Sprawdź, czy nie masz białaczki

Podczas konferencji organizatorzy kampanii: Urszula Jaworska i ks. Arkadiusz Nowak, podkreślili ogromną rolę edukacji społecznej oraz edukacji środowiska lekarskiego w zakresie wczesnej diagnostyki hematologicznej oraz konieczności regularnego wykonywania badań morfologicznych krwi w ramach profilaktyki zdrowotnej.

Białaczki to grupa schorzeń występujących rzadko, zwłaszcza w praktyce lekarza pierwszego kontaktu. Ocenia się, że zapadalność na ostre i przewlekłe białaczki to 6-7 przypadków rocznie na 100 000 osób. Niestety, sprawia to, że lekarze pierwszego kontaktu nie myślą o białaczkach często, czego konsekwencją jest późne rozpoznawanie tego rodzaju chorób lub nie rozpoznawanie ich wcale, co z kolei znajduje bezpośrednie przełożenie w gorszym rokowaniu u pacjentów dotkniętych tą grupą schorzeń.

Białaczki występują w każdym wieku życia człowieka. U dzieci, młodzieży i u młodych dorosłych (do 20 roku życia) częściej mamy do czynienia z postaciami ostrymi. U dorosłych, zwłaszcza po 50 roku życia, przeważają postacie przewlekłe. Wstępna diagnostyka białaczek nie jest skomplikowana. Dostępne powszechnie badanie morfologii krwi obwodowej z rozmazem jest w stanie zbliżyć lekarza do podejrzenia, a dość często rozpoznać ostrą bądź przewlekłą białaczkę szpikową lub limfatyczną.
W przypadku białaczek ostrych dynamika choroby jest z reguły duża, objawy pojawiają się stosunkowo nagle i szybko narastają. W ciągu kilku tygodni rozwoju choroby, zdrowy dotąd człowiek raptem przeistacza się w ciężko cierpiącego pacjenta. W przypadku białaczek przewlekłych choroba najczęściej przebiega skrycie, a objawy są skąpe, toteż większość przypadków białaczek przewlekłych bywa rozpoznawanych przypadkowo, np. po wykonaniu morfologii krwi w ramach rutynowych badań lekarskich.

Najczęstszymi błędami popełnianymi przez lekarzy w diagnostyce nowotworów krwi jest niedokładne zbieranie wywiadu, bagatelizowanie wyników nieprawidłowej morfologii krwi, niediagnozowanie bezobjawowej limfadenopatii (wdrażanie jedynie antybiotykoterapii) czy splenomegalii.