Izotek 20 mg kapsułki elastyczne 20 mg pokaż opinie (0)

Kiedy nie stosować leku
- u kobiet w ciąży lub w przypadku podejrzenia, że pacjentka jest w ciąży,
- u kobiet w okresie karmienia piersią,
- w chorobach wątroby,
- u pacjentów z bardzo dużym stężeniem lipidów we krwi (cholesterol, trójglicerydy),
- u pacjentów z bardzo dużym stężeniem witaminy A w organizmie (hiperwitaminoza A),
- jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwość) na izotretynoinę lub którykolwiek z pozostałych składników leku Izotek 10 mg lub Izotek 20 mg. Lek ten zawiera oczyszczony olej sojowy, olej sojowy częściowo uwodorniony i olej sojowy uwodorniony. Pacjentowi uczulonemu na orzeszki ziemne lub soję nie wolno stosować leku Izotek 10 mg lub Izotek 20 mg,
- w razie jednoczesnego przyjmowania leku z grupy tetracyklin (antybiotyk stosowany m.in.
w leczeniu trądziku).

WAŻNE
Izotek jest lekiem teratogennym. Oznacza to, że może on
uszkodzić płód. Ponadto zwiększa ryzyko poronienia.
Nie można przyjmować leku w ciąży, lub gdyby w trakcie leczenia pacjentka mogła zajść w ciążę oraz w ciągu jednego miesiąca po odstawieniu leku.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując

Kobiety w okresie rozrodczym mogą przyjmować jedynie w przypadku:
- ciężkiej postaci trądziku, który nie uległ poprawie po leczeniu innymi lekami przeciwtrądzikowymi, w tym doustnymi antybiotykami.
- kiedy lekarz prowadzący wyjaśni ryzyko teratogennego działania leku, a pacjentka zrozumie, że nie wolno jej w trakcie leczenia zajść w ciążę. Pacjentka musi wiedzieć, jak skutecznie zapobiegać ciąży.
- kiedy pacjentka omówi z lekarzem prowadzącym jak stosować skuteczne metody antykoncepcji (kontroli urodzeń). Lekarz powinien poinformować pacjentkę o metodach zapobiegania ciąży
i przekazać pacjentce materiały informacyjne, wyjaśniając stosowanie różnych metod antykoncepcji.
- kiedy pacjentka wyrazi zgodę na stosowanie co najmniej jednej, a najlepiej dwóch skutecznych metod antykoncepcji przez jeden miesiąc przed leczeniem, w trakcie leczenia oraz w ciągu miesiąca po odstawieniu leku. Przed rozpoczęciem leczenia pacjentka powinna wykonać pod nadzorem lekarza test ciążowy, którego wynik musi być ujemny
- gdy pacjentka stosuje skuteczną antykoncepcję, nawet jeżeli nie występują u niej miesiączki lub aktualnie nie jest aktywna seksualnie, chyba że lekarz prowadzący zdecyduje inaczej.
- gdy pacjentka rozumie i akceptuje konieczność comiesięcznych wizyt u lekarza i wykonywania dodatkowych testów ciążowych tak jak zdecyduje lekarz. Może zaistnieć konieczność wykonania testu ciążowego po 5 tygodniach po odstawieniu leku.
- Pacjentka nie może zajść w ciążę w żadnym okresie terapii oraz przez jeden miesiąc po zakończeniu przyjmowania leku.

Jeżeli pacjentka zajdzie w ciążę w czasie leczenia lub w ciągu miesiąca po odstawieniu leku musi natychmiast zaprzestać stosowania leku i skontaktować się z lekarzem prowadzącym. Lekarz skieruje pacjentkę do specjalisty w celu przeprowadzenia badań i uzyskania porady.
Kobiety w wieku rozrodczym mogą mieć przepisywany ten lek tylko na 30-dni kuracji. W celu kontynuowania leczenia konieczne jest ponowne przepisanie leku przez lekarza, a każda recepta ważna jest tylko przez siedem dni.

Mężczyźni
Nie ma ograniczeń dotyczących przepisywania leku mężczyznom.
Izotretynoina i jej metabolity występują w nasieniu mężczyzn leczonych izotretynoiną w bardzo małych stężeniach - zbyt małych, aby uszkodzić płód.
Mężczyźni muszą pamiętać, że nie wolno im przekazywać tego leku innym osobom, zwłaszcza kobietom.

Objawy te często ustępują podczas terapii lub po jej zakończeniu. W przypadku wystąpienia
objawów niepożądanych, lekarz prowadzący powinien pomóc pacjentowi w ich złagodzeniu.
Patrz także punkt 2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Izotek 10 mg
i Izotek 20 mg.

Ciężkie objawy niepożądane, występujące rzadko (częściej niż u 1 na 10 000, ale rzadziej niż u 1 na 1000 osób ) lub bardzo rzadko (rzadziej niż u 1 na 10 000 osób)

Zaburzenia psychiczne
W rzadkich przypadkach u niektórych pacjentów podczas przyjmowania izotretynoiny lub wkrótce
po zaprzestaniu terapii dochodzi do rozwoju depresji lub pojawiają się inne poważne problemy psychiczne. Ich objawami są: smutek, uczucie pustki, lęk, okresy płaczliwości, drażliwość. utratę zainteresowania życiem towarzyskim i aktywnością fizyczną, bezsenność lub nadmierna senność, zaburzenia łaknienia i masy ciała, trudności w koncentracji. pogorszenie wyników w nauce i pracy. Rzadko u pacjentów z depresją dochodzi do jej pogłębienia. Bardzo rzadko, u niektórych pacjentów przyjmujących izotretynoinę pojawiały się myśli samobójcze. Niektórzy pacjenci próbowali odebrać sobie życie (próby samobójcze), u części z nich doszło do śmierci (samobójstwo). Istnieją doniesienia, że niektórzy spośród tych pacjentów nie mieli objawów depresji. Istnieją nieliczne doniesienia
o pacjentach, którzy podczas przyjmowania izotretynoiny zachowywali się w sposób gwałtowny lub agresywny. Ponieważ zaburzenia psychiczne mogą być wywołane wieloma różnymi czynnikami, ważne jest, aby poinformować lekarza prowadzącego o jakichkolwiek przebytych bądź aktualnych chorobach psychicznych, w tym o depresji, zachowaniach samobójczych, psychozie (utrata kontaktu
z rzeczywistością, z objawami takimi jak, słyszenie głosów lub widzenie rzeczy nie istniejących). Należy także poinformować lekarza o lekach przyjmowanych z powodu tych chorób.
W przypadku podejrzenia pojawiania się wyżej opisanych objawów lub objawów depresji, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. Lekarz może zalecić zaprzestanie leczenia izotretynoiną. Jednakże zaprzestanie leczenia izotretynoiną może okazać się niewystarczające do ustąpienia tych objawów i konieczna może być pomoc lekarza specjalisty.

Reakcje alergiczne
Pojawienie się ucisku w klatce piersiowej i trudności w oddychaniu (zwłaszcza u pacjentów
z astmą) lub wysypki i świądu może świadczyć o wystąpieniu alergii lub reakcji anafilaktycznej
(ciężkiej reakcji alergicznej) wywołanej przez izotretynoinę. Należy przerwać przyjmowanie
leku i natychmiast skontaktować się z lekarzem prowadzącym.

Zaburzenia neurologiczne
Bardzo rzadko donoszono o łagodnym nadciśnieniu wewnątrzczaszkowym, szczególnie gdy izotretynoina przyjmowana była jednocześnie z niektórymi antybiotykami (z grupy tetracyklin). Przedłużający się ból głowy z nudnościami, wymiotami i niewyraźnym widzeniem może świadczyć
o wystąpieniu łagodnego nadciśnienia wewnątrzczaszkowego. Należy przerwać przyjmowanie leku i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem prowadzącym.

Zaburzenia żolądka i jelit
W przypadku wystąpienia silnego bólu brzucha z biegunką krwotoczną lub bez biegunki, nudnościami i wymiotami, należy natychmiast przerwać przyjmowanie leku i skontaktować się z lekarzem prowadzącym. Bardzo rzadko donoszono o ciężkich zaburzeniach żołądkowo-jelitowych. takich jak: zapalenie trzustki, krwawienie z przewodu pokarmowego, zapalenie okrężnicy, zapalenie jelita cienkiego, choroba zapalna jelit.

Zaburzenia czynności wątroby
W przypadku pojawienia się zażółcenia skóry i oczu z towarzyszącym uczuciem zmęczenia, należy natychmiast zaprzestać stosowania leku i skontaktować się z lekarzem prowadzącym. Bardzo rzadko dochodziło u pacjentów do ciężkich chorób wątroby (zapalenie wątroby).

Zaburzenia czynności nerek
W bardzo rzadkich przypadkach może dojść do zapalenia nerek, z objawami takimi jak:
uczucie skrajnego wyczerpania, zaburzenia w oddawaniu moczu, a także obrzęk powiek.
W przypadku wystąpienia tych objawów podczas przyjmowania leku Izotek 10 mg
lub Izotek 20 mg, należy przerwać terapię i skontaktować się z lekarzem prowadzącym.

Zaburzenia dotyczące skóry i włosów - częstość nieznana
Ciężkie reakcje skórne (rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona i martwica toksyczno-rozpływna naskórka), które mogą stanowić zagrożenie dla życia pacjenta i wymagają natychmiastowej pomocy lekarskiej.
Początkowe objawy ciężkich reakcji skórnych to okrągłe plamki, często z centralnie umiejscowionymi pęcherzykami, zwykle na ramionach i rękach oraz nogach, stopach, a w cięższych przypadkach pęcherzyki mogą występować na klatce piersiowej i plecach. Mogą wystąpić również inne objawy, takie jak zakażenie oka (zapalenie spojówek) lub owrzodzenia jamy ustnej, gardła lub nosa. Ciężka postać wysypki skórnej może prowadzić do rozległego złuszczenia skóry, co może zagrażać życiu. Ciężkie reakcje skórne często poprzedza ból głowy, gorączka, ból innych części ciała (objawy grypopodobne).
Jeśli wystąpi wysypka lub powyższe objawy skórne, należy przerwać przyjmowanie leku Izotek
i natychmiast skontaktować się z lekarzem.


Pozostałe objawy niepożądane:

Bardzo częste (występujące częściej niż u 1 na 10 osób)
Zaburzenia czynności wątroby (zwiększenie aktywności aminotransferaz we krwi), niedokrwistość, zmiany obrazu krwi (małopłytkowość, nadpłytkowość), zapalenie brzegów powiek, zapalenie spojówek, suchość oczu, podrażnienie oczu, zapalenie czerwieni warg, zapalenie skóry, suchość
i złuszczanie skóry, świąd, wysypka rumieniowa, kruchość skóry, bóle stawowo-mięśniowe, bóle pleców, zwiększenie stężenia tłuszczów we krwi.

Częste (występujące częściej niż u 1 na 100, ale rzadziej niż u 1 na 10 osób)
Zmiany w obrazie krwi (neutropenia), bóle głowy, krwawienia z nosa, suchość śluzówek
nosa, katar, zwiększenie we krwi stężenia cholesterolu, glukozy, białek i kwasu moczowego.

Rzadkie (występujące częściej niż u 1 na 10 000, ale rzadziej niż u 1 na 1000 osób)
Reakcje alergiczne, nadwrażliwość, ciężkie reakcje nadwrażliwości (reakcje anafilaktyczne),
utrata włosów.

Bardzo rzadkie (występujące rzadziej niż u 1 na 10 000 osób, w tym pojedyncze przypadki)
Zakażenia bakteryjne, zaburzenia ze strony węzłów chłonnych (limfadenopatia), cukrzyca, zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi, drgawki, senność, niewyraźne widzenie, zmętnienie rogówki, zaćma, zaburzenia rozróżniania kolorów, uczucie dyskomfortu podczas noszenia soczewek kontaktowych, zapalenie rogówki, pogorszenie widzenia nocą, światłowstręt, zapalenie naczyń, osłabienie słuchu, suchość gardła, nudności, nasilenie objawów trądziku, wysypka na twarzy, nadmierne owłosienie (hirsutyzm), zmiany w obrębie paznokci, zakażenia tkanek wokół podstawy paznokci, wrażliwość na światło, wysypka (osutka), zapalenie skóry, zwiększona pigmentacja (przebarwienie skóry), nadmierne pocenie się, zapalenie stawów, choroby kości, zwapnienie tkanek miękkich, bolesność ścięgien, zwiększone ziarninowanie, złe samopoczucie, zwiększenie aktywności kinazy kreatynowej we krwi.