Heparinum WZF roztwór do wstrzykiwań 5000 j.m./ml pokaż opinie (0)

Kiedy nie stosować leku Heparinum WZF:
- jeśli pacjent ma uczulenie na heparynę lub alkohol benzylowy, lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
- jeśli pacjent ma niepoddające się kontroli krwawienia z miejsc takich jak, np.: wrzód trawienny, miejsca objęte procesem nowotworowym, żylaki odbytu;
- jeśli u pacjenta stwierdzono krwotok wewnątrzczaszkowy, zakrzepicę naczyń krwionośnych mózgu, zagrażające poronienie, bakteryjne zapalenie wsierdzia (najbardziej wewnętrzna warstwa serca), zmiany w siatkówce oka (retinopatie);
- jeśli pacjent ma hemofilię, skazy krwotoczne (z wyjątkiem zespołu wykrzepiania wewnątrznaczyniowego);
- jeśli pacjent ma lub miał wcześniej zmniejszoną liczbę płytek krwi;
- jeśli pacjent ma choroby wątroby o ciężkim przebiegu;
- jeśli pacjent ma plamicę (zmiany skórne w postaci pojedynczych lub zlewających się wybroczyn);
- jeśli pacjent ma czynną gruźlicę;
- jeśli pacjent ma nadciśnienie tętnicze o ciężkim przebiegu;
- jeśli pacjent ma zwiększenie przepuszczalności naczyń włosowatych, objawiające się powstawaniem skórnych wybroczyn i obrzęków;
- jeśli pacjent doznał rozległych urazów;
- przed operacjami okulistycznymi i neurochirurgicznymi (operacje mózgu).

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku Heparinum WZF należy omówić to z lekarzem.

Lekarz zachowa szczególną ostrożność podczas stosowania leku Heparinum WZF oraz podejmie właściwe postępowanie:
- jeśli u pacjenta stwierdzono nadwrażliwość na heparyny drobnocząsteczkowe; - jeśli pacjent ma cukrzycę;
- jeśli u pacjenta występowała kwasica metaboliczna (pojawienie się we krwi kwaśnych produktów przemiany materii, np. węglowodanów);
- jeśli u pacjenta występują dolegliwości powodujące zwiększenie stężenia potasu we krwi lub pacjent stosuje leki oszczędzające potas, ponieważ heparyna może spowodować zwiększenie stężenia potasu we krwi;
- jeśli u pacjenta wystąpi zmniejszenie liczby płytek krwi (gdy heparynę stosuje się długotrwale);
- jeśli pacjent ma ciężkie zaburzenia czynności nerek i (lub) wątroby;
- jeśli pacjentka ma więcej niż 60 lat i stosuje heparynę długotrwale, ponieważ istnieje zagrożenie wystąpienia powikłań krwotocznych;
- jeśli pacjent jest w podeszłym wieku.

Należy natychmiast powiedzieć lekarzowi prowadzącemu:
- jeśli wystąpi krwawienie, które może wskazywać, że pacjent otrzymał więcej leku niż było mu potrzebne;
- jeśli u pacjenta wystąpią pierwsze objawy uczulenia (np. obrzęk twarzy, warg, języka, gardła, powodujący trudności w oddychaniu lub przełykaniu, pokrzywka, świąd, zapalenie spojówek). Takie objawy występują rzadko po zastosowaniu heparyny. Lekarz zdecyduje o dalszym postępowaniu.

Mogą wystąpić:
- Palenie stóp, łzawienie, nieżyt nosa, przemijające łysienie (występowało po długotrwałym stosowaniu heparyny, zwykle w dużych dawkach), gorączka. Takie objawy występowały rzadko.
- Zmniejszenie liczby płytek krwi - najczęściej pojawia się między 6. i 12. dniem stosowania leku i ma charakter łagodny i bezobjawowy. Liczba płytek zwykle wraca do wartości wyjściowych w ciągu 48-72 godzin od zaprzestania stosowania heparyny. Może jednak wystąpić ponownie przy próbie kolejnego podania heparyny. Odnotowano również przypadki o ciężkim przebiegu, tzw. zespół białego zakrzepu, z zaburzeniami objawiającymi się martwicą skóry lub zgorzelą kończyn.
- Niedobór hormonu zwanego aldosteronem, który powoduje zwiększenie stężenia potasu we krwi i może wystąpić po 5 do 27 dniach stosowania heparyny. Zwiększenie stężenia potasu ma charakter odwracalny, mija po zaprzestaniu stosowania leku i dotyczy zwłaszcza pacjentów z cukrzycą lub niewydolnością nerek.
- zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (aminotransferaz) oraz stężenia wolnych kwasów tłuszczowych w surowicy - jest bezobjawowe i zwykle odwracalne.
- osteoporoza - obserwowana u kobiet przyjmujących więcej niż 10 000 IU na dobę przez sześć miesięcy;
- przemijające łysienie występowało po długotrwałym stosowaniu heparyny, zwykle w dużych dawkach.