Budenofalk pianka doodbytnicza 2 mg/dawkę pokaż opinie (0)

Kiedy nie stosować leku Budenofalk:
- jeśli u pacjenta stwierdzono uczulenie (nadwrażliwość) na budezonid lub którykolwiek z pozostałych składników leku Budenofalk;
- jeśli u pacjenta występuje miejscowe zakażenie bakteryjne, pełzakowe, grzybicze, wirusowe w obrębie jelita;
- jeśli u pacjenta jest niszczona tkanka wątroby (późne stadium marskości wątroby) i występują objawy podwyższonego ciśnienia w żyle wrotnej (nadciśnienie wrotne).

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując lek Budenofalk
Jeśli u pacjenta występuje jedna z następujących chorób:
- Gruźlica;
- Wysokie ciśnienie tętnicze (nadciśnienie tętnicze);
- Cukrzyca;
- Kruchość kości (osteoporoza);
- Wrzody w żołądku lub dwunastnicy (choroba wrzodowa);
- Podwyższenie ciśnienia w oku (jaskra);
- Zaćma;
- Jeśli cukrzyca lub jaskra występują często w rodzinie pacjenta.


Zwiększona ostrożność jest również konieczna, jeśli:
- Pacjent nie chorował jeszcze na ospę wietrzną lub odrę.
W takim przypadku należy unikać kontaktów z osobami chorymi na ospę wietrzną, półpasiec lub odrę.
Choroby te mogą mieć ciężki przebieg, a nawet okazać się śmiertelne, u osób stosujących lek Budenofalk.
Jeśli u pacjenta wystąpi zakażenie, może być konieczne leczenie właściwymi przeciwciałami. Przeciwciała są białkami, które organizm wytwarza w ramach obrony przed obcymi substancjami.
Po potwierdzeniu rozpoznania ospy wietrznej konieczne jest zastosowanie u pacjenta leku przeciwko wirusom (wirusostatycznego).
Jeśli u pacjenta wystąpi zakażenie, powinien bezzwłocznie zgłosić się do lekarza!

- Jeśli pacjent chce się poddać szczepieniom.
W trakcie stosowania leku Budenofalk nie należy poddawać się szczepieniom z użyciem żywych szczepionek! Jeśli szczepienie jest wykonywane z użyciem zabitej szczepionki, istnieje mniejsze ryzyko zmniejszenia ochrony przed zakażeniem.

Działania niepożądane zostały wymienione według następujących kategorii częstości występowania:
Bardzo często: więcej niż 1 na 10 pacjentów
Często: mniej niż 1 na 10 ale więcej niż 1 na 100 pacjentów
Niezbyt często: mniej niż 1 na 100 ale więcej niż 1 na 1000 pacjentów
Rzadko: mniej niż 1 na 1000 ale więcej niż 1 na 10 000 pacjentów
Bardzo rzadko: mniej niż 1 na 10 000 pacjentów w tym pojedyncze przypadki

Zakażenia i zarażenia pasożytnicze:
Niezbyt często: zakażenia dróg moczowych.

Zaburzenia krwi i układu chłonnego:
Niezbyt często: niedokrwistość, zwiększenie szybkości opadania krwinek. Działania niepożądane wymienione poniżej zależą od stosowanych dawek, czasu trwania leczenia, równoczesnego lub wcześniejszego leczenia innymi glikokortykosteroidami oraz indywidualnej wrażliwości pacjenta.

Zaburzenia układu immunologicznego:
Zaburzenia odpowiedzi immunologicznej (np. zwiększone ryzyko zakażeń).

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania:
Zespół Cushinga: okrągła twarz (twarz księżycowata), otyłość - przede wszystkim w obrębie tułowia, cukrzyca, zwiększenie stężenia glukozy we krwi, gromadzenie wody w tkankach (obrzęk), zwiększenie wydalania potasu, nieaktywność lub zanik tkanki w gruczołach nadnerczowych (korze nadnerczy), opóźnienie wzrastania u dzieci, zaburzenia wydzielania hormonów płciowych (np. brak miesiączki, łysienie typu męskiego u kobiet, zaburzenia potencji).

Zaburzenia psychiczne:
Depresja, drażliwość, podwyższenie nastroju (euforia).

Zaburzenia układu nerwowego:
Pojedyncze przypadki: podwyższenie ciśnienia w obrębie mózgu z możliwym dodatkowym obrzękiem tarczy nerwu wzrokowego u młodzieży.

Zaburzenia oka:
Podwyższenie ciśnienia w obrębie oka (jaskra), zmętnienie soczewki (zaćma).

Zaburzenia naczyniowe:
Zwiększone ryzyko zakrzepicy, choroba naczyń (po odstawieniu leku długotrwale stosowanego).

Zaburzenia żołądka i jelit:
Dolegliwości żołądkowe, owrzodzenie dwunastnicy, zapalenie trzustki.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:
Wysypka związana z reakcjami nadwrażliwości (wysypka alergiczna), powstawanie rozstępów skórnych i krwawienia do skóry, opóźnione gojenie się ran.
Mogą wystąpić miejscowe reakcje skórne, takie jak kontaktowe zapalenie skóry.

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej:
Utrata kości i chrząstek (jałowa martwica kości), rozlany ból mięśniowy i osłabienie mięśniowe, kruchość kości (osteoporoza).