Stres oksydacyjny przyczynia się do migotania przedsionków

W badaniu przeanalizowano dane 629 pacjentów (średnia wieku 63 lata). U 38 z nich zanotowano migotanie przedsionków. Na początku badania i trzy lata później uczeni sprawdzili poziom aminokwasu cystyny we krwi pacjentów. Cystyna jest formą przeciwutleniacza cysteiny - ale cystyna jest utlenioną postacią, tzn, związkiem, którego właściwości przeciwutleniające, zostały "wykorzystane".


Naukowcy odkryli, że u pacjentów, którzy mieli wysoki poziom cystyny na początku badania, prawdopodobieństwo zdiagnozowania migotania przedsionków w ciągu kolejnych trzech lat było 2,1 razy wyższe. Brak cysteiny przyczyniał się w jakiś sposób do zmian w sercu. Uczeni sądzą, że, stres oksydacyjny - spowodowany przez wysoce reaktywne cząsteczki zwane wolnymi rodnikami - powoduje powiększenie lewego przedsionka serca i czyni migotanie przedsionków bardziej prawdopodobny.

Jak wynika z badań, poza unikaniem stresu oksydacyjnego w celu zmniejszenia ryzyka problemów z sercem, warto by również opracować test umożliwiający lekarzom ocenę zagrożenia wystąpienia migotania przedsionków u danego pacjenta. Dzięki temu na wczesnym etapie lekarz mógłby rekomendować odpowiednie działania zmniejszające ryzyko pojawienia się chorób serca.

Poziom przeciwutleniaczy można zwiększyć dzięki diecie zawierającej m. in. pomidory, owoce cytrusowe, zieloną herbatę, marchew, paprykę czerwoną, cebulę, czosnek i owies. Antyoksydanty są też wykorzystywane do zwalczania toksycznego wpływu alkoholu, poleca się więc jednocześnie umiarkowane spożycie wyskokowych trunków. Do stresu oksydacyjnego przyczyniają się: niewłaściwa dieta, nadmierne picie alkoholu, palenie papierosów i zanieczyszczenia.