o nich lekarza przed rozpoczęciem przyjmowania leku

Podczas leczenia należy poinformować lekarza, jeśli u pacjenta wystąpią zaparcia.

Podczas leczenia należy poinformować lekarza, jeśli u pacjenta wystąpi gorączka i (lub) ból gardła, szczególnie podczas kilku pierwszych miesięcy leczenia.

Jeśli pacjent kiedykolwiek odczuje, że jego życie nie jest warte życia, powinien natychmiast wezwać pomoc lekarską.
Myśli samobójcze, nasilenie depresji lub zaburzenia lękowe
Jeśli pacjent ma depresję i(lub) zaburzenia lękowe może czasami mieć myśli o samookaleczeniu się lub samobójstwie. Mogą one być nasilone przy rozpoczynaniu przyjmowania leków przeciwdepresyjnych po raz pierwszy, ponieważ działanie wszystkich takich leków wymaga czasu, zwykle około dwóch tygodni, a czasami nawet dłużej.
Wystąpienie takich myśli może to być bardziej prawdopodobne:
- Jeśli pacjent miał wcześniej myśli o zabiciu się lub chęć samookaleczenia.
- Jeśli pacjent jest młodym dorosłym. Informacje z badań klinicznych wykazały zwiększone ryzyko zachowań samobójczych u osób dorosłych w wieku poniżej 25 lat z zaburzeniami psychicznymi, którzy otrzymywali leki przeciwdepresyjne.
Jeśli kiedykolwiek pacjent ma myśli samobójcze lub chęć samookaleczenia się, powinien skontaktować się z lekarzem prowadzącym lub od razu udać się do szpitala.
Pomocne dla pacjenta może być poinformowanie krewnego lub bliskiego przyjaciela, że pacjent jest w depresji lub ma zaburzenia lękowe, i poproszenie ich o przeczytanie tej ulotki. Można poprosić takie osoby, by poinformowały pacjenta, jeśli sądzą, że u pacjenta następuje nasilenie depresji lub lęku, czy też gdy są zaniepokojeni zmianami w zachowaniu pacjenta.

Ważne, aby lekarz regularnie oceniał efekty leczenia. Pozwala to na dostosowanie dawki leku i zmniejszenie działań niepożądanych. Podczas wizyty kontrolnej lekarz może zalecić pobranie próbki krwi oraz zbadanie czynności wątroby czy nerek.

Maprotylina może powodować suchość w ustach, a tym samym zwiększać ryzyko wystąpienia próchnicy zębów. Z tego powodu, podczas długotrwałego leczenia, należy regularnie kontrolować stan uzębienia.

Przed jakimkolwiek zabiegiem chirurgicznym czy stomatologicznym, należy poinformować lekarza o przyjmowaniu leku

Lek może spowodować zwiększoną wrażliwość skóry na światło słoneczne. Nawet krótkotrwała ekspozycja na światło słoneczne może spowodować wysypkę skórną, swędzenie, zaczerwienienie i (lub) przebarwienie skóry. Należy unikać bezpośredniego narażenia na światło słoneczne oraz stosować chroniącą przed słońcem odzież i okulary przeciwsłoneczne.

Lek może powodować szybkie, wolne lub nieregularne uderzenia serca. Podczas leczenia maprotyliną lekarz może zalecić mierzenie ciśnienia tętniczego krwi oraz badanie czynności serca.

Lek podawany w skojarzeniu z lekami stosowanymi w leczeniu cukrzycy może powodować zmniejszenie stężenia glukozy we krwi. Dlatego pacjenci z cukrzycą powinni dokładnie kontrolować stężenie glukozy we krwi.

Stosowanie leku u osób w podeszłym wieku (powyżej 60 lat)
Pacjenci w podeszłym wieku wymagają mniejszych dawek leku, niż pacjenci z pozostałych grup wiekowych. Działania niepożądane występują częściej u pacjentów w podeszłym wieku. Lekarz prowadzący powinien przekazać pacjentowi szczegółowe informacje na temat dawkowania i konieczności dokładnej samoobserwacji.

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży (w wieku poniżej 18 lat) Nie należy podawać leku dzieciom i młodzieży.

Ciąża i karmienie piersią
Przed zastosowaniem każdego leku należy poradzić się lekarza.

Należy poinformować lekarza o zaistniałej ciąży lub jej podejrzeniu. Maprotyliny nie należy stosować w okresie ciąży, chyba że zostanie wyraźnie zalecona przez lekarza.

Należy poinformować lekarza o karmieniu piersią. Maprotylina przenika do mleka matki. Matkom leczonym lekiem zaleca się, aby nie karmiły piersią.

Zwykle są one łagodne do umiarkowanych i przemijające.

Niektóre działania niepożądane mogą być ciężkie:
- nadmierne pobudzenie (stan pobudzenia maniakalnego, łagodny stan maniakalny), nasilenie depresji, objawy psychotyczne;
- napady drgawkowe;
- szybkie uderzenia serca, nieprawidłowy (wolny, szybki, nieregularny) rytm serca, częściowa lub całkowita utrata przytomności (omdlenie);
- zapalenie wątroby z zażółceniem lub bez zażółcenia skóry i białkówek oczu (żółtaczka);
- alergiczne reakcje skórne, nietypowe krwawienia w obrębie skóry, ciężkie reakcje skórne charakteryzujące się czerwonymi plamami, powstawaniem pęcherzy czy inne reakcje skórne na dużej powierzchni
- Zapalenie płuc (objawy mogą obejmować kaszel, trudności w oddychaniu i świszczący oddech).

W przypadku wystąpienia któregoś z wyżej wymienionych działań niepożądanych należy natychmiast poinformować o tym lekarza, gdyż konieczna może okazać się zmiana leczenia.

Poniżej przedstawiono działania niepożądane według częstości występowania.

Bardzo często występujące działania niepożądane
- senność, zawroty głowy, bóle głowy;
- drżenie, nieprawidłowe kurcze mięśni;
- suchość jamy ustnej;
- uczucie zmęczenia.

Często występujące działania niepożądane
- wzmożony apetyt;
- niepokój ruchowy, pobudzenie, mania, łagodny stan maniakalny, agresja, niepokój, zaburzenia snu, bezsenność, koszmary nocne, depresja, zaburzenia popędu płciowego;
- uspokojenie, zaburzenia pamięci, upośledzenie wymowy, uczucie mrowienia lub kłucia; - nieostre widzenie, zaburzenia akomodacji;
- nudności, wymioty, dolegliwości brzuszne, zaparcia;
- nadwrażliwość skóry na światło, nadmierne pocenie się, alergiczne zapalenie skóry, wysypka, pokrzywka;
- zaburzenia związane z oddawaniem moczu;
- zaburzenia erekcji;
- zwiększenie masy ciała;
- zawroty głowy przy nagłej zmiane pozycji z leżącej lub siedzącej na stojącą, uderzenia gorąca;
- kołatanie serca, częstoskurcz, nieprawidłowe wyniki badań EKG;
- gorączka;
- osłabienie mięśni.

Rzadko występujące działania niepożądane
- splątanie (dezorientacja); widzenie, słyszenie lub czucie rzeczy, których naprawdę nie ma, nerwowość;
- bezład ruchowy, drgawki, niepokój psychoruchowy;
- wzrost ciśnienia tętniczego krwi, zaburzenia rytmu serca;
- nieprawidłowe wyniki prób czynnościowych wątroby;
- biegunka.

Bardzo rzadko występujące działania niepożądane
- trombocytopenia (zmniejszenie liczby płytek krwi we krwi obwodowej), leukopenia (zmniejszenie liczby krwinek białych we krwi obwodowej), agranulocytoza (brak krwinek białych- granulocytów obojętnochłonnych we krwi obwodowej), eozynofilia (zwiększenie liczby krwinek białych- granulocytów kwasochłonnych we krwi obwodowej);
- uczucie nierealności własnej osobowości lub poczucie niepewności (depersonalizacja), aktywacja psychozy;
- zaburzenia koordynacji i zaburzenia ruchowe;
- omdlenia;
- zaburzenia smaku;
- szumy uszne;
- trudności w oddychaniu, kaszel, przekrwienie błony śluzowej nosa;
- fioletowawe plamy na skórze (plamica);
- zapalenie jamy ustnej;
- świąd, zapalenie naczyń skórnych, łysienie, rumień wielopostaciowy, zespół StevensaJohnsona, toksyczna nekroliza naskórka;
- zaburzenia przewodzenia w sercu;
- nieprawidłowe wyniki EEG (elektroencefalogram);
- nieprawidłowe wydzielanie hormonu antydiuretycznego, zatrzymanie moczu;
- obrzmienie piersi, nieprawidłowe wydzielanie mleka;
- obrzęk miejscowy lub uogólniony;
- próchnica zębów;
- upadki;
- zapalenie wątroby (z żółtaczką lub bez żółtaczki).