Anastrin tabletki powlekane 100 mg pokaż opinie (0)

Bardzo często (u więcej niż u 1 na 10 pacjentów):
- ból głowy,
- uderzenia gorąca,
- nudności,
- wysypka skórna,
- ból i sztywność stawów,
- zapalenie stawów,
- osłabienie,
- rozrzedzenie kości (osteoporoza).

Często (u mniej niż u 1 na 10 pacjentów):
- utrata apetytu,
- zwiększone stężenie cholesterolu w surowicy, w badaniu krwi,
- senność,
- zespół cieśni nadgarstka (mrowienie, ból, ochłodzenie i osłabienie w obrębie części ręki),
- biegunka,
- wymioty,
- zmiany w wynikach testów wątrobowych, w badaniu krwi,
- ścieńczenie i przerzedzenie włosów (utrata włosów),
- reakcje alergiczne (nadwrażliwość) dotyczące twarzy, ust, języka,
- ból kości,
- suchość pochwy,
- krwawienia z pochwy (zazwyczaj w pierwszych tygodniach leczenia - jeśli krwawienie przedłuża się, należy skontaktować się z lekarzem).

Niezbyt często (u mniej niż u 1 na 100 pacjentów):
- zmiany w wynikach testów wątrobowych (zwiększenie aktywności gamma-GT i stężenia bilirubiny w surowicy),
- zapalenie wątroby,
- pokrzywka,
- trzaskający palec (utrudnienie w prostowaniu palców).

Rzadko (u mniej niż u 1 na 1000 pacjentów):
- stany zapalne skóry, mogą występować czerwone plamy lub łuski,
- wysypki skórne spowodowane nadwrażliwością (z powodu uczulenia lub reakcji anafilaktoidalnej),
- zapalenie małych naczyń krwionośnych powodujące fioletowe zabarwienie skóry. Bardzo rzadko mogą się pojawić bóle stawów, kości, nerek, znane jako plamica Henocha-Schönleina.

Bardzo rzadko (u mniej niż u 1 na 10 000 pacjentów):
- niezwykle ciężkie reakcje skórne z pęcherzami i łuskami na skórze, zwane zespołem Stevensa- Johnsona,
- reakcje alergiczne (nadwrażliwości) z obrzękiem gardła, który może powodować trudności w połykaniu i oddychaniu, zwane obrzękiem naczynioruchowym.

W razie wystąpienia wymienionych objawów należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do najbliższego szpitala.

Działanie na kości
zmniejsza ilość jednego z produkowanych przez organizm hormonów, który nazywany jest estrogenem. Może to prowadzić do zmniejszenia ilości substancji mineralnych w kościach. Kości mogą stać się słabsze i bardziej podatne na złamania. Lekarz będzie przeciwdziałał temu ryzyku zgodnie z wytycznymi dotyczącymi leczenia mającego na celu zachowanie zdrowych kości u kobiet, u których wystąpiła już menopauza. Należy zasięgnąć porady lekarza na temat tego ryzyka oraz istniejących możliwości leczenia.