Nie tylko cukier. Czym słodzić?

, to węglowodan prosty. W 100g produktu znajduje się prawie 390kcal. Sacharoza, czyli biała, krystaliczna substancja rafinowana nie posiada witamin ani minerałów, a w dodatku tłumi działanie układu odpornościowego i zmusza trzustkę do wydzielania nadmiernych ilości insuliny, która jest niezbędna do rozłożenia cukru. Odpowiada również za choroby cywilizacyjne takie jak czy infekcja drożdżycowa, a także próchnica u dzieci i nieprawidłowe działanie mięśnia sercowego. Przedstawiamy cukrzany elementarz, w którym przybliżamy wady i zalety substancji słodzących. Będzie pomocą w wyborach jakich musimy dokonać przy sklepowej półce, gdy najdzie nas ochota „na coś słodkiego”.

• Cukier brązowy – tak jak jego biały odpowiednik, powstał z melasy i jest produktem przetworzonym. Nie został jednak poddany procesowi oczyszczania koloru, dzięki czemu jest bogaty we wszystkie składniki odżywcze zawarte w roślinie, z której pochodzi i nie zawiera sztucznych substancji. Justyna Pląskowska przestrzega jednak, by stojąc przy sklepowej półce czytać uważnie etykiety, ponieważ czasami producenci sztucznie barwią karmelem, pozbawiony wartości odżywczych, biały cukier.
  
  
• Cukier trzcinowy – znany od starożytności i spożywany jako produkt stały, oraz płynny (surowy sok z trzciny). Przypisuje mu się właściwości bakteriobójcze, przeciwbólowe, wykrztuśne oraz mówi się, że jest doskonałym antidotum na rany i oparzenia. Jego wadą jest fakt, że jest to produkt przetworzony, ale zawiera żelazo i magnez, czyli dwa najbardziej pożądane minerały.
  
  
• Ksylitol – to , który pozyskuje się z kory i ma naturalnie biały kolor. Posiada wiele zalet: jest bezpieczny dla diabetyków, zapobiega próchnicy, a także ma właściwości antybakteryjne. Ksylitol nie nadaje się jednak do pieczenia, czy gotowania – dlatego można go spożywać jedynie w surowej wersji. Nie powinno się go również stosować w większych ilościach, ze względu na działanie przeczyszczające ani podawać dzieciom.
  
  
• Cukier palmowy – o specyficznym smaku. Większość konsumentów uważa go za „mniej słodki” od pozostałych. Warto kupować ten produkt w postaci stałych, dużych kawałków, ponieważ tylko wtedy mamy pewność, że nie zostały dodane do niego sztuczne dodatki. Produkt jest całkowicie zdrowy.
  
  
• Syrop klonowy – produkt narodowy Kanady, zwany potocznie „złotem w płynie” jest bogaty w sole mineralne, kwas foliowy oraz witaminy z grupy B, jest także uważany za afrodyzjak.
  
  
• Miód – naturalnie przetworzony, zawierający minerały, enzymy oraz składniki odżywcze, które są doskonale przyswajalne przez ludzki organizm. posiada działanie antybakteryjnie i przeciwzapalnie, a także wspomaga leczenie górnych i dolnych dróg oddechowych. Najlepiej spożywać go na surowo, ponieważ podgrzany powyżej temperatury 52°C zostaje całkowicie pozbawiony wartości odżywczych. jego minusem jest spora ilość kalorii na 100 g.
  
  
• Syrop z agawy – pozyskiwany ze specjalnych rodzajów kaktusa. Produkt jest bogaty w błonnik - w smaku przypomina miód, ale jest od niego czterokrotnie mniej kaloryczny. Agawa zawiera również inulinę, która tworzy ochronę flory bakteryjnej przewodu jelitowego. Jest produktem przetworzonym.
  
  
• Stewia – całkowicie naturalna, jednocześnie od 150 do 300 razy słodsza od cukru, praktycznie bezkaloryczna. Zawiera minerały takie jak: magnez, wapń, cynk, chrom, żelazo oraz witaminy z grupy B i C. Należy spożywać tylko zielone bądź brązowe ekstrakty lub proszki z liści stewii, a unikać przejrzystych wyciągów i białych proszków, które zostały silnie przetworzone i pozbawione cennych składników odżywczych.
  
  
• Słodziki syntetyczne – nie zawierają kalorii, nie wywołują próchnicy, ale zawierają duże ilości aspartamu i acesulfam K, przez co wielu lekarzy przypisuje im działanie nowotworowe i zaburzenia neurologiczne. Nawet po wypiciu jednego litra napoju zawierającego ową substancję, mogą wystąpić niepożądane reakcje, takie jak: bóle i zawroty głowy, wysypka, problemy ze wzrokiem, bezsenność, częstoskurcz serca, utrata smaku etc. Produktu nie mogą spożywać dzieci, kobiety w ciąży i osoby chore na fenyloketonurię.