Pamięć o obfitym posiłku dobra dla diety

W ramach testów uczestnicy otrzymali małe lub duże porcje zupy w porze obiadowej. Autorzy badań manipulowali ilością stosując ukrytą przed badanymi pompę w taki sposób, że jedzący tego nie zauważali.

Zaraz po jedzeniu poziom głodu deklarowany przez uczestników był proporcjonalny do ilości żywności, którą w istocie zjedli, nie zaś ilości widzianej tuż przed posiłkiem. Jednakże, dwie do trzech godzin po obiedzie, ci, którym ukazano większą ilość zupy, odczuwali mniejszy niż ci, którzy widzieli mniejszą porcję.

Dwadzieścia cztery godziny później osoby, które obserwowały większe porcje, sądziły, że zjedli dostatecznie dużo zupy, by zaspokoić swój głód.

Zdaniem autorów wyniki wskazują na niezależny wkład procesów pamięciowych do uczucia sytości po posiłku. Okazuje się zatem, że aspekty czysto kognitywne odgrywają znaczną rolę w zwalczaniu głodu. nie jest regulowany wyłącznie przez wielkość i skład posiłków, ale to, w jaki sposób je postrzegamy i oceniamy.