17-02-2011
zmień rozmiar tekstu
A+ A-
Niedobór witaminy B12 jest powszechnym zjawiskiem, występujące u około 3% populacji ludzi młodszych i u ponad 10% osób starszych. Szczególnie często ma miejsce u wegetarian, poza tym pacjenci, którzy zażywają leki przeciwcukrzycowe, takie jak metformina, są bardziej narażeni na niedobór witaminy B12 niż ci, którzy nie biorą medykamentów tego rodzaju.
Genetyczna postać niedoboru witaminy B12 jest nazywana niedokrwistością złośliwą. Osoby z tym problemem nie produkują białka w żołądku, zwanego czynnikiem wewnętrznym, które umożliwia wchłanianie witaminy B12 do jelita cienkiego. Ci, którzy chorują na choroby jelita cienkiego, także nie są w stanie wchłonąć witaminy B12.
Pacjenci z niedoborem witaminy B12 początkowo czują się zwykle zmęczeni, odczuwają też mrowienie w palcach. Ponieważ niedobór witaminy B12 może prowadzić do ciężkiej niedokrwistości, w niektórych przypadkach skóra pacjenta staje się bardzo blada.
Starsi ludzie z niedoborem witaminy B12, mogą doświadczyć trudności z chodzeniem, gdyż stan ten powoduje, że nerwy w nogach nie są w stanie rozpoznać miejsca stóp w przestrzeni. Niedobór witaminy B12 wiąże się również z problemami z pamięcią.
Ponieważ objawy niedoboru witaminy B12 są słabo rozpoznawalne, istotne jest, że osoby doświadczające niejasnych symptomów miały szansę zmierzyć poziom witaminy w organizmie.
Poziomy poniżej 200 pg / ml (pikogramów / ml) są wyraźnie niedostateczne. Jednak u wielu osób notuje się witaminę B12 w ilości od 200 do 350 pg / ml, co mogłoby wskazywać na problem, jeśli jednocześnie poziom kwasu metylomalonowego jest podwyższony.
Niedobór witaminy B12 może być leczony dużą dawką doustnych środków z zawartością tej substancji, zastrzykami lub aerozolem do nosa. Mięso jest najlepszym źródłem witaminy B12 w diecie. Poza tym można ją znaleźć we wzbogaconych płatkach śniadaniowych, jogurcie, tuńczyku i innych rybach.